Job 31
1 A covenant I made for mine eyes, And what — do I attend to a virgin?
Gözlərim üçün əhd etmişəm, Gözüm bir qıza baxarmı?
2 And what [is] the portion of God from above? And the inheritance of the Mighty from the heights?
İnsan yuxarıdan – Allahdan nə pay alır? İnsana ucalardan – Külli-İxtiyardan nə irs qalır?
3 Is not calamity to the perverse? And strangeness to workers of iniquity?
Məgər haqsızların başına fəlakət gəlmir? Məgər fitnəkarların başına bəla gəlmir?
4 Doth not He see my ways, And all my steps number?
Məgər O, yollarıma baxmır? Məgər O hər addımımı saymır?
5 If I have walked with vanity, And my foot doth hasten to deceit,
Əgər yalançı olaraq gəzmişəmsə, Ayağım fırıldaq üçün qaçıbsa,
6 He doth weigh me in righteous balances, And God doth know my integrity.
Qoy Allah məni haqq tərəzisində çəksin, Kamil olduğumu görsün.
7 If my step doth turn aside from the way, And after mine eyes hath my heart gone, And to my hands cleaved hath blemish,
Yolumda əyri addım atmışamsa, Gözlərimin ardınca qəlbimi sürükləmişəmsə, Əllərimi ləkələmişəmsə,
8 Let me sow — and another eat, And my products let be rooted out.
Əkdiyimi yadlar yesin, Qoy əkinim kökündən çıxarılsın.
9 If my heart hath been enticed by woman, And by the opening of my neighbour I laid wait,
Əgər qəlbim başqa bir qadına meyl edibsə, Qonşumun qapısını pusmuşamsa,
10 Grind to another let my wife, And over her let others bend.
Qoy arvadım başqasının taxılını üyütsün, Qoy onunla başqa kişilər yatsın.
11 For it [is] a wicked thing, and a judicial iniquity;
Axı bu bir xəcalət olardı, Məhkəməyə veriləsi bir günah sayılardı.
12 For a fire it [is], to destruction it consumeth, And among all mine increase doth take root,
Çünki bu Həlak yerinədək yandırıb-yaxan bir alovdur. Bu bütün barımı kökündən çıxarardı.
13 If I despise the cause of my man-servant, And of my handmaid, In their contending with me,
Əgər mənimlə çəkişəndə Nökərlərimin və kənizlərimin Haqqını yemişəmsə,
14 Then what do I do when God ariseth? And when He doth inspect, What do I answer Him?
Allah ayağa qalxanda Mən nə edə bilərəm? Məni yoxlayanda nə cavab verərəm?
15 Did not He that made me in the womb make him? Yea, prepare us in the womb doth One.
Anamın bətnində məni yaradan Onu yaratmayıbmı? Bətndən bizə quruluş verən O olmayıbmı?
16 If I withhold from pleasure the poor, And the eyes of the widow do consume,
Əgər yoxsulların istədiklərini bir kənara qoymuşamsa, Dul qadının ümidini qırmışamsa,
17 And I do eat my morsel by myself, And the orphan hath not eat of it,
Bir tikəmi özüm yeyib Yetimə verməmişəmsə,
18 (But from my youth He grew up with me as [with] a father, And from the belly of my mother I am led.)
Gəncliyimdən bəri yetimlərə atalıq etməmişəmsə, Doğulandan bəri dul qadına yol göstərməmişəmsə,
19 If I see [any] perishing without clothing, And there is no covering to the needy,
Paltarı olmadığı üçün canı ağrıyan, Ya örtüyə möhtac qalan yoxsulları görəndə
20 If his loins have not blessed me, And from the fleece of my sheep He doth not warm himself,
Qoyunlarımın yunu ilə onları isitməmişəmsə, Onlar da mənə ürəkdən alqış etməyiblərsə,
21 If I have waved at the fatherless my hand, When I see in [him] the gate of my court,
Məhkəmədə sözü keçən olduğum üçün Yetimə əl qaldırmışamsa,
22 My shoulder from its blade let fall, And mine arm from the bone be broken.
Qollarım qırılıb çiyinlərimdən düşsün, Qoy qolum lüləsindən sınsın.
