Job 19
1 And Job answereth and saith: —
Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
2 Till when do ye afflict my soul, And bruise me with words?
Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
3 These ten times ye put me to shame, ye blush not. Ye make yourselves strange to me —
Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.
4 And also — truly, I have erred, With me doth my error remain.
At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.
5 If, truly, over me ye magnify yourselves, And decide against me my reproach;
Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:
6 Know now, that God turned me upside down, And His net against me hath set round,
Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.
7 Lo, I cry out — violence, and am not answered, I cry aloud, and there is no judgment.
Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.
8 My way He hedged up, and I pass not over, And on my paths darkness He placeth.
Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.
9 Mine honour from off me He hath stripped, And He turneth the crown from my head.
Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.
10 He breaketh me down round about, and I go, And removeth like a tree my hope.
Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.
11 And He kindleth against me His anger, And reckoneth me to Him as His adversaries.
Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,
12 Come in do His troops together, And they raise up against me their way, And encamp round about my tent.
Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.
13 My brethren from me He hath put far off, And mine acquaintances surely Have been estranged from me.
Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.
14 Ceased have my neighbours And my familiar friends have forgotten me,
Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.
15 Sojourners of my house and my maids, For a stranger reckon me: An alien I have been in their eyes.
Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.
16 To my servant I have called, And he doth not answer, With my mouth I make supplication to him.
Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.
17 My spirit is strange to my wife, And my favours to the sons of my [mother's] womb.
Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.
18 Also sucklings have despised me, I rise, and they speak against me.
Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:
19 Abominate me do all the men of my counsel, And those I have loved, Have been turned against me.
Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,
20 To my skin and to my flesh Cleaved hath my bone, And I deliver myself with the skin of my teeth.
Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.
21 Pity me, pity me, ye my friends, For the hand of God hath stricken against me.
Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,
22 Why do you pursue me as God? And with my flesh are not satisfied?
Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?
23 Who doth grant now, That my words may be written? Who doth grant that in a book they may be graven?
Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!
24 With a pen of iron and lead — For ever in a rock they may be hewn.
Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!
25 That — I have known my Redeemer, The Living and the Last, For the dust he doth rise.
Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:
26 And after my skin hath compassed this [body], Then from my flesh I see God:
At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:
27 Whom I — I see on my side, And mine eyes have beheld, and not a stranger, Consumed have been my reins in my bosom.
Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
28 But ye say, 'Why do we pursue after him?' And the root of the matter hath been found in me.
Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;
29 Be ye afraid because of the sword, For furious [are] the punishments of the sword, That ye may know that [there is] a judgment.
Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.
