< Job 19 >

1 And Job answereth and saith: —
ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:
2 Till when do ye afflict my soul, And bruise me with words?
«هەتا کەی گیانم ئازار دەدەن و بە قسە وردم دەکەن؟
3 These ten times ye put me to shame, ye blush not. Ye make yourselves strange to me —
ئەمە دەیەم جارە ڕیسوام دەکەن، بەبێ شەرمی هێرشتان کردە سەرم.
4 And also — truly, I have erred, With me doth my error remain.
گریمان بە ڕاستی گومڕا بووم، گومڕاییەکەم بەسەر خۆم دەشکێتەوە.
5 If, truly, over me ye magnify yourselves, And decide against me my reproach;
ئەگەر بەڕاستی ئێوە خۆتان لە من بە گەورەتر دادەنێن و شەرمەزارییەکەی من لە دژی خۆم بەکاردەهێنن،
6 Know now, that God turned me upside down, And His net against me hath set round,
ئەوا با لەلاتان زانراو بێت، خودا خۆی منی خوار کردووەتەوە و تۆڕەکەی بەدەورمدا ڕاکێشا.
7 Lo, I cry out — violence, and am not answered, I cry aloud, and there is no judgment.
«هەرچەندە لەبەر ستەم هاوار دەکەم، بەڵام وەڵامم نادرێتەوە، هاوار دەهێنم، بەڵام دادپەروەری نییە.
8 My way He hedged up, and I pass not over, And on my paths darkness He placeth.
ڕێی لێ گرتم و ناپەڕمەوە، تاریکی خستووەتە سەر ڕێڕەوم.
9 Mine honour from off me He hath stripped, And He turneth the crown from my head.
شکۆمەندییەکەمی لێم داماڵی و تاجەکەی سەرمی لێکردەوە.
10 He breaketh me down round about, and I go, And removeth like a tree my hope.
لە هەموو لایەکەوە منی ڕووخاند تاوەکو نەمێنم و هیوای منی وەک دار هەڵکەند.
11 And He kindleth against me His anger, And reckoneth me to Him as His adversaries.
تووڕەیی خۆی بەسەرمدا داگیرساند و بە دوژمنی خۆی دانام.
12 Come in do His troops together, And they raise up against me their way, And encamp round about my tent.
پەلاماردەرەکانی پێکەوە هاتن و سەنگەریان لە دژی من لێدا و لە دەوری چادرەکەم خۆیان دامەزراند.
13 My brethren from me He hath put far off, And mine acquaintances surely Have been estranged from me.
«کەسوکاری منی لێم دوورخستەوە و ناسیاوەکانم لێم بوون بە بێگانە.
14 Ceased have my neighbours And my familiar friends have forgotten me,
خزمەکانم وازیان لێ هێنام و ئەوانەی منیان ناسی لەبیریان کردم.
15 Sojourners of my house and my maids, For a stranger reckon me: An alien I have been in their eyes.
میوان و کارەکەرەکانم وەک بیانی دایاننام، وەک نامۆیەک مامەڵەم لەگەڵ دەکەن.
16 To my servant I have called, And he doth not answer, With my mouth I make supplication to him.
بانگی خزمەتکارەکەی خۆمم کرد بەڵام وەڵامی نەدایەوە، هەرچەندە بە دەمی خۆم لێی پاڕامەوە.
17 My spirit is strange to my wife, And my favours to the sons of my [mother's] womb.
بۆنم ناخۆش بووە لەلای ژنەکەم و قێزەونم لەلای جگەرگۆشەکانم.
18 Also sucklings have despised me, I rise, and they speak against me.
تەنانەت منداڵانیش سووکایەتییان پێکردم، کە هەستم، باسی من دەکەن.
19 Abominate me do all the men of my counsel, And those I have loved, Have been turned against me.
هەموو دۆستەکانم ڕقیان لێم بووەوە و ئەوانەی خۆشم دەویستن لە دژم هەڵگەڕانەوە.
20 To my skin and to my flesh Cleaved hath my bone, And I deliver myself with the skin of my teeth.
ئێسکم بە پێست و گۆشتمەوە نووساوە و بە خۆم و پووکمەوە دەرباز بووم.
21 Pity me, pity me, ye my friends, For the hand of God hath stricken against me.
«بەزەییتان پێم بێتەوە، بەزەییتان پێم بێتەوە ئەی هاوڕێیان، چونکە دەستی خودا لێی داوم.
22 Why do you pursue me as God? And with my flesh are not satisfied?
بۆچی ئێوەش وەک خودا ڕاوم دەنێن؟ لە گۆشتم تێر نابن؟
23 Who doth grant now, That my words may be written? Who doth grant that in a book they may be graven?
«خۆزگە وشەکانم دەنووسرانەوە، خۆزگە لەناو تۆمارێکدا وێنەیان دەکێشرا،
24 With a pen of iron and lead — For ever in a rock they may be hewn.
خۆزگە بە پێنووسی ئاسن لەسەر قورقوشم دەنووسران یان بۆ هەتاهەتایە لەسەر بەرد هەڵدەکۆڵران.
25 That — I have known my Redeemer, The Living and the Last, For the dust he doth rise.
بەڵام من زانیم ئەوەی کە دەمکڕێتەوە زیندووە و لە کۆتاییدا لەسەر زەوی ڕاست دەبێتەوە.
26 And after my skin hath compassed this [body], Then from my flesh I see God:
پاش ئەوەی ئەم پێستەم لەناودەچێت، هەر لە جەستەی خۆم خودا دەبینم.
27 Whom I — I see on my side, And mine eyes have beheld, and not a stranger, Consumed have been my reins in my bosom.
ئەوەی من بۆ خۆم دەیبینم و چاوەکانم تەماشا دەکەن، نەک یەکێکی دیکە، لە ناخمەوە تامەزرۆی ئەوەم!
28 But ye say, 'Why do we pursue after him?' And the root of the matter hath been found in me.
«ئەگەر ئێوە دەڵێن:”چەند ڕاوی دەنێین، چونکە ڕەگی کێشەکە لەلای ئەوە،“
29 Be ye afraid because of the sword, For furious [are] the punishments of the sword, That ye may know that [there is] a judgment.
لە خۆتان بترسن لە ڕووی شمشێر، چونکە تووڕەیی سزای شمشێر دەهێنێت، ئیتر دەزانن کە دادوەری هەیە.»

< Job 19 >