Job 21
1 And Job answereth and saith: —
Əyyub belə cavab verdi:
2 Hear ye diligently my word, And this is your consolation.
«Sözlərimi diqqətlə dinləyin, Siz bununla mənə təsəlli verin.
3 Bear with me, and I speak, And after my speaking — ye may deride.
Qoyun mən də bir şey deyim, Mən danışandan sonra lağ edin.
4 I — to man [is] my complaint? and if [so], wherefore May not my temper become short?
Şikayətim insana qarşıdırmı? Mən necə səbir edim?
5 Turn unto me, and be astonished, And put hand to mouth.
Mənə baxıb mat qalın, Əlinizi ağzınızın üstünə qoyun.
6 Yea, if I have remembered, then I have been troubled. And my flesh hath taken fright.
Bunu düşünəndə köksümü dəhşət bürüyür, Bədənimə titrətmə düşür.
7 Wherefore do the wicked live? They have become old, Yea, they have been mighty in wealth.
Pislər nə üçün yaşayır? Yaşlandıqca niyə gücləri artır?
8 Their seed is established, Before their face with them, And their offspring before their eyes.
Övladları ətrafında, Nəsilləri gözlərinin qarşısında sapsağlamdır.
9 Their houses [are] peace without fear, Nor [is] a rod of God upon them.
Evlərində əmin-amanlıqdır, qorxudan uzaqdır, Allahın dəyənəyi onlara dəymir.
10 His bullock hath eaten corn, and doth not loath. His cow bringeth forth safely, And doth not miscarry.
Öküzləri cütləşir, qarınları boş qalmır, Doğar inəkləri var, bala salmaz.
11 They send forth as a flock their sucklings, And their children skip,
Övladlarını sürü tək yola salır, Uşaqları oynaşır.
12 They lift [themselves] up at timbrel and harp, And rejoice at the sound of an organ.
Dəf və lira çalaraq nəğmə deyirlər, Tütək səsi ilə şənlənirlər.
Ömürlərini firavan keçirirlər, Ölülər diyarına rahat gedirlər. (Sheol h7585)
14 And they say to God, 'Turn aside from us, And the knowledge of Thy ways We have not desired.
Allaha belə deyirlər: “Bizdən uzaq ol, Yolunu tanımaq istəmirik.
15 What [is] the Mighty One that we serve Him? And what do we profit when we meet with Him?'
Kimdir Külli-İxtiyar, biz Ona qulluq edək? Əgər Ona dua etsək, bizə nə fayda verər?”
16 Lo, not in their hand [is] their good, (The counsel of the wicked Hath been far from me.)
Görürsən ki, xoşbəxtlikləri öz əllərində deyil, Pislərin nəsihəti qoy məndən uzaq olsun!
17 How oft is the lamp of the wicked extinguished, And come on them doth their calamity? Pangs He apportioneth in His anger.
Neçə dəfə pislərin çırağı söndü, Başlarına bəla gəldi. Allah qəzəblənəndə onlara kədəri pay verdimi?
18 They are as straw before wind, And as chaff a hurricane hath stolen away,
Neçə dəfə yel sovuran saman kimi, Tufanın uçurduğu saman çöpü kimi oldular?
19 God layeth up for his sons his sorrow, He giveth recompense unto him — and he knoweth.
Deyirsiniz ki, Allah Atanın cəzasını övladına çəkdirir. Bunun nə olduğunu bilsin deyə özünə çəkdirsin.
20 His own eyes see his destruction, And of the wrath of the Mighty he drinketh.
Qoy öz həlakını gözləri görsün, Külli-İxtiyarın qəzəbini su kimi içsin.
21 For what [is] his delight in his house after him, And the number of his months cut off?
Çünki ili, ayı qurtaranda, Arxada qalan külfətindən nə zövq ala bilər?
22 To God doth [one] teach knowledge, And He the high doth judge?
Yüksək mənsəb sahiblərinə hökm edən Allaha Kim bilik verə bilər?
23 This [one] dieth in his perfect strength, Wholly at ease and quiet.
Biri tamam güclü, Tamam rahat və qayğısız,
24 His breasts have been full of milk, And marrow his bones doth moisten.
Bədəni ətli-canlı, Sümükləri ilikli ölür.
25 And this [one] dieth with a bitter soul, And have not eaten with gladness.
O biri isə dərd içində, Həyatdan kam almamış ölür.
26 Together — on the dust they lie down, And the worm doth cover them over.
İkisi də torpaqda yatır, İkisinin də bədənini qurd basır.
27 Lo, I have known your thoughts, And the devices against me ye do wrongfully.
Bilirəm nə fikirdəsiniz, Qəsdiniz mənə qarşı olmaqdır.
28 For ye say, 'Where [is] the house of the noble? And where the tent — The tabernacles of the wicked?'
Deyirsiniz: “Əsilzadələrin evi haradadır? Pislərin yaşadığı çadır haradadır?”
29 Have ye not asked those passing by the way? And their signs do ye not know?
Yoldan keçənlərdən soruşmadınızmı? Söhbətlərinə qulaq asmadınızmı?
30 That to a day of calamity is the wicked spared. To a day of wrath they are brought.
Pis insan fəlakət günündə sağ qalır, Qəzəb günü yol göstərilərək qurtulur.
31 Who doth declare to his face his way? And [for] that which he hath done, Who doth give recompence to him?
Kim davranışını onun üzünə vurur? Kim etdiklərinə görə onu cəzalandırır?
32 And he — to the graves he is brought. And over the heap a watch is kept.
Qəbiristana aparılarkən Məzarı üstə qarovul çəkilir.
33 Sweet to him have been the clods of the valley, And after him every man he draweth, And before him there is no numbering.
Vadinin torpağı ona şirin gəlir, Hamı onun ardınca düşür. Qarşısında gedənlərsə saysızdır.
34 And how do ye comfort me [with] vanity, And in your answers hath been left trespass?
Məni necə boş sözlərlə ovuda bilərsiniz? Cavablarınız axıradək yalandır».
