Job 31
1 A covenant I made for mine eyes, And what — do I attend to a virgin?
Nagbuhat ako ug kasabotan sa akong mga mata; nganong motan-aw man ako nga adunay kaibog sa usa ka ulay?
2 And what [is] the portion of God from above? And the inheritance of the Mighty from the heights?
Kay unsa man ang bahin gikan sa Dios sa kahitas-an, ang panulondon gikan sa Gamhanan sa kahitas-an?
3 Is not calamity to the perverse? And strangeness to workers of iniquity?
Nagtuo ako kaniadto nga ang kalamidad alang lamang sa mga tawong dili matarong, ug ang katalagman alang lamang sa magbubuhat ug daotan.
4 Doth not He see my ways, And all my steps number?
Wala ba nakita sa Dios ang akong mga dalan ug giihap ang akong mga lakang?
5 If I have walked with vanity, And my foot doth hasten to deceit,
Kung wala ako naglakaw sa kamatuoran, kung ang akong tiil nagdali ug lakaw padulong sa pagpanglimbong,
6 He doth weigh me in righteous balances, And God doth know my integrity.
timbanga ako sa sakto aron nga mahibaw-an sa Dios ang akong baroganan.
7 If my step doth turn aside from the way, And after mine eyes hath my heart gone, And to my hands cleaved hath blemish,
Kung ang akong lakang misimang palayo sa husto nga dalan, kung ang akong kasingkasing milakaw sunod sa akong mga mata, kung adunay kahugawan nga mitapot sa akong kamot,
8 Let me sow — and another eat, And my products let be rooted out.
patamna ako ug ipakaon kini sa uban; sa pagkatinuod, tugoti nga ibton ang ani gikan sa akong uma.
9 If my heart hath been enticed by woman, And by the opening of my neighbour I laid wait,
Kung nadani ang akong kasingkasing sa ubang babaye, kung naghulat ako sa pultahan sa akong silingan alang sa iyang asawa,
10 Grind to another let my wife, And over her let others bend.
tugoti nga mogaling ug trigo ang akong asawa alang sa ubang lalaki, ug tugoti nga ang ubang mga lalaki modulog uban kaniya.
11 For it [is] a wicked thing, and a judicial iniquity;
Tungod kay daotan kaayo kana nga salaod; sa pagkatinuod, mao kini nga salaod ang pahamtangan sa mga maghuhukom.
12 For a fire it [is], to destruction it consumeth, And among all mine increase doth take root,
Tungod kay mao kana ang kalayo nga maglamoy sa tanan alang sa Sheol ug magsunog sa tanan nakong ani.
13 If I despise the cause of my man-servant, And of my handmaid, In their contending with me,
Kung wala nako panumbalinga ang hangyo alang sa hustisya gikan sa akong mga lalaki ug babaye nga sulugoon sa dihang nakiglalis sila kanako,
14 Then what do I do when God ariseth? And when He doth inspect, What do I answer Him?
unsa man ang akong buhaton sa dihang makigbatok ang Dios kanako aron pasanginlan ako? Kon moabot siya aron sa paghukom kanako, unsaon ko man siya pagtubag?
15 Did not He that made me in the womb make him? Yea, prepare us in the womb doth One.
Dili ba ang usa nga nagbuhat kanako sa tagoangkan nagbuhat man usab kanila? Dili ba usa lang man siya nga naghulma kanato sulod sa tagoangkan?
16 If I withhold from pleasure the poor, And the eyes of the widow do consume,
Kung akong gipugngan ang mga tawong kabos sa ilang tinguha, o kung ako ang hinungdan nga magdulom ang panan-aw sa biyuda gikan sa mga paghilak,
17 And I do eat my morsel by myself, And the orphan hath not eat of it,
o kung nagkaon ako ug gamay unya wala nako gitugotan ang mga walay amahan sa pagkaon usab niini—
18 (But from my youth He grew up with me as [with] a father, And from the belly of my mother I am led.)
tungod kay sukad sa akong pagkabatan-on siya nga walay ginikanan nagdako uban kanako ingon nga adunay amahan, ug gigiyahan ko ang iyang inahan, nga usa ka biyuda, gikan sa tagoangkan sa akong kaugalingong inahan.
19 If I see [any] perishing without clothing, And there is no covering to the needy,
Kung aduna akoy bisan kinsa nga nakita nga namatay tungod sa kakulangon ug bisti, o kung akong nakita nga walay bisti ang nanginahanglan nga tawo,
20 If his loins have not blessed me, And from the fleece of my sheep He doth not warm himself,
kung ang iyang kasingkasing wala nakapanalangin kanako tungod kay wala siya nasul-oban sa balhibo sa akong mga karnero,
21 If I have waved at the fatherless my hand, When I see in [him] the gate of my court,
kung akong gialsa ang akong kamot batok sa mga tawong walay amahan tungod kay akong nakita ang akong pagtabang sa ganghaan sa siyudad, hukmi gayod ako!
