Job 31
1 A covenant I made for mine eyes, And what — do I attend to a virgin?
Ako nakigsaad sa akong mga mata; Nan unsaon ko man ang pagsud-ong sa usa ka ulay?
2 And what [is] the portion of God from above? And the inheritance of the Mighty from the heights?
Kay unsaon man ang bahin nga gikan sa Dios sa kahitas-an, Ug ang panulondon gikan sa Makagagahum nga atua sa itaas?
3 Is not calamity to the perverse? And strangeness to workers of iniquity?
Dili ba kagul-anan alang sa mga dili matarung, Ug kadautan alang sa mga malinapason?
4 Doth not He see my ways, And all my steps number?
Wala ba siya magasud-ong sa Ug magaihap sa akong tanan nga mga lakang?
5 If I have walked with vanity, And my foot doth hasten to deceit,
Kong ako naglakaw sa kabakakan, Ug ang akong tiil nahamalintak sa limbong
6 He doth weigh me in righteous balances, And God doth know my integrity.
(Ipatimbang ako sa usa ka maayong timbangan, Aron ang Dios masayud sa katul-id sa akong kasingkasing);
7 If my step doth turn aside from the way, And after mine eyes hath my heart gone, And to my hands cleaved hath blemish,
Kong ang akong lakang mingtipas sa dalan, Ug ang akong kasingkasing nagasunod sa akong mga mata, Ug kong aniay buling nga nahitapot sa akong mga kamot:
8 Let me sow — and another eat, And my products let be rooted out.
Nan papugasa ako, ug lain ang pakan-a, Oo, ipaibut ang abut sa akong uma.
9 If my heart hath been enticed by woman, And by the opening of my neighbour I laid wait,
Kong ang akong kasingkasing nahaylo sa lain nga babaye, Ug ako nakaghulat sa pultahan sa akong isigkatawo;
10 Grind to another let my wife, And over her let others bend.
Nan ang akong asawa pagalinga ngadto sa uban, Ug pasagdi nga ang uban managyukbo kaniya.
11 For it [is] a wicked thing, and a judicial iniquity;
Kay kana usa ka sala nga makalilisang; Oo, usa ka paglapas nga angayng pagasilotan sa mga maghuhukom:
12 For a fire it [is], to destruction it consumeth, And among all mine increase doth take root,
Kay mao kanay usa ka kalayo nga magasunog hangtud sa Pagkalaglag, Ug arang makag-ibut sa tibook nakong abut.
13 If I despise the cause of my man-servant, And of my handmaid, In their contending with me,
Kong ako nakagtamay sa katungod sa akong binatonang lalake ug binatonang babaye, Sa diha nga sila mingsupak kanako;
14 Then what do I do when God ariseth? And when He doth inspect, What do I answer Him?
Unsa man unya ang akong buhaton sa diha nga mobangon ang Dios? Ug sa diha nga siya modu-aw, unsa man ang akong itubag kaniya?
15 Did not He that made me in the womb make him? Yea, prepare us in the womb doth One.
Wala ba magbuhat usab kaniya ang nagbuhat kanako diha sa tagoangkan? Wala ba kaming duha himoa sa sulod sa tagoangkan?
16 If I withhold from pleasure the poor, And the eyes of the widow do consume,
Kong ang kabus gidid-an ko sa ilang gikinahanglan, Kun gikawang ko ang mga mata sa balo nga babaye,
17 And I do eat my morsel by myself, And the orphan hath not eat of it,
Kun ako lamang usara ang nagakaon sa akong hungit, Ug ang mga ilo wala makatilaw niana
18 (But from my youth He grew up with me as [with] a father, And from the belly of my mother I am led.)
(Dili, sukad sa akong pagkabatan-on siya nagatubo uban kanako nga ingon ako sa amahan niya, Ug ako nagmatoto sa balong babaye sukad pa sa tagoangkan sa akong inahan);
19 If I see [any] perishing without clothing, And there is no covering to the needy,
Kong dinhay bisan kinsa nga nakit-an nako nga namatay tungod sa pagkawalay bisti, Kun ang hangul walay saput;
20 If his loins have not blessed me, And from the fleece of my sheep He doth not warm himself,
Kong ang iyang hawak wala magpanalangin kanako, Ug kong siya wala kainiti tungod sa balhibo sa akong carnero;
21 If I have waved at the fatherless my hand, When I see in [him] the gate of my court,
Kong gibakyaw ko ang akong kamot batok sa mga ilo, Tungod kay nakita ko ang akong magtatabang diha sa ganghaan:
22 My shoulder from its blade let fall, And mine arm from the bone be broken.
Nan ipatagak ang akong abaga gikan sa balikhaw, Ug ang akong bukton maputol unta gikan sa bukog.
