Job 33
1 And yet, I pray thee, O Job, Hear my speech and [to] all my words give ear.
«Әндиликтә, и Аюп, баянлиримға қулақ салғайсән, Сөзлиримниң һәммисини аңлап чиққайсән.
2 Lo, I pray thee, I have opened my mouth, My tongue hath spoken in the palate.
Мана һазир ләвлиримни ачтим, Ағзимда тилим гәп қилиду.
3 Of the uprightness of my heart [are] my sayings, And knowledge have my lips clearly spoken.
Сөзлирим көңлүмдәк дурус болиду, Ләвлирим сап болған тәлимни баян қилиду.
4 The Spirit of God hath made me, And the breath of the Mighty doth quicken me.
Тәңриниң Роһи мени яратқан; Һәммигә Қадирниң нәпәси мени җанландуриду.
5 If thou art able — answer me, Set in array before me — station thyself.
Җававиң болса, маңа рәддийә бәргин; Сөзлириңни алдимға сәпкә қоюп җәңгә тәйяр турғин!
6 Lo, I [am], according to thy word, for God, From the clay I — I also, have been formed.
Мана, Тәңри алдида мән саңа охшаш бәндимән; Мәнму лайдин шәкилләндүрүлүп ясалғанмән.
7 Lo, my terror doth not frighten thee, And my burden on thee is not heavy.
Бәрһәқ, мән саңа һеч вәһимә салмақчи әмәсмән, Вә яки мән салған жүк саңа бесим болмайду.
8 Surely — thou hast said in mine ears, And the sounds of words I hear:
Сән дәрвәқә қулиқимға гәп қилдиңки, Өз авазиң билән: —
9 'Pure [am] I, without transgression, Innocent [am] I, and I have no iniquity.
«Мән һеч итаәтсиз болмай пак болимән; Мән сап, мәндә һеч гуна йоқ...
10 Lo, occasions against me He doth find, He doth reckon me for an enemy to Him,
Мана, Худа мәндин сәвәп тепип һуҗум қилиду, У мени Өз дүшмини дәп қарайду;
11 He doth put in the stocks my feet, He doth watch all my paths.'
У путлиримни кишәнләргә салиду, Һәммә йоллиримни күзитип жүриду» — дегәнлигиңни аңлидим.
12 Lo, [in] this thou hast not been righteous, I answer thee, that greater is God than man.
Мана, мән саңа җавап берәйки, Бу ишта гепиң тоғра әмәс; Чүнки Тәңри инсандин улуқдур.
13 Wherefore against Him hast thou striven, When [for] all His matters He answereth not?
Сән немишкә униң билән дәвалишип: — У Өзи қилған ишлири тоғрилиқ һеч чүшәнчә бәрмәйду» дәп жүрисән?
14 For once doth God speak, and twice, (He doth not behold it.)
Чүнки Тәңри һәқиқәтән гәп қилиду; Бир қетим, икки қетим, Лекин инсан буни сәзмәйду;
15 In a dream — a vision of night, In the falling of deep sleep on men, In slumberings on a bed.
Чүш көргәндә, кечидики ғайипанә аламәттә, — (Қаттиқ уйқа инсанларни басқанда, Яки орун-көрпилиридә үгдәк басқанда) —
16 Then He uncovereth the ear of men, And for their instruction sealeth:
— Шу чағларда У инсанларниң қулиқини ачиду, У уларға бәргән несиһәтни [уларниң жүригигә] мөһүрләйду.
17 To turn aside man [from] doing, And pride from man He concealeth.
Униң мәхсити адәмләрни [яман] йолидин яндуруштур, Инсанни тәкәббурлуқтин сақлаштур;
18 He keepeth back his soul from corruption, And his life from passing away by a dart.
Буниң билән [Худа] адәмниң җенини көз йәтмәс һаңдин яндуруп, сақлайду, униң һаятини қиличлиништин қоғдайду.
19 And he hath been reproved With pain on his bed, And the strife of his bones [is] enduring.
Яки болмиса, у орун тутуп йетип қалғинида ағриқ билән, Сүйәклирини өз-ара соқуштуруп беарам қилиш билән, Тәрбийә қилиниду.
20 And his life hath nauseated bread, And his soul desirable food.
Шуниң билән униң пүтүн вуҗуди таамдин нәпрәтлиниду, Униң җени һәр хил назу-немәтләрдин қачиду.
21 His flesh is consumed from being seen, And high are his bones, they were not seen!
Униң ети көздин йоқилип кетиду, Әслидә көрүнмәйдиған сүйәклири бөртүп чиқиду.
22 And draw near to the pit doth his soul, And his life to those causing death.
Буниң билән җени көз йәтмәс һаңға йеқин келиду, Һаяти һалак қилғучи пәриштиләргә йеқинлишиду;
23 If there is by him a messenger, An interpreter — one of a thousand, To declare for man his uprightness:
Бирақ, әгәр униң билән бир тәрәптә туридиған келиштүргүчи бир пәриштә болса, Йәни миңиниң ичидә бириси болса, — Инсан балисиға тоғра йолни көрситип беридиған келиштүргүчи болса,
24 Then He doth favour him and saith, 'Ransom him from going down to the pit, I have found an atonement.'
Ундақта [Худа] униңға шәпқәт көрситип: «Уни һаңдин чүшүп кетиштин қутқузуп қойғин, Чүнки Мән ниҗат-қутулушқа капаләт алдим» — дәйду.
25 Fresher [is] his flesh than a child's, He returneth to the days of his youth.
Буниң билән униң әтлири балилиқ вақтидикидин юмран болиду; У яшлиғиға қайтиду.
26 He maketh supplication unto God, And He accepteth him. And he seeth His face with shouting, And He returneth to man His righteousness.
У Тәңригә дуа қилиду, У шәпқәт қилип уни қобул қилиду, У хошал-хурам тәнтәнә қилип Униң дидарини көриду, Һәмдә [Худа] униң һәққанийлиғини өзигә қайтуриду.
27 He looketh on men, and saith, 'I sinned, And uprightness I have perverted, And it hath not been profitable to me.
У адәмләр алдида күй ейтип: — «Мән гуна қилдим, Тоғра йолни бурмилиғанмән, Бирақ тегишлик җаза маңа берилмиди!
28 He hath ransomed my soul From going over into the pit, And my life on the light looketh.'
У роһумни һаңға чүшүштин қутқузди, Җеним нурни һозурлинип көриду» — дәйду.
29 Lo, all these doth God work, Twice — thrice with man,
Мана, бу әмәлләрниң һәммисини Тәңри адәмни дәп, Икки һәтта үч мәртәм аян қилиду,
30 To bring back his soul from the pit, To be enlightened with the light of the living.
Мәхсити униң җенини һаңдин яндуруп қутқузуштур, Уни һаятлиқ нури билән йорутуш үчүндур.
31 Attend, O Job, hearken to me, Keep silent, and I — I do speak.
И Аюп, маңа қулақ салғайсән; Үнүңни чиқарма, мән йәнә сөз қилай.
32 If there are words — answer me, Speak, for I have a desire to justify thee.
Әгәр сөзлириң болса, маңа җавап қиливәргин; Сөзлигин! Чүнки имканийәт болсила мениң сени ақлиғум бар.
33 If there are not — hearken thou to me, Keep silent, and I teach thee wisdom.
Болмиса, мениңкини аңлап олтар; Сүкүт қилғин, мән саңа даналиқни үгитип қояй».
