Job 22

1 And Eliphaz the Temanite answereth and saith: —

௧அப்பொழுது தேமானியனான எலிப்பாஸ் மறுமொழியாக:

2 To God is a man profitable, Because a wise man to himself is profitable?

௨“ஒரு மனிதன் விவேகியாயிருந்து, தனக்குத்தான் நன்மையாக இருக்கிறதினால் தேவனுக்கு நன்மையாக இருப்பானோ?

3 Is it a delight to the Mighty One That thou art righteous? is it gain, That thou makest perfect thy ways?

௩நீர் நீதிமானாயிருப்பதினால் சர்வவல்லவருக்கு நன்மையுண்டாகுமோ? நீர் உம்முடைய வழிகளை உத்தமமாக்குகிறது அவருக்கு ஆதாயமாயிருக்குமோ?

4 Because of thy reverence Doth He reason [with] thee? He entereth with thee into judgment:

௪அவர் உமக்குப் பயந்து உம்முடன் வழக்காடி, உம்முடன் நியாயத்திற்கு வருவாரோ?

5 Is not thy wickedness abundant? And there is no end to thine iniquities.

௫உம்முடைய பொல்லாப்பு பெரியதும், உம்முடைய அக்கிரமங்கள் முடிவில்லாதவைகளுமாக இருக்கிறதல்லவோ?

6 For thou takest a pledge of thy brother for nought, And the garments of the naked Thou dost strip off.

௬காரணமில்லாமல் உம்முடைய சகோதரர் கையில் அடகு வாங்கி, ஏழைகளின் ஆடைகளைப் பறித்துக்கொண்டீர்.

7 Thou causest not the weary to drink water, And from the hungry thou withholdest bread.

௭மிகுந்த தாகமுள்ளவனுக்கு தண்ணீர் கொடுக்காமலும், பசித்தவனுக்கு ஆகாரம் கொடுக்காமலும் போனீர்.

8 As to the man of arm — he hath the earth, And the accepted of face — he dwelleth in it.

௮பலவானுக்கே தேசத்தில் இடமுண்டாயிருக்கிறது; கனவான் அதில் குடியேறினான்.

9 Widows thou hast sent away empty, And the arms of the fatherless are bruised.

௯விதவைகளை வெறுமையாக அனுப்பிவிட்டீர்; தாய்தகப்பன் இல்லாதவர்களின் கைகள் முறிக்கப்பட்டது.

10 Therefore round about thee [are] snares, And trouble thee doth fear suddenly.

௧0ஆகையால் கண்ணிகள் உம்மைச் சூழ்ந்திருக்கிறது; திடீரென்று உமக்கு வந்த பயங்கரம் உம்மைக் கலங்கச் செய்கிறது.

11 Or darkness — thou dost not see, And abundance of waters doth cover thee.

௧௧நீர் பார்க்க முடியாமலிருக்க இருள் வந்தது, பெருவெள்ளம் உம்மை மூடுகிறது.

12 Is not God high [in] heaven? And see the summit of the stars, That they are high.

௧௨தேவன் பரலோகத்தின் உன்னதங்களிலிருக்கிறார் அல்லவோ? நட்சத்திரங்களின் உயரத்தைப் பாரும், அவைகள் எத்தனை உயரமாயிருக்கிறது.

13 And thou hast said, 'What — hath God known? Through thickness doth He judge?

௧௩நீர்: தேவன் எப்படி அறிவார், இருளுக்கு அப்புறத்திலிருக்கிறவர் நியாயம் விசாரிக்கக்கூடுமோ?

14 Thick clouds [are] a secret place to Him, And He doth not see;' And the circle of the heavens He walketh habitually,

௧௪அவர் பார்க்காமலிருக்க மேகங்கள் அவருக்கு மறைவாயிருக்கிறது; வானமண்டலங்களின் சக்கரத்திலே அவர் உலாவுகிறார் என்று சொல்லுகிறீர்.

15 The path of the age dost thou observe, That men of iniquity have trodden?

௧௫அக்கிரம மனிதர்கள் ஆரம்பகாலத்தில் நடந்த பாதையை கவனித்துப் பார்த்தீரோ?

16 Who have been cut down unexpectedly, A flood is poured out on their foundation.

௧௬காலம் வருமுன்னே அவர்கள் இறந்துபோனார்கள்; அவர்களுடைய அஸ்திபாரத்தின்மேல் வெள்ளம் புரண்டது.

