Job 34
1 And Elihu answereth and saith:
Елиху йәнә җававән мундақ деди: —
2 Hear, O wise men, my words, And, O knowing ones, give ear to me.
«И данишмәнләр, сөзлиримни аңлаңлар, И тәҗрибә-савақлиқ адәмләр, маңа қулақ селиңлар.
3 For the ear doth try words, And the palate tasteth to eat.
Еғиз таам тетип баққандәк, Қулақ сөзниң тәмини синап бақиду.
4 Judgment let us choose for ourselves, Let us know among ourselves what [is] good.
Өзимиз үчүн неминиң тоғра болидиғанлиғини байқап таллайли; Аримизда неминиң яхши болидиғанлиғини биләйли!
5 For Job hath said, 'I have been righteous, And God hath turned aside my right,
Чүнки Аюп: «Мән һәққанийдурмән», Вә: «Тәңри мениң һәққимни булап кәткән» — дәйду.
6 Against my right do I lie? Mortal [is] mine arrow — without transgression.'
Йәнә у: «Һәққимгә зиян йәткүзидиған, ялған гәпни қилишим тоғриму? Һеч асийлиғим болмиғини билән, маңа санҗилған оқ зәхмигә дава йоқ» — дәйду,
7 Who [is] a man like Job? He drinketh scoffing like water,
Қени, Аюпқа охшайдиған ким бар?! Униңға нисбәтән башқиларни һақарәтләш су ичкәндәк аддий иштур.
8 And he hath travelled for company With workers of iniquity, So as to go with men of wickedness.
У қәбиһлик қилғучиларға һәмраһ болуп жүриду, У рәзилләр билән биллә маңиду.
9 For he hath said, 'It doth not profit a man, When he delighteth himself with God.'
Чүнки у: «Адәм Худадин сөйүнсә, Бу униңға һеч қандақ пайдиси йоқ» деди.
10 Therefore, O men of heart, hearken to me; Far be it from God to do wickedness, And [from] the Mighty to do perverseness:
Шуңа, и данишмәнләр, маңа қулақ селиңлар; Рәзиллик Тәңридин жирақта турсун! Яманлиқ Һәммигә Қадирдин нери болсун!
11 For the work of man he repayeth to him, And according to the path of each He doth cause him to find.
Чүнки У адәмниң қилғанлирини өзигә қайтуриду, Һәр бир адәмгә өз йоли бойичә тегишлик несивә тапқузиду.
12 Yea, truly, God doth not do wickedly, And the Mighty doth not pervert judgment.
Дәрһәқиқәт, Тәңри һеч әскилик қилмайду, Һәммигә Қадир һөкүмни һәргиз бурмилимайду.
13 Who hath inspected for Himself the earth? And who hath placed all the habitable world?
Ким Униңға йәр-зиминни аманәт қилған? Ким Уни пүткүл җаһанни башқурушқа тайинлиди?
14 If He doth set on him His heart, His spirit and his breath unto Him He gathereth.
У пәқәт көңлидә шу нийәтни қилсила, Өзиниң Роһини һәм нәпәсини Өзигә қайтурувалсила,
15 Expire doth all flesh together, And man to dust returneth.
Шуан барлиқ әт егилири биргә нәпәстин қалиду, Адәмләр топа-чаңға қайтиду.
16 And if [there is] understanding, hear this, Give ear to the voice of my words.
Сән данишмән болсаң, буни аңла! Сөзлиримниң садасиға қулақ сал!
17 Yea, doth one hating justice govern? Or the Most Just dost thou condemn?
Адаләткә өч болғучи һөкүм сүрәләмду? Сән «Һәммидин Адил Болғучи»ни гунакар бекитәмсән?!
18 Who hath said to a king — 'Worthless,' Unto princes — 'Wicked?'
У болса падишани: «Яримас!», Мөтивәрләрни: «Рәзилләр» дегүчидур.
19 That hath not accepted the person of princes, Nor hath known the rich before the poor, For a work of His hands [are] all of them.
У нә әмирләргә һеч йүз-хатирә қилмайду, Нә байларни кәмбәғәлләрдин жуқури көрмәйду; Чүнки уларниң һәммисини У Өз қоли билән яратқандур.
20 [In] a moment they die, and at midnight Shake do people, and they pass away, And they remove the mighty without hand.
