Job 26
1 And Job answereth and saith: —
| پس ایوب در جواب گفت: | ۱ |
2 What — thou hast helped the powerless, Saved an arm not strong!
| «شخص بی‌قوت را چگونه اعانت کردی؟ و بازوی ناتوان را چگونه نجات دادی؟ | ۲ |
3 What — thou hast given counsel to the unwise, And wise plans in abundance made known.
| شخص بی‌حکمت را چه نصیحت نمودی؟ وحقیقت امر را به فراوانی اعلام کردی! | ۳ |
4 With whom hast thou declared words? And whose breath came forth from thee?
| برای که سخنان را بیان کردی؟ و نفخه کیست که از توصادر شد؟ | ۴ |
5 The Rephaim are formed, Beneath the waters, also their inhabitants.
| ارواح مردگان می‌لرزند، زیر آبها وساکنان آنها. | ۵ |
| هاویه به حضور او عریان است، وابدون را ستری نیست. (Sheol h7585) | ۶ |
7 Stretching out the north over desolation, Hanging the earth upon nothing,
| شمال را بر جو پهن می‌کند، و زمین را بر نیستی آویزان می‌سازد. | ۷ |
8 Binding up the waters in His thick clouds, And the cloud is not rent under them.
| آبها را در ابرهای خود می‌بندد، پس ابر، زیرآنها چاک نمی شود. | ۸ |
9 Taking hold of the face of the throne, Spreading over it His cloud.
| روی تخت خود رامحجوب می‌سازد و ابرهای خویش را پیش آن می‌گستراند. | ۹ |
10 A limit He hath placed on the waters, Unto the boundary of light with darkness.
| به اطراف سطح آبها حد می‌گذاردتا کران روشنایی و تاریکی. | ۱۰ |
11 Pillars of the heavens do tremble, And they wonder because of His rebuke.
| ستونهای آسمان متزلزل می‌شود و از عتاب او حیران می‌ماند. | ۱۱ |
12 By His power He hath quieted the sea, And by His understanding smitten the proud.
| به قوت خود دریا را به تلاطم می‌آورد، و به فهم خویش رهب را خرد می‌کند. | ۱۲ |
13 By His Spirit the heavens He beautified, Formed hath His hand the fleeing serpent.
| به روح اوآسمانها زینت داده شد، و دست او مار تیز رو راسفت. | ۱۳ |
14 Lo, these [are] the borders of His way, And how little a matter is heard of Him, And the thunder of His might Who doth understand?
| اینک اینها حواشی طریق های او است. و چه آواز آهسته‌ای درباره او می‌شنویم، لکن رعد جبروت او را کیست که بفهمد؟» | ۱۴ |
