Job 32
1 And these three men cease from answering Job, for he [is] righteous in his own eyes,
A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
2 and burn doth the anger of Elihu son of Barachel the Buzite, of the family of Ram; against Job hath his anger burned, because of his justifying himself more than God;
Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
3 and against his three friends hath his anger burned, because that they have not found an answer, and condemn Job.
Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
4 And Elihu hath waited earnestly beside Job with words, for they are older than he in days.
Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
5 And Elihu seeth that there is no answer in the mouth of the three men, and his anger burneth.
Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
6 And Elihu son of Barachel the Buzite answereth and saith: — Young I [am] in days, and ye [are] age Therefore I have feared, And am afraid of shewing you my opinion.
I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
7 I said: Days do speak, And multitude of years teach wisdom.
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
8 Surely a spirit is in man, And the breath of the Mighty One Doth cause them to understand.
Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 The multitude are not wise, Nor do the aged understand judgment.
Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
10 Therefore I have said: Hearken to me, I do shew my opinion — even I.
Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
11 Lo, I have waited for your words, I give ear unto your reasons, Till ye search out sayings.
Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
12 And unto you I attend, And lo, there is no reasoner for Job, [Or] answerer of his sayings among you.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
13 Lest ye say, We have found wisdom, God doth thrust him away, not man.
I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
14 And he hath not set in array words for me, And with your sayings I do not answer him.
Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
15 (They have broken down, They have not answered again, They removed from themselves words.
Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
16 And I have waited, but they do not speak, For they have stood still, They have not answered any more.)
Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
17 I answer, even I — my share, I shew my opinion — even I.
Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
18 For I have been full of words, Distressed me hath the spirit of my breast,
Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
19 Lo, my breast [is] as wine not opened, Like new bottles it is broken up.
Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
20 I speak, and there is refreshment to me, I open my lips and answer.
Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
21 Let me not, I pray you, accept the face of any, Nor unto man give flattering titles,
Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
22 For I have not known to give flattering titles, In a little doth my Maker take me away.
Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