22 My shoulder from its blade let fall, And mine arm from the bone be broken.
Unya tugoti ang akong bukton nga matanggal gikan sa abaga, ug tugoti nga mabali ang akong bukton gikan sa buko-buko niini.
23 For a dread unto me [is] calamity [from] God, And because of His excellency I am not able.
Kay gikahadlokan ko ang kalaglagan gikan sa Dios; tungod sa paghunahuna sa iyang kahalangdon, nabuhat ko unta kadtong mga butanga.
24 If I have made gold my confidence, And to the pure gold have said, 'My trust,'
Kung gihimo nako nga paglaom ang bulawan, ug kung nag-ingon ako sa lunsayng bulawan nga, 'Ikaw ang akong gisaligan',
25 If I rejoice because great [is] my wealth, And because abundance hath my hand found,
kung nagmaya ako tungod sa kadako sa akong bahandi, kay nakakuha ang akong kamot ug daghang mga kabtangan, hukmi ako!
26 If I see the light when it shineth, And the precious moon walking,
Kung akong nakita ang adlaw nga nagsidlak, o ang bulan nga naglakaw sa iyang kahayag,
27 And my heart is enticed in secret, And my hand doth kiss my mouth,
ug kung ang akong kasingkasing nadani sa tago, unya gihalokan nako ang akong kamot sa pagsimba kanila—
28 It also [is] a judicial iniquity, For I had lied to God above.
usa usab kini ka sala nga silotan sa mga maghuhukom, tungod kay ako untang isalikway ang Dios sa kahitas-an.
29 If I rejoice at the ruin of my hater, And stirred up myself when evil found him,
Kung nagmaya ako sa pagkalaglag ni bisan kinsa nga nasilag kanako o akong gipasidunggan ang akong kaugalingon sa dihang naabtan siya sa katalagman, hukmi ako!
30 Yea, I have not suffered my mouth to sin, To ask with an oath his life.
Sa pagkatinuod, wala man gani nako gitugotan ang akong baba sa pagpakasala pinaagi sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang tunglo.
31 If not — say ye, O men of my tent, 'O that we had of his flesh, we are not satisfied.'
Kung ang mga kalalakin-an sa akong tolda wala nakaingon, 'Kinsa man ang makakaplag ug si bisan kinsa nga wala nabusog sa pagkaon ni Job?'
32 In the street doth not lodge a stranger, My doors to the traveller I open.
(bisan ang mga langyaw wala nakapuyo sa plasa sa siyudad tungod kay kanunay nakong ginaablihan ang pultahan alang sa mga magpapanaw), ug kung wala gayod, hukmi ako!
33 If I have covered as Adam my transgressions, To hide in my bosom mine iniquity,
Kung, sama sa katawhan, gitagoan ko ang akong mga sala, pinaagi sa pagbutang sa akong pagkasad-an sulod sa akong kupo
34 Because I fear a great multitude, And the contempt of families doth affright me, Then I am silent, I go not out of the opening.
— tungod kay nahadlok ako sa kadaghanan, kay ang kalagot sa mga pamilya nakapalisang kanako, ug hinungdan nga nagpakahilom ako ug wala nagaadto sa gawas, hukmi ako!
35 Who giveth to me a hearing? lo, my mark. The Mighty One doth answer me, And a bill hath mine adversary written.
O, kung aduna untay maminaw kanako! Tan-awa, ania ang akong pirma; tugoti nga motubag kanako ang Labing Gamhanan! Kung anaa unta kanako ang silot nga gisulat sa akong kaaway!
36 If not — on my shoulder I take it up, I bind it a crown on myself.
Sigurado nga dayag nako kining pas-anon; sul-obon ko kini ingon nga korona.
37 The number of my steps I tell Him, As a leader I approach Him.
Ibutyag ko kaniya ang gidaghanon sa akong mga lakang; mosaka ako ingon nga prinsipe nga walay kahadlok.
38 If against me my land doth cry out, And together its furrows weep,
Kung mohilak ang akong yuta batok kanako, ug modanguyngoy,
39 If its strength I consumed without money, And the life of its possessors, I have caused to breathe out,
kung kaonon ko ang abot niini ug dili kini bayran o ako ang hinungdan nga mawad-an sa kinabuhi ang tag-iya niini,
40 Instead of wheat let a thorn go forth, And instead of barley a useless weed! The words of Job are finished.
tugoti nga motubo ang tunok kaysa trigo ug sagbot kaysa sebada.” Nahuman na ang mga pulong ni Job.
