< Job 21 >
1 And Job answereth and saith: —
Ijob respondis kaj diris:
2 Hear ye diligently my word, And this is your consolation.
Aŭskultu mian parolon; Kaj ĝi estu anstataŭ viaj konsoloj.
3 Bear with me, and I speak, And after my speaking — ye may deride.
Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.
4 I — to man [is] my complaint? and if [so], wherefore May not my temper become short?
Ĉu kontraŭ homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?
5 Turn unto me, and be astonished, And put hand to mouth.
Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la buŝon.
6 Yea, if I have remembered, then I have been troubled. And my flesh hath taken fright.
Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.
7 Wherefore do the wicked live? They have become old, Yea, they have been mighty in wealth.
Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havaĵon?
8 Their seed is established, Before their face with them, And their offspring before their eyes.
Ilia idaro estas bone aranĝita antaŭ ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaŭ iliaj okuloj.
9 Their houses [are] peace without fear, Nor [is] a rod of God upon them.
Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.
10 His bullock hath eaten corn, and doth not loath. His cow bringeth forth safely, And doth not miscarry.
Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpuŝata; Ilia bovino gravediĝas kaj ne abortas.
11 They send forth as a flock their sucklings, And their children skip,
Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel ŝafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.
12 They lift [themselves] up at timbrel and harp, And rejoice at the sound of an organ.
Ili ĝojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.
13 They wear out in good their days, And in a moment [to] Sheol go down. (Sheol )
Ili pasigas siajn tagojn en bonstato, Kaj iras en Ŝeolon momente. (Sheol )
14 And they say to God, 'Turn aside from us, And the knowledge of Thy ways We have not desired.
Kaj tamen ili diras al Dio: Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;
15 What [is] the Mighty One that we serve Him? And what do we profit when we meet with Him?'
Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?
16 Lo, not in their hand [is] their good, (The counsel of the wicked Hath been far from me.)
Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.
17 How oft is the lamp of the wicked extinguished, And come on them doth their calamity? Pangs He apportioneth in His anger.
Ĝis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingiĝu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.
18 They are as straw before wind, And as chaff a hurricane hath stolen away,
Ili estu kiel pajlero antaŭ vento, Kaj kiel grenventumaĵo, kiun forportas ventego.
19 God layeth up for his sons his sorrow, He giveth recompense unto him — and he knoweth.
Dio konservas lian malfeliĉon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;
20 His own eyes see his destruction, And of the wrath of the Mighty he drinketh.
Liaj propraj okuloj vidu lian malfeliĉon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.
21 For what [is] his delight in his house after him, And the number of his months cut off?
Ĉar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finiĝis?
22 To God doth [one] teach knowledge, And He the high doth judge?
Ĉu oni povas instrui scion al Dio, Kiu juĝas ja plej altajn?
23 This [one] dieth in his perfect strength, Wholly at ease and quiet.
Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;
24 His breasts have been full of milk, And marrow his bones doth moisten.
Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.
25 And this [one] dieth with a bitter soul, And have not eaten with gladness.
Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne ĝuis bonon.
26 Together — on the dust they lie down, And the worm doth cover them over.
Sed ambaŭ kune ili kuŝas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.
27 Lo, I have known your thoughts, And the devices against me ye do wrongfully.
Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi;
28 For ye say, 'Where [is] the house of the noble? And where the tent — The tabernacles of the wicked?'
Vi diros: Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu loĝis la malpiuloj?
29 Have ye not asked those passing by the way? And their signs do ye not know?
Sed demandu la vojaĝantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:
30 That to a day of calamity is the wicked spared. To a day of wrath they are brought.
En tago de malfeliĉo la malpiulo estas ŝirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.
31 Who doth declare to his face his way? And [for] that which he hath done, Who doth give recompence to him?
Kiu montros antaŭ lia vizaĝo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?
32 And he — to the graves he is brought. And over the heap a watch is kept.
Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altaĵeto estas starigataj gardistoj.
33 Sweet to him have been the clods of the valley, And after him every man he draweth, And before him there is no numbering.
Dolĉaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treniĝas ĉiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaŭ li.
34 And how do ye comfort me [with] vanity, And in your answers hath been left trespass?
Kiel do vi volas konsoli min per vantaĵo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malĝustaĵojn?