Job 19
1 And Job answereth and saith: —
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 Till when do ye afflict my soul, And bruise me with words?
Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
3 These ten times ye put me to shame, ye blush not. Ye make yourselves strange to me —
Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
4 And also — truly, I have erred, With me doth my error remain.
A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
5 If, truly, over me ye magnify yourselves, And decide against me my reproach;
A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
6 Know now, that God turned me upside down, And His net against me hath set round,
Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
7 Lo, I cry out — violence, and am not answered, I cry aloud, and there is no judgment.
Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
8 My way He hedged up, and I pass not over, And on my paths darkness He placeth.
Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
9 Mine honour from off me He hath stripped, And He turneth the crown from my head.
Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
10 He breaketh me down round about, and I go, And removeth like a tree my hope.
Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
11 And He kindleth against me His anger, And reckoneth me to Him as His adversaries.
Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
12 Come in do His troops together, And they raise up against me their way, And encamp round about my tent.
Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
13 My brethren from me He hath put far off, And mine acquaintances surely Have been estranged from me.
Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
14 Ceased have my neighbours And my familiar friends have forgotten me,
Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
15 Sojourners of my house and my maids, For a stranger reckon me: An alien I have been in their eyes.
Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
16 To my servant I have called, And he doth not answer, With my mouth I make supplication to him.
Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
17 My spirit is strange to my wife, And my favours to the sons of my [mother's] womb.
Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
18 Also sucklings have despised me, I rise, and they speak against me.
Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
19 Abominate me do all the men of my counsel, And those I have loved, Have been turned against me.
Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
20 To my skin and to my flesh Cleaved hath my bone, And I deliver myself with the skin of my teeth.
Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
21 Pity me, pity me, ye my friends, For the hand of God hath stricken against me.
Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
22 Why do you pursue me as God? And with my flesh are not satisfied?
Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
23 Who doth grant now, That my words may be written? Who doth grant that in a book they may be graven?
Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
24 With a pen of iron and lead — For ever in a rock they may be hewn.
Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
25 That — I have known my Redeemer, The Living and the Last, For the dust he doth rise.
Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
26 And after my skin hath compassed this [body], Then from my flesh I see God:
A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
27 Whom I — I see on my side, And mine eyes have beheld, and not a stranger, Consumed have been my reins in my bosom.
Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
28 But ye say, 'Why do we pursue after him?' And the root of the matter hath been found in me.
Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
29 Be ye afraid because of the sword, For furious [are] the punishments of the sword, That ye may know that [there is] a judgment.
Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
