Job 34

1 And Elihu answereth and saith:

۱ پس الیهو تکلم نموده، گفت:

2 Hear, O wise men, my words, And, O knowing ones, give ear to me.

۲ «ای حکیمان سخنان مرا بشنوید، و‌ای عارفان، به من گوش گیرید.

3 For the ear doth try words, And the palate tasteth to eat.

۳ زیرا گوش، سخنان را امتحان می‌کند، چنانکه کام، طعام را ذوق می‌نماید.

4 Judgment let us choose for ourselves, Let us know among ourselves what [is] good.

۴ انصاف را برای خود اختیار کنیم، و درمیان خود نیکویی را بفهمیم.

5 For Job hath said, 'I have been righteous, And God hath turned aside my right,

۵ چونکه ایوب گفته است که بی‌گناه هستم. و خدا داد مرا از من برداشته است.

6 Against my right do I lie? Mortal [is] mine arrow — without transgression.'

۶ هرچند انصاف با من است دروغگو شمرده شده‌ام، و هرچند بی‌تقصیرم، جراحت من علاج ناپذیر است.

7 Who [is] a man like Job? He drinketh scoffing like water,

۷ کدام شخص مثل ایوب است که سخریه را مثل آب می‌نوشد

8 And he hath travelled for company With workers of iniquity, So as to go with men of wickedness.

۸ که در رفاقت بدکاران سالک می‌شود، و با مردان شریر رفتار می‌نماید.

9 For he hath said, 'It doth not profit a man, When he delighteth himself with God.'

۹ زیرا گفته است انسان رافایده‌ای نیست که رضامندی خدا را بجوید.

10 Therefore, O men of heart, hearken to me; Far be it from God to do wickedness, And [from] the Mighty to do perverseness:

۱۰ پس الان‌ای صاحبان فطانت مرا بشنوید، حاشااز خدا که بدی کند. و از قادرمطلق، که ظلم نماید.

11 For the work of man he repayeth to him, And according to the path of each He doth cause him to find.

۱۱ زیرا که انسان را به حسب عملش مکافات می‌دهد، و بر هرکس موافق راهش می‌رساند.

12 Yea, truly, God doth not do wickedly, And the Mighty doth not pervert judgment.

۱۲ وبه درستی که خدا بدی نمی کند، و قادر مطلق انصاف را منحرف نمی سازد.

13 Who hath inspected for Himself the earth? And who hath placed all the habitable world?

۱۳ کیست که زمین رابه او تفویض نموده، و کیست که تمامی ربع مسکون را به او سپرده باشد.

14 If He doth set on him His heart, His spirit and his breath unto Him He gathereth.

۱۴ اگر او دل خود رابه وی مشغول سازد، اگر روح و نفخه خویش رانزد خود بازگیرد،

15 Expire doth all flesh together, And man to dust returneth.

۱۵ تمامی بشر با هم هلاک می‌شوند و انسان به خاک راجع می‌گردد.

16 And if [there is] understanding, hear this, Give ear to the voice of my words.

۱۶ پس اگر فهم داری این را بشنو، و به آواز کلام من گوش ده.

17 Yea, doth one hating justice govern? Or the Most Just dost thou condemn?

۱۷ آیا کسی‌که از انصاف نفرت دارد سلطنت خواهد نمود؟ و آیا عادل کبیر را به گناه اسنادمی دهی؟

18 Who hath said to a king — 'Worthless,' Unto princes — 'Wicked?'

۱۸ آیا به پادشاه گفته می‌شود که لئیم هستی، یا به نجیبان که شریر می‌باشید؟

19 That hath not accepted the person of princes, Nor hath known the rich before the poor, For a work of His hands [are] all of them.

۱۹ پس چگونه به آنکه امیران را طرفداری نمی نماید ودولتمند را بر فقیر ترجیح نمی دهد. زیرا که جمیع ایشان عمل دستهای وی‌اند.

