Job 27
1 And Job addeth to lift up his simile, and saith: —
Muling nagsalita si Job at sinabi,
2 God liveth! He turned aside my judgment, And the Mighty — He made my soul bitter.
Habang nabubuhay ang Diyos, na siyang nag-alis ng aking katarungan, ang Makapangyarihan, na may gawa ng kapaitan ko sa aking buhay,
3 For all the while my breath [is] in me, And the spirit of God in my nostrils.
na habang nasa akin pa ang aking buhay at ang hininga mula sa Diyos ay nasa mga butas ng aking ilong,
4 My lips do not speak perverseness, And my tongue doth not utter deceit.
tunay nga hindi magsasalita ng hindi matuwid ang aking mga labi, ni magsasalita ng panlilinlang ang aking dila.
5 Pollution to me — if I justify you, Till I expire I turn not aside mine integrity from me.
Hinding-hindi ko matatanggap na kayo ay tama; hanggang mamatay ako, hindi ko kailanman itatanggi ang aking dangal.
6 On my righteousness I have laid hold, And I do not let it go, My heart doth not reproach me while I live.
Pinaninindigan ko ang aking pagkamatuwid at hindi ko ito bibitiwan; hindi ako susumbatan ng aking mga isipan habang ako ay nabubuhay.
7 As the wicked is my enemy, And my withstander as the perverse.
Hayaang ang aking kaaway ay maging tulad ng isang masamang tao; hayaang ang lumalaban sa akin ay maging tulad ng isang makasalanang tao.
8 For what [is] the hope of the profane, When He doth cut off? When God doth cast off his soul?
Para saan ang pag-asa ng isang taong walang diyos kapag kinitil siya ng Diyos, kapag kinuha ng Diyos ang kaniyang buhay?
9 His cry doth God hear, When distress cometh on him?
Maririnig ba ng Diyos ang kaniyang iyak kapag dumating ang kaguluhan sa kaniya?
10 On the Mighty doth he delight himself? Call God at all times?
Kaluluguran ba niya ang Makapangyarihan at tatawag sa Diyos sa lahat ng oras?
11 I shew you by the hand of God, That which [is] with the Mighty I hide not.
Ituturo ko sa inyo ang tungkol sa kamay ng Diyos; hindi ko itatago ang mga isipan ng Makapangyarihan.
12 Lo, ye — all of you — have seen, And why [is] this — ye are altogether vain?
Tingnan ninyo, kayong lahat mismo ang nakakita nito; kung gayon bakit ninyo sinabi ang lahat ng mga walang katuturan na ito?
13 This [is] the portion of wicked man with God, And the inheritance of terrible ones From the Mighty they receive.
Ito ang kapalaran na itatakda ng Diyos para sa isang masamang tao, ang pamana na tinatanggap ng nang-aapi mula sa Makapangyarihan:
14 If his sons multiply — for them [is] a sword. And his offspring [are] not satisfied [with] bread.
Kapag dumami ang kaniyang mga anak, ito ay para sa tabak; ang kaniyang mga anak ay hindi kailanman magkakaroon ng sapat na pagkain.
15 His remnant in death are buried, And his widows do not weep.
Ang mga mananatiling buhay ay ililibing ng salot, at ang kanilang mga biyuda ay hindi magluluksa para sa kanila.
16 If he heap up as dust silver, And as clay prepare clothing,
Kahit na ang masamang tao ay nagtatambak ng pilak na parang alikabok, at nagtatamabk ng kasuotan na parang luwad,
17 He prepareth — and the righteous putteth [it] on, And the silver the innocent doth apportion.
maaaring magyambak siya ng kasuotan, pero isusuot ito ng mga matutuwid na tao, at paghahati-hatian ng mga inosenteng tao ang pilak.
18 He hath built as a moth his house, And as a booth a watchman hath made.
Tinatayo niya ang kaniyang bahay tulad ng isang gagamba, tulad ng isang kubo na ginagawa ng isang bantay.
19 Rich he lieth down, and he is not gathered, His eyes he hath opened, and he is not.
Mayaman siyang humihiga sa kama, pero hindi niya laging gagawin ito; imumulat niya ang kaniyang mga mata, at lahat ng bagay ay wala na.
20 Overtake him as waters do terrors, By night stolen him away hath a whirlwind.
Inaabutan siya ng mga malalaking takot tulad ng tubig sa baha; tinatangay siya ng isang bagyo sa gabi.
21 Take him up doth an east wind, and he goeth, And it frighteneth him from his place,
Tinatangay siya ng hanging silangan, at siya ay nawawala; tinatangay siya nito mula sa kaniyang lugar.
22 And it casteth at him, and doth not spare, From its hand he diligently fleeth.
Binabayo siya nito nang walang humpay; sinisikap niyang tumakas mula sa mga kamay nito.
23 It clappeth at him its hands, And it hisseth at him from his place.
Ipinapalakpak nito ang kaniyang mga kamay sa kaniya sa pangungutya; sinasagitsit siya nito mula sa kaniyang lugar.
