Job 21
1 And Job answereth and saith: —
| آنگاه ایوب پاسخ داد: |
2 Hear ye diligently my word, And this is your consolation.
| به من گوش دهید! تنها تسلی‌ای که می‌توانید به من بدهید این است که بگذارید حرفم را بزنم. پس از آن اگر خواستید، باز هم مرا مسخره کنید. |
3 Bear with me, and I speak, And after my speaking — ye may deride.
4 I — to man [is] my complaint? and if [so], wherefore May not my temper become short?
| من از خدا شکایت دارم، نه از انسان. بی‌تابی من به همین دلیل است. |
5 Turn unto me, and be astonished, And put hand to mouth.
| به من نگاه کنید و از تعجب دست روی دهان بگذارید و سکوت نمایید. |
6 Yea, if I have remembered, then I have been troubled. And my flesh hath taken fright.
| وقتی این را به یاد می‌آورم، از ترس به لرزه می‌افتم. |
7 Wherefore do the wicked live? They have become old, Yea, they have been mighty in wealth.
| چرا بدکاران تا سن پیری و کهولت زنده می‌مانند و کامیاب می‌شوند؟ |
8 Their seed is established, Before their face with them, And their offspring before their eyes.
| فرزندان و نوه‌هایشان بزرگ می‌شوند و دورشان را می‌گیرند. |
9 Their houses [are] peace without fear, Nor [is] a rod of God upon them.
| خانه‌های آنها از هر خطری در امان است و خدا ایشان را مجازات نمی‌کند. |
10 His bullock hath eaten corn, and doth not loath. His cow bringeth forth safely, And doth not miscarry.
| گله‌های آنها زاد و ولد می‌کنند و زیاد می‌شوند. |
11 They send forth as a flock their sucklings, And their children skip,
| فرزندانشان از خوشحالی مانند گوسفندان جست و خیز می‌کنند و می‌رقصند |
12 They lift [themselves] up at timbrel and harp, And rejoice at the sound of an organ.
| و با نوای دف و بربط آواز می‌خوانند و با صدای نی به شادی می‌پردازند. |
| آنها روزهای خود را در سعادتمندی به سر می‌برند و راحت می‌میرند، (Sheol h7585) |
14 And they say to God, 'Turn aside from us, And the knowledge of Thy ways We have not desired.
| در حالی که هرگز طالب خدا نبوده‌اند و نخواسته‌اند راههای خدا را بشناسند. |
15 What [is] the Mighty One that we serve Him? And what do we profit when we meet with Him?'
| شریران می‌گویند: «قادر مطلق کیست که او را عبادت نماییم؟ چه فایده اگر دست دعا به سویش دراز کنیم؟» |
16 Lo, not in their hand [is] their good, (The counsel of the wicked Hath been far from me.)
| گناهکاران به هر کاری دست بزنند موفق می‌شوند! ولی من نمی‌خواهم با آنها سروکار داشته باشم. |
17 How oft is the lamp of the wicked extinguished, And come on them doth their calamity? Pangs He apportioneth in His anger.
| تا به حال چند بار اتفاق افتاده که چراغ بدکاران خاموش شود و آنها به بدبختی دچار گردند؟ و یا چند بار اتفاق افتاده که خدا آنها را مجازات کند، |
18 They are as straw before wind, And as chaff a hurricane hath stolen away,
| و ایشان را مثل کاه در برابر باد و مانند خاک در برابر طوفان پراکنده سازد؟ |
19 God layeth up for his sons his sorrow, He giveth recompense unto him — and he knoweth.
| ولی شما می‌گویید: «خدا فرزندان مرد شرور را مجازات می‌کند!» اما من می‌گویم که خدا باید خود شرور را مجازات کند! بگذار مزهٔ مجازات را خودش بچشد! |
20 His own eyes see his destruction, And of the wrath of the Mighty he drinketh.
| بله، بگذار مرد شرور خودش به سزای اعمالش برسد و پیالهٔ خشم خدای قادر مطلق را سر بکشد. |
21 For what [is] his delight in his house after him, And the number of his months cut off?
| وقتی انسان می‌میرد دیگر چه احساسی می‌تواند دربارهٔ خانواده‌اش داشته باشد؟ |
22 To God doth [one] teach knowledge, And He the high doth judge?
| کیست که بتواند به خدا چیزی بیاموزد؟ حتی خردمندان را او داوری می‌کند. |
23 This [one] dieth in his perfect strength, Wholly at ease and quiet.
| او از یک سو اشخاص قوی و سالم، مرفه و ثروتمند را هلاک می‌کند |
24 His breasts have been full of milk, And marrow his bones doth moisten.
25 And this [one] dieth with a bitter soul, And have not eaten with gladness.
| و از سوی دیگر کسانی را که در شدت فقر و تنگدستی به سر می‌برند و در زندگی هرگز طعم خوشی را نچشیده‌اند از بین می‌برد. |
26 Together — on the dust they lie down, And the worm doth cover them over.
| هر دو دسته در خاک دفن می‌شوند و کرمها بدن آنها را می‌خورند. |
27 Lo, I have known your thoughts, And the devices against me ye do wrongfully.
| از افکارتان و نقشه‌هایی که برای آزار من می‌کشید آگاه هستم. |
28 For ye say, 'Where [is] the house of the noble? And where the tent — The tabernacles of the wicked?'
| می‌خواهید بگویید: «اشخاص ثروتمند و شرور برای گناهانشان دچار بلا و بدبختی شده‌اند.» |
29 Have ye not asked those passing by the way? And their signs do ye not know?
| ولی من می‌گویم: «از هر فرد دنیا دیده‌ای که بپرسید خواهد گفت |
30 That to a day of calamity is the wicked spared. To a day of wrath they are brought.
| که آدم بدکار معمولاً در روز بلا و مصیبت در امان است و جان به در می‌برد. هیچ‌کس مرد شرور را رو در رو متهم نمی‌کند و کسی وی را به سزای اعمالش نمی‌رساند. حتی بعد از مرگش او را با احترام به خاک می‌سپارند و بر سر قبرش نگهبان قرار می‌دهند؛ |
31 Who doth declare to his face his way? And [for] that which he hath done, Who doth give recompence to him?
32 And he — to the graves he is brought. And over the heap a watch is kept.
33 Sweet to him have been the clods of the valley, And after him every man he draweth, And before him there is no numbering.
| بسیاری در مراسم تدفین او شرکت می‌کنند و با خاک نرم او را می‌پوشانند.» |
34 And how do ye comfort me [with] vanity, And in your answers hath been left trespass?
| شما چگونه می‌توانید با این یاوه‌گویی‌ها و دروغها مرا دلداری دهید؟ |