23 For a dread unto me [is] calamity [from] God, And because of His excellency I am not able.
Kay ang kagul-anan gikan sa Dios makapahadlok kanako, Ug tungod sa iyang pagkahalangdon ako dili makabuhat bisan unsa.
24 If I have made gold my confidence, And to the pure gold have said, 'My trust,'
Kong ang bulawan maoy gihimo ko nga akong paglaum, Ug giingon ko ang bulawang lunsay: Ikaw mao man ang akong pagsalig;
25 If I rejoice because great [is] my wealth, And because abundance hath my hand found,
Kong ako nagkasadya tungod kay daghan ang akong bahandi, Ug tungod kay daku ang natigum sa akong kamot;
26 If I see the light when it shineth, And the precious moon walking,
Kong nakita ko ang adlaw sa diha nga kana minghayag, Kun ang bulan nga nagpanaw sa kadan-ag,
27 And my heart is enticed in secret, And my hand doth kiss my mouth,
Ug ang akong kasingkasing nahaylo sa tago, Ug ang akong baba mihalok sa akong kamot:
28 It also [is] a judicial iniquity, For I had lied to God above.
Kini usab maoy usa ka sala nga pagasilotan sa mga maghuhukom; Kay igalimod ko unta ang Dios nga atua sa itaas.
29 If I rejoice at the ruin of my hater, And stirred up myself when evil found him,
Kong gikalipay ko ang pagkalaglag niadtong nagdumot kanako, Kun nagpahataas ako sa akong kaugalingon sa diha nga siya hingkaplagan sa kadautan:
30 Yea, I have not suffered my mouth to sin, To ask with an oath his life.
(Oo, wala ko pasagdi ang akong baba nga makasala Sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang usa ka panghimaraut);
31 If not — say ye, O men of my tent, 'O that we had of his flesh, we are not satisfied.'
Kong ang mga tawo sa akong balong-balong wala manag-ingon: Kinsay makakita ug mausa nga wala mabusog sa iyang makaon?
32 In the street doth not lodge a stranger, My doors to the traveller I open.
(Ang dumuloong wala makapuyo sa dalan; Apan gibuksan ko ang akong mga pultahan alang sa lumalangyaw);
33 If I have covered as Adam my transgressions, To hide in my bosom mine iniquity,
Kong ingon kang Adam ako nagtabon sa akong mga kalapasan, Sa pagtago sa akong sala sulod sa akong dughan,
34 Because I fear a great multitude, And the contempt of families doth affright me, Then I am silent, I go not out of the opening.
Tungod kay nahadlok ako sa daku nga panon sa katawohan, Ug kay nakapalisang kanako ang pagtamay sa mga kabanayan, Busa ako naghilum ug wala gumala sa akong pultahan,
35 Who giveth to me a hearing? lo, my mark. The Mighty One doth answer me, And a bill hath mine adversary written.
Oh, nga ania untay usa nga magpatalinghug kanako? (Ania karon, ania ang akong timaan, patubaga kanako ang Makagagahum) Ug nga ania unta kanako ang sumbong nga gisulat sa akong kabatok!
36 If not — on my shoulder I take it up, I bind it a crown on myself.
Sa pagkamatuod akong pas-anon kana unta sa akong abaga; Ibugkos ko kana kanako ingon sa usa ka purongpurong:
37 The number of my steps I tell Him, As a leader I approach Him.
Kaniya akong ipahayag unta ang gidaghanon sa akong mga lakang; Ingon sa usa ka principe, siya pagaduolon ko.
38 If against me my land doth cry out, And together its furrows weep,
Kong ang akong yuta nagasinggit batok kanako, Ug ang mga tudling niana managdungan sa pagpanghilak;
39 If its strength I consumed without money, And the life of its possessors, I have caused to breathe out,
Kong gikaon ko ang mga bunga niana sa walay bayad, Kun gipildi ko ang kinabuhi sa mga tag-iya niana:
40 Instead of wheat let a thorn go forth, And instead of barley a useless weed! The words of Job are finished.
Kasampinitan ang patugka ilis sa trigo, Ug kogon ilis sa cebada. Natapus ang mga pulong ni Job.
