Job 29
1 And Job addeth to lift up his simile, and saith: —
Mipadayon sa pagsulti si Job ug miingon,
2 Who doth make me as [in] months past, As [in] the days of God's preserving me?
“O, unta anaa ako sa mga nilabay nga mga bulan sa dihang giamuma pa ako sa Dios,
3 In His causing His lamp to shine on my head, By His light I walk [through] darkness.
sa dihang ang iyang lampara misidlak sa akong ulohan, ug sa dihang naglakaw ako sa kangitngit pinaagi sa iyang kahayag.
4 As I have been in days of my maturity, And the counsel of God upon my tent.
O, unta anaa ako sa panahon nga ako hinog sa dihang ang pagpakighigala sa Dios anaa sa akong tolda,
5 When yet the Mighty One [is] with me. Round about me — my young ones,
sa dihang ang Labawng Makagagahom uban pa kanako, ug ang akong mga anak naglibot pa kanako,
6 When washing my goings with butter, And the firm rock [is] with me rivulets of oil.
sa dihang ginahugasan ug mantikilya ang akong dalan, ug ang bato nagbubo kanako ug mga tubod sa lana!
7 When I go out to the gate by the city, In a broad place I prepare my seat.
Sa dihang migawas ako sa ganghaan sa siyudad, sa dihang milingkod ako dapit sa plasa sa siyudad,
8 Seen me have youths, and they, been hidden, And the aged have risen — they stood up.
ang mga batan-ong lalaki nakakita kanako ug mipadaplin gikan kanako sa pagtahod, ug ang mga hamtong nga mga tawo mibarog alang kanako.
9 Princes have kept in words, And a hand they place on their mouth.
Mihunong pagsulti ang mga prinsipe sa dihang miabot ako; ug gisampongan nila ang ilang mga baba pinaagi sa ilang mga kamot.
10 The voice of leaders hath been hidden, And their tongue to the palate hath cleaved.
Ang mga tingog sa bantogang mga tawo daw hunghong, ug ang ilang dila nipilit sa ibabaw sa ilang alingagngag.
11 For the ear heard, and declareth me happy, And the eye hath seen, and testifieth [to] me.
Human nila nadungog ang akong gisulti, gipanalanginan nila ako; human nila ako nakita, gitagaan nila ako ug pagsaksi ug giuyonan nila ako,
12 For I deliver the afflicted who is crying, And the fatherless who hath no helper.
tungod kay giluwas ko ang mga tawong kabos nga nagpakitabang, ug kadtong mga walay amahan usab, nga wala gayo'y makatabang kaniya.
13 The blessing of the perishing cometh on me, And the heart of the widow I cause to sing.
Ang panalangin niadtong hapit na mamatay miabot kanako; ako ang hinungdan nganong nagkanta sa kalipay ang mga biyuda sa ilang kasingkasing.
14 Righteousness I have put on, and it clotheth me, As a robe and a diadem my justice.
Gisul-ob ko ang pagkamatarong, ug gibisthan ako niini; ang akong katarong sama sa usa ka kupo ug purong sa ulo.
15 Eyes I have been to the blind, And feet to the lame [am] I.
Ako ang mga mata sa mga buta nga tawo; ug ako ang tiil sa mga tawo nga bakol.
16 A father I [am] to the needy, And the cause I have not known I search out.
Amahan ako sa mga tawo nga timawa; ug akong gisusi ang kaso sa uban bisan ug wala ko sila mailhi.
17 And I break the jaw-teeth of the perverse, And from his teeth I cast away prey.
Gibuak nako ang panga sa tawong dili matarong; gikuha nako ang biktima gikan sa iyang mga ngipon.
18 And I say, 'With my nest I expire, And as the sand I multiply days.'
Unya miingon ako, 'Mamatay ako sa akong salag; ug padaghanon ko ang akong mga adlaw sama sa balas sa baybayon.
19 My root is open unto the waters, And dew doth lodge on my branch.
Ang akong ugat nagkatag sa katubigan, ug ang yamog sa tibuok gabii anaa sa akong mga sanga.
20 My honour [is] fresh with me, And my bow in my hand is renewed.
Ang pagtahod kanako kanunay nga bag-o, ug ang akong kusog sama sa usa ka bag-ong pana sa akong kamot.
21 To me they have hearkened, Yea, they wait, and are silent for my counsel.
Naminaw ang mga tawo kanako; naghulat sila kanako; nagpabilin sila nga hilom aron sa pagpaminaw sa akong mga tambag.
22 After my word they change not, And on them doth my speech drop,
Sa dihang nahuman na ako sa pagpamulong; wala na silay ikasulti pa; ang akong mga pulong daw tubig nga gibubo diha kanila.
23 And they wait as [for] rain for me, And their mouth they have opened wide [As] for the latter rain.
Kanunay silang naghulat kanako sama nga naghulat sila sa ulan; ilang ginganga ug dako ang ilang baba aron sa pag-inom sa akong mga pulong, sama sa ilang ginabuhat kung mag-ulan.
24 I laugh unto them — they give no credence, And the light of my face cause not to fall.
Mipahiyom ako kanila sa dihang wala sila magdahom niini; ug wala nila gisalikway ang kahayag sa akong panagway.
25 I choose their way, and sit head, And I dwell as a king in a troop, When mourners he doth comfort.
Ako ang nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon nga ilang pangulo; nagpuyo ako ingon nga hari sa iyang kasundalohan; sama sa usa ka maghuhupay sa mga nagbangotan sa lamay.