23 For a dread unto me [is] calamity [from] God, And because of His excellency I am not able.
Çünki Allahın bəlasından qorxuram, Əzəməti qarşısında dayana bilmərəm.
24 If I have made gold my confidence, And to the pure gold have said, 'My trust,'
Əgər qızıla ümid bağlamışamsa, Saf qızıla “ümidim sənsən” demişəmsə,
25 If I rejoice because great [is] my wealth, And because abundance hath my hand found,
Əgər bol sərvətimə görə, Əlimin gəlirinin çoxluğuna görə sevinmişəmsə,
26 If I see the light when it shineth, And the precious moon walking,
Əgər parlayan günəşə, İşıq saçaraq dövran edən aya baxıb,
27 And my heart is enticed in secret, And my hand doth kiss my mouth,
Könlümün meylini gizlicə azdırıb, Sitayiş etmək üçün əlimlə onlara Öpüş yollamışamsa,
28 It also [is] a judicial iniquity, For I had lied to God above.
Bu da məni ittiham edən günah sayılardı, Çünki ucalarda olan Allahı danmış olardım.
29 If I rejoice at the ruin of my hater, And stirred up myself when evil found him,
Əgər düşmənlərimin bədbəxtliyinə sevinmişəmsə, Başına bəla gəldi deyə fərəhlənmişəmsə,
30 Yea, I have not suffered my mouth to sin, To ask with an oath his life.
Kiminsə canına qarğış yağdıraraq Dilimə günah işlətməyə yol vermişəmsə,
31 If not — say ye, O men of my tent, 'O that we had of his flesh, we are not satisfied.'
Evimdəki insanlar “Əyyubun verdiyi ətlə Qarnını doyurmayan varmı?” deyə soruşmayıblarsa,
32 In the street doth not lodge a stranger, My doors to the traveller I open.
– Heç bir yadelli gecəni küçədə keçirməzdi, Qapım həmişə yoldan keçənlərin üzünə açıq idi –
33 If I have covered as Adam my transgressions, To hide in my bosom mine iniquity,
Əgər təqsirimi gizlətmişəmsə, Adəm kimi üsyankarlığımı ört-basdır etmişəmsə,
34 Because I fear a great multitude, And the contempt of families doth affright me, Then I am silent, I go not out of the opening.
Camaatdan qorxduğum üçün, El qınağından dəhşətə gəldiyim üçün Dinməzcə bayıra çıxmamışamsa…
35 Who giveth to me a hearing? lo, my mark. The Mighty One doth answer me, And a bill hath mine adversary written.
Kaş məni bir eşidən olaydı! Bu sözümü təsdiq edirəm, Qoy Külli-İxtiyar mənə bir cavab versin! Əleyhdarım bunu tumara yazıb əlimə versin.
36 If not — on my shoulder I take it up, I bind it a crown on myself.
Şübhəsiz, bu tumarı çiynimdə gəzdirərdim, Başıma tac edərdim.
37 The number of my steps I tell Him, As a leader I approach Him.
Onda atdığım hər addımı Allaha bildirərdim, Mən bir şahzadə kimi Onun yanına gedərdim.
38 If against me my land doth cry out, And together its furrows weep,
Torpağım da məndən fəryad edirsə, Kotanın açdığı yarıqlar əlimdən bir ağızdan ağlayırsa,
39 If its strength I consumed without money, And the life of its possessors, I have caused to breathe out,
Pulunu vermədən məhsulu yemişəmsə, Buranın sakinlərinin ürəyini qırmışamsa,
40 Instead of wheat let a thorn go forth, And instead of barley a useless weed! The words of Job are finished.
Qoy sahəmdə buğda yerinə tikan, Arpa yerinə alaq bitsin». Əyyubun söhbəti sona yetdi.