17 Those saying to God, 'Turn aside from us,' And what doth the Mighty One to them?

௧௭தேவன் அவர்கள் வீடுகளை நன்மையால் நிரப்பியிருந்தாலும், அவர்கள் அவரை நோக்கி: எங்களைவிட்டு விலகும், சர்வவல்லவராலே எங்களுக்கு என்ன ஆகும் என்றார்கள்.

18 And he hath filled their houses [with] good: (And the counsel of the wicked Hath been far from me.)

௧௮ஆகையால் துன்மார்க்கரின் ஆலோசனை எனக்குத் தூரமாயிருப்பதாக.

19 See do the righteous and they rejoice, And the innocent mocketh at them,

௧௯எங்கள் நிலைமை அழியாமல், அவர்களுக்கு மீதியானதையோ நெருப்பு எரித்ததென்பதை நீதிமான்கள் கண்டு சந்தோஷப்படுகிறார்கள்.

20 'Surely our substance hath not been cut off, And their excellency hath fire consumed.'

௨0குற்றமில்லாதவன் அவர்களைப் பார்த்து சிரிக்கிறான்.

21 Acquaint thyself, I pray thee, with Him, And be at peace, Thereby thine increase [is] good.

௨௧நீர் அவருடன் பழகி சமாதானமாயிரும்; அதினால் உமக்கு நன்மைவரும்.

22 Receive, I pray thee, from His mouth a law, And set His sayings in thy heart.

௨௨அவர் வாயிலிருந்து பிறந்த வேதப்பிரமாணத்தை ஏற்றுக்கொண்டு, அவர் வார்த்தைகளை உம்முடைய இருதயத்தில் வைத்துக்கொள்ள வேண்டுகிறேன்.

23 If thou dost return unto the Mighty Thou art built up, Thou puttest iniquity far from thy tents.

௨௩நீர் சர்வவல்லமையுள்ள தேவனிடத்தில் மனந்திரும்பினால், திரும்பக் கட்டப்படுவீர்; அநீதியை உமது கூடாரத்திற்குத் தூரமாக்குவீர்.

24 So as to set on the dust a defence, And on a rock of the valleys a covering.

௨௪அப்பொழுது தூளைப்போல் பொன்னையும், ஆற்றுக் கற்களைப்போல் ஓப்பீரின் தங்கத்தையும் சேர்த்துவைப்பீர்.

25 And the Mighty hath been thy defence, And silver [is] strength to thee.

௨௫அப்பொழுது சர்வவல்லவர் தாமே உமக்குப் பசும்பொன்னும், உமக்குச் சுத்தவெள்ளியுமாயிருப்பார்.

26 For then on the Mighty thou delightest thyself, And dost lift up unto God thy face,

௨௬அப்பொழுது சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் மேல் மனமகிழ்ச்சியாயிருந்து, தேவனுக்கு நேராக உம்முடைய முகத்தை ஏறெடுப்பீர்.

27 Thou dost make supplication unto Him, And He doth hear thee, And thy vows thou completest.

௨௭நீர் அவரை நோக்கி விண்ணப்பம்செய்ய, அவர் உமக்குச் செவிகொடுப்பார்; அப்பொழுது நீர் உம்முடைய பொருத்தனைகளைச் செலுத்துவீர்.

28 And thou decreest a saying, And it is established to thee, And on thy ways hath light shone.

௨௮நீர் ஒரு காரியத்தை தீர்மானித்தால், அது உமக்கு நிலைவரப்படும்; உம்முடைய பாதைகளில் வெளிச்சம் பிரகாசிக்கும்.

29 For they have made low, And thou sayest, 'Lift up.' And the bowed down of eyes he saveth.

௨௯மனிதர் ஒடுக்கப்படும்போது திடப்படக்கடவர்கள் என்று நீர் சொல்ல, தாழ்ந்தோர் காப்பாற்றப்படுவார்கள்.

30 He delivereth the not innocent, Yea, he hath been delivered By the cleanness of thy hands.

௩0குற்றமில்லாதவனையுங்கூட விடுவிப்பார்; உம்முடைய கைகளின் சுத்தத்தினால் அவன் விடுவிக்கப்படுவான்” என்றான்.