Job 23
1 And Job answereth and saith: —
Unya mitubag si Job, ug miingon:
2 Also — to-day [is] my complaint bitter, My hand hath been heavy because of my sighing.
Bisan niining adlawa mapait ang akong kaguol: Ang akong sakit labing mabug-at kay sa akong pag-agulo.
3 O that I had known — and I find Him, I come in unto His seat,
Oh, nga hingsayran ko pa unta kong asa ko siya hipalgi! Aron madangat ko gayud ang iyang lingkoranan!
4 I arrange before Him the cause, And my mouth fill [with] arguments.
Ipahamutang ko sa iyang atubangan ang akong katarungan, Ug pun-on ko ang akong baba sa mga iglalantugi.
5 I know the words He doth answer me, And understand what He saith to me.
Hibaloan ko ang mga pulong nga iyang igatubag kanako, Ug hisabtan ko ang bisan unsa nga iyang igasulti kanako.
6 In the abundance of power doth He strive with me? No! surely He putteth [it] in me.
Makiglalis ba siya kanako uban nianang gidak-on sa iyang kagahum? Dili; hinonoa siya magapatalinghug kanako.
7 There the upright doth reason with Him, And I escape for ever from my judge.
Didto ang tawo nga matul-id arang makapahayag kaniya sa iyang katarungan; Busa ako pagabuhian sa walay katapusan gikan sa akong maghuhukom.
8 Lo, forward I go — and He is not, And backward — and I perceive him not.
Ania karon, moadto ako sa unahan, apan siya wala didto; Ug moari ako sa pangulahian, apan dili ko siya igkita,
9 [To] the left in His working — and I see not, He is covered [on] the right, and I behold not.
Dapit sa wala, diin siya magabuhat, apan dili ko siya hitan-awan; Dapit sa akong too, adto siya magtago aron nga kaniya dili ako makasud-ong.
10 For He hath known the way with me, He hath tried me — as gold I go forth.
Apan siya nahibalo sa dalan nga akong pagapadulongan; Sa diha nga ako masulayan na niya, mogula ako ingon sa bulawan.
11 On His step hath my foot laid hold, His way I have kept, and turn not aside,
Ang akong tiil nagsubay pag-ayo sa iyang mga lakang; Ang iyang dalan maoy akong gibantayan, ug wala ako motipas.
12 The command of His lips, and I depart not. Above my allotted portion I have laid up The sayings of His mouth.
Ako wala mosibug gikan sa sugo sa iyang mga ngabil; Gipakamahal ko ang mga pulong sa iyang baba labi kay sa kalan-on ko nga kinahanglan.
13 And He [is] in one [mind], And who doth turn Him back? And His soul hath desired — and He doth [it].
Apan usa ra siya ug hunahuna, ug kinsay arang makaliso kaniya? Ug ang butang nga ginatinguha sa iyang kalag, kana gayud maoy iyang ginahimo.
14 For He doth complete my portion, And many such things [are] with Him.
Kay siya magabuhat niadtong butang nga iyang ginatagana alang kanako: Ug daghang mga butang nga ingon niana nga anaa kaniya.
15 Therefore, from His presence I am troubled, I consider, and am afraid of Him.
Busa ako nalisang diha sa iyang atubangan; Sa magapalandong ako, mahadlok ako kaniya.
16 And God hath made my heart soft, And the Mighty hath troubled me.
Kay gipugdaw sa Dios ang akong kasingkasing, Ug ang Makagagahum naghadlok kanako:
17 For I have not been cut off before darkness, And before me He covered thick darkness.
Kay wala man ipahimulag ako sa wala pa modangat ang kangitngit, Wala usab niya pataboni gikan sa akong nawong ang mabaga nga kangitngit.
