Job 32
1 And these three men cease from answering Job, for he [is] righteous in his own eyes,
A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
2 and burn doth the anger of Elihu son of Barachel the Buzite, of the family of Ram; against Job hath his anger burned, because of his justifying himself more than God;
Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
3 and against his three friends hath his anger burned, because that they have not found an answer, and condemn Job.
Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
4 And Elihu hath waited earnestly beside Job with words, for they are older than he in days.
Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
5 And Elihu seeth that there is no answer in the mouth of the three men, and his anger burneth.
Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
6 And Elihu son of Barachel the Buzite answereth and saith: — Young I [am] in days, and ye [are] age Therefore I have feared, And am afraid of shewing you my opinion.
I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
7 I said: Days do speak, And multitude of years teach wisdom.
Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
8 Surely a spirit is in man, And the breath of the Mighty One Doth cause them to understand.
Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 The multitude are not wise, Nor do the aged understand judgment.
Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
10 Therefore I have said: Hearken to me, I do shew my opinion — even I.
Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
11 Lo, I have waited for your words, I give ear unto your reasons, Till ye search out sayings.
Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
12 And unto you I attend, And lo, there is no reasoner for Job, [Or] answerer of his sayings among you.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
13 Lest ye say, We have found wisdom, God doth thrust him away, not man.
Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
14 And he hath not set in array words for me, And with your sayings I do not answer him.
Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
15 (They have broken down, They have not answered again, They removed from themselves words.
Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
16 And I have waited, but they do not speak, For they have stood still, They have not answered any more.)
Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
17 I answer, even I — my share, I shew my opinion — even I.
Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
18 For I have been full of words, Distressed me hath the spirit of my breast,
Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
19 Lo, my breast [is] as wine not opened, Like new bottles it is broken up.
Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
20 I speak, and there is refreshment to me, I open my lips and answer.
Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
21 Let me not, I pray you, accept the face of any, Nor unto man give flattering titles,
Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
22 For I have not known to give flattering titles, In a little doth my Maker take me away.
Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.