20 [In] a moment they die, and at midnight Shake do people, and they pass away, And they remove the mighty without hand.

۲۰ درلحظه‌ای در نصف شب می‌میرند. قوم مشوش شده، می‌گذرند، و زورآوران بی‌واسطه دست انسان هلاک می‌شوند.

21 For His eyes [are] on the ways of each, And all his steps He doth see.

۲۱ «زیرا چشمان او بر راههای انسان می‌باشد، و تمامی قدمهایش را می‌نگرد.

22 There is no darkness nor death-shade, For workers of iniquity to be hidden there;

۲۲ ظلمتی نیست و سایه موت نی، که خطاکاران خویشتن را درآن پنهان نمایند.

23 For He doth not suffer man any more, To go unto God in judgment,

۲۳ زیرا اندک زمانی بر احدی تامل نمی کند تا او پیش خدا به محاکمه بیاید.

24 He breaketh the mighty — no searching! And He appointeth others in their stead.

۲۴ زورآوران را بدون تفحص خرد می‌کند، ودیگران را به‌جای ایشان قرار می‌دهد.

25 Therefore He knoweth their works, And He hath overturned by night, And they are bruised.

۲۵ هرآینه اعمال ایشان را تشخیص می‌نماید، و شبانگاه ایشان را واژگون می‌سازد تا هلاک شوند.

26 As wicked He hath stricken them, In the place of beholders.

۲۶ به‌جای شریران ایشان را می‌زند، در مکان نظرکنندگان.

27 Because that against right They have turned aside from after Him, And none of His ways have considered wisely,

۲۷ از آن جهت که از متابعت اومنحرف شدند، و در همه طریقهای وی تامل ننمودند.

28 To cause to come in unto Him The cry of the poor, And the cry of the afflicted He heareth.

۲۸ تا فریاد فقیر را به او برسانند، و اوفغان مسکینان را بشنود.

29 And He giveth rest, and who maketh wrong? And hideth the face, and who beholdeth it? And in reference to a nation and to a man, [It is] the same.

۲۹ چون او آرامی دهدکیست که در اضطراب اندازد، و چون روی خودرا بپوشاند کیست که او را تواند دید. خواه به امتی خواه به انسانی مساوی است،

30 From the reigning of a profane man, From the snares of a people;

۳۰ تا مردمان فاجرسلطنت ننمایند و قوم را به دام گرفتار نسازند.

31 For unto God hath any said: 'I have taken away, I do not corruptly,

۳۱ لیکن آیا کسی هست که به خدا بگوید: سزایافتم، دیگر عصیان نخواهم ورزید.

32 Besides [that which] I see, shew Thou me, If iniquity I have done — I do not add?'

۳۲ و آنچه راکه نمی بینم تو به من بیاموز، و اگر گناه کردم باردیگر نخواهم نمود.

33 By thee doth He recompense, That thou hast refused — That thou dost choose, and not I? And what thou hast known, speak.

۳۳ آیا برحسب رای تو جزاداده، خواهد گفت: چونکه تو رد می‌کنی پس تواختیار کن و نه من. و آنچه صواب می‌دانی بگو.

34 Let men of heart say to me, And a wise man is hearkening to me.

۳۴ صاحبان فطانت به من خواهند گفت، بلکه هرمرد حکیمی که مرا می‌شنود

35 Job — not with knowledge doth he speak, And his words [are] not with wisdom.

۳۵ که ایوب بدون معرفت حرف می‌زند و کلام او از روی تعقل نیست.

36 My Father! let Job be tried — unto victory, Because of answers for men of iniquity,

۳۶ کاش که ایوب تا به آخر آزموده شود، زیرا که مثل شریران جواب می‌دهد.

37 For he doth add to his sin, Transgression among us he vomiteth, And multiplieth his sayings to God.

۳۷ چونکه برگناه خود طغیان را مزید می‌کند و در میان مادستک می‌زند و به ضد خدا سخنان بسیارمی گوید.»