Job 29

1 And Job addeth to lift up his simile, and saith: —

Kaj plue Ijob parolis siajn sentencojn, kaj diris:

2 Who doth make me as [in] months past, As [in] the days of God's preserving me?

Ho, se estus al mi tiel, kiel en la antaŭaj monatoj, Kiel en la tempo, kiam Dio min gardis;

3 In His causing His lamp to shine on my head, By His light I walk [through] darkness.

Kiam Lia lumilo lumis super mia kapo; Kaj sub Lia lumo mi povis iri en mallumo;

4 As I have been in days of my maturity, And the counsel of God upon my tent.

Kiel estis al mi en la tagoj de mia juneco, Kiam la ŝirmado de Dio estis super mia tendo;

5 When yet the Mighty One [is] with me. Round about me — my young ones,

Kiam la Plejpotenculo estis ankoraŭ kun mi, Kaj ĉirkaŭ mi estis miaj infanoj;

6 When washing my goings with butter, And the firm rock [is] with me rivulets of oil.

Kiam miaj paŝoj laviĝadis en butero, Kaj la roko verŝadis al mi fluojn da oleo!

7 When I go out to the gate by the city, In a broad place I prepare my seat.

Kiam mi eliris el la pordego al la urbo Kaj aranĝis al mi sidon sur la placo,

8 Seen me have youths, and they, been hidden, And the aged have risen — they stood up.

Vidis min junuloj kaj kaŝis sin, Kaj maljunuloj leviĝis kaj staris;

9 Princes have kept in words, And a hand they place on their mouth.

Eminentuloj ĉesis paroli Kaj metis la manon sur sian buŝon;

10 The voice of leaders hath been hidden, And their tongue to the palate hath cleaved.

La voĉo de altranguloj sin kaŝis, Kaj ilia lango algluiĝis al ilia palato.

11 For the ear heard, and declareth me happy, And the eye hath seen, and testifieth [to] me.

Kiam orelo aŭdis, ĝi nomis min feliĉa; Kiam okulo vidis, ĝi gloris min;

12 For I deliver the afflicted who is crying, And the fatherless who hath no helper.

Ĉar mi savadis kriantan malriĉulon, Kaj orfon, kiu ne havis helpanton.

13 The blessing of the perishing cometh on me, And the heart of the widow I cause to sing.

Beno de pereanto venadis sur min, Kaj la koro de vidvino estis ĝojigata de mi.

14 Righteousness I have put on, and it clotheth me, As a robe and a diadem my justice.

Virteco estis mia vesto, Kaj mia justeco vestis min kiel mantelo kaj kapornamo.

15 Eyes I have been to the blind, And feet to the lame [am] I.

Mi estis okuloj por la blindulo, Kaj piedoj por la lamulo;

16 A father I [am] to the needy, And the cause I have not known I search out.

Mi estis patro por la malriĉuloj, Kaj juĝan aferon de homoj nekonataj mi esploradis;

17 And I break the jaw-teeth of the perverse, And from his teeth I cast away prey.

Mi rompadis la makzelojn al maljustulo, Kaj el liaj dentoj mi elŝiradis la kaptitaĵon.

18 And I say, 'With my nest I expire, And as the sand I multiply days.'

Kaj mi pensis: En mia nesto mi mortos, Kaj grandnombraj kiel sablo estos miaj tagoj;

19 My root is open unto the waters, And dew doth lodge on my branch.

Mia radiko estas malkovrita por la akvo, Kaj roso noktas sur miaj branĉoj.

20 My honour [is] fresh with me, And my bow in my hand is renewed.

Mia gloro estas ĉiam nova, Kaj mia pafarko ĉiam refortiĝas en mia mano.

21 To me they have hearkened, Yea, they wait, and are silent for my counsel.

Oni aŭskultadis min kaj atendadis, Kaj silentadis, kiam mi donadis konsilojn.

22 After my word they change not, And on them doth my speech drop,

Post miaj vortoj oni ne plu parolis; Kaj miaj vortoj gutadis sur ilin.

23 And they wait as [for] rain for me, And their mouth they have opened wide [As] for the latter rain.

Oni atendadis min kiel la pluvon, Kaj malfermadis sian buŝon, kiel por malfrua pluvo.

24 I laugh unto them — they give no credence, And the light of my face cause not to fall.

Se mi iam ridis al ili, ili ne kredis tion; Kaj la lumo de mia vizaĝo ne falis.

25 I choose their way, and sit head, And I dwell as a king in a troop, When mourners he doth comfort.

Kiam mi iris al ili, mi sidis sur la ĉefa loko; Mi loĝis kiel reĝo inter taĉmentoj, Kiel konsolanto de funebruloj.