Көзни жумуп ачқичә улар өтүп кетиду, Түн йеримида хәлиқләрму тәвринип дуниядин кетиду; Адәмниң қолисиз улуқлар елип кетилиду.
21 For His eyes [are] on the ways of each, And all his steps He doth see.
Чүнки Униң нәзәри адәмниң йоллириниң үстидә туриду; У инсанниң бар қәдәмлирини көрүп жүриду.
22 There is no darkness nor death-shade, For workers of iniquity to be hidden there;
Шуңа қәбиһлик қилғучиларға йошурунғидәк һеч қараңғулуқ йоқтур, Һәтта өлүмниң сайисидиму улар йошуруналмайду.
23 For He doth not suffer man any more, To go unto God in judgment,
Чүнки Тәңри адәмләрни алдиға һөкүм қилишқа кәлтүрүш үчүн, Уларни узунғичә күзитип жүрүшиниң һаҗити йоқтур.
24 He breaketh the mighty — no searching! And He appointeth others in their stead.
У күчлүкләрни тәкшүрүп олтармайла парә-парә қиливетиду, Һәм башқиларни уларниң орниға қойиду;
25 Therefore He knoweth their works, And He hath overturned by night, And they are bruised.
Чүнки уларниң қилғанлири униңға ениқ туриду; У уларни кечидә өриветиду, шуниң билән улар янҗилиду.
26 As wicked He hath stricken them, In the place of beholders.
У яманларни халайиқ алдида качатлиғандәк уларни уриду,
27 Because that against right They have turned aside from after Him, And none of His ways have considered wisely,
Чүнки улар униңға әгишиштин баш тартқан, Униң йоллиридин һеч бирини һеч әтиварлимиған.
28 To cause to come in unto Him The cry of the poor, And the cry of the afflicted He heareth.
Улар шундақ қилип мискинләрниң налә-пәрядини Униң алдиға киргүзиду, Шуниң билән У езилгүчиләрниң ялвурушини аңлайду.
29 And He giveth rest, and who maketh wrong? And hideth the face, and who beholdeth it? And in reference to a nation and to a man, [It is] the same.
У сүкүттә турса, ким ағринип қақшисун. Мәйли әлдин, мәйли шәхстин болсун, Әгәр У [шәпқитини көрсәтмәй] йүзини йошурувалса, ким Уни көрәлисун?
30 From the reigning of a profane man, From the snares of a people;
Униң мәхсити ипласлар һөкүмранлиқ қилмисун, Улар әл-әһлини дамиға чүшүрмисун дегәнликтур.
31 For unto God hath any said: 'I have taken away, I do not corruptly,
Чүнки буниң билән улардин бириси Тәңригә: «Мән тәкәббурлуқ қилғанмән; Мән тоғрини йәнә бурмилимаймән;
32 Besides [that which] I see, shew Thou me, If iniquity I have done — I do not add?'
Өзүм билмигинимни маңа үгитип қойғайсән; Мән яманлиқ қилған болсам, мән қайта қилмаймән» — десә,
33 By thee doth He recompense, That thou hast refused — That thou dost choose, and not I? And what thou hast known, speak.
Сән Униң бекиткинини рәт қилғанлиғиң үчүн, У пәқәт сениң пикриң бойичила инсанниң қилғанлирини Өзигә қайтуруши керәкму. Мән әмәс, сән қарар қилишиң керәктур; Әнди билгәнлириңни баян қилсаңчу!
34 Let men of heart say to me, And a wise man is hearkening to me.
Әқли бар адәмләр болса, Гепимни аңлиған дана киши болса: —
35 Job — not with knowledge doth he speak, And his words [are] not with wisdom.
«Аюп саватсиздәк гәп қилди; Униң сөзлиридә әқил-парасәттин әсәр йоқ» — дәйду.
36 My Father! let Job be tried — unto victory, Because of answers for men of iniquity,
Аюп рәзил адәмләрдәк җавап бәргәнлигидин, Ахирғичә синалсун!
37 For he doth add to his sin, Transgression among us he vomiteth, And multiplieth his sayings to God.
Чүнки у өз гунайиниң үстигә йәнә асийлиқни қошиду; У аримизда [аһанәт билән] чавак челип, Тәңригә қарши сөзләрни көпәйтмәктә».
