Job 19
1 And Job answereth and saith: —
Əyyub belə cavab verdi:
2 Till when do ye afflict my soul, And bruise me with words?
«Nə vaxtadək məni üzəcəksiniz, Məni sözlə əzəcəksiniz,
3 These ten times ye put me to shame, ye blush not. Ye make yourselves strange to me —
On dəfədir ki, məni təhqir edirsiniz, Utanmadan mənə kəskin sözlər söyləyirsiniz.
4 And also — truly, I have erred, With me doth my error remain.
Həqiqətən, azıb yanlış yola düşmüşəmsə, Səhvim öz üstümdə qalır.
5 If, truly, over me ye magnify yourselves, And decide against me my reproach;
Özünüzü, həqiqətən, məndən üstün tutursunuz, Eybimi üzümə vurursunuz.
6 Know now, that God turned me upside down, And His net against me hath set round,
Amma bilin ki, Allah mənə haqsızlıq etdi, Hər tərəfdən məni toruna saldı.
7 Lo, I cry out — violence, and am not answered, I cry aloud, and there is no judgment.
Budur, “Zorakılıqdır!” deyə bağırıram, Bir cavab verən yoxdur, Kömək üçün nalə çəkirəm, ədalət yoxdur.
8 My way He hedged up, and I pass not over, And on my paths darkness He placeth.
Keçə bilmirəm, yollarıma sədd çəkilib, Yollarımı qaranlığa salıb.
9 Mine honour from off me He hath stripped, And He turneth the crown from my head.
Şərəfimi əynimdən soyundurub, Başımdan tacı götürüb.
10 He breaketh me down round about, and I go, And removeth like a tree my hope.
O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.
11 And He kindleth against me His anger, And reckoneth me to Him as His adversaries.
Mənə qarşı qəzəbi od tutub yandı, Məni Özünə düşmən saydı.
12 Come in do His troops together, And they raise up against me their way, And encamp round about my tent.
Orduları üstümə gəlir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir, Çadırımın ətrafında ordugah qurur.
13 My brethren from me He hath put far off, And mine acquaintances surely Have been estranged from me.
Qardaşlarımı məndən uzaqlaşdırdı, Tanışlarım mənə yad oldu.
14 Ceased have my neighbours And my familiar friends have forgotten me,
Qohumlarım məni tərk eləyib, Yaxın dostlarım məni unudub.
15 Sojourners of my house and my maids, For a stranger reckon me: An alien I have been in their eyes.
Evimin sakinləri və kənizlər Məni özgə sayır, Onların gözündə yad olmuşam.
16 To my servant I have called, And he doth not answer, With my mouth I make supplication to him.
Qulumu çağırıram, Ağız açıb yalvarsam belə, cavab almıram.
17 My spirit is strange to my wife, And my favours to the sons of my [mother's] womb.
Nəfəsimdən arvadımın da zəhləsi gedir, Qardaşlarım məndən iyrənir.
18 Also sucklings have despised me, I rise, and they speak against me.
Mənə hətta kiçik uşaqlar xor baxır, Ayağa duranda məni ələ salırlar.
19 Abominate me do all the men of my counsel, And those I have loved, Have been turned against me.
Bütün səmimi dostlarım belə, məndən ikrah edir, Əzizlərim belə, əleyhimə çıxır.
20 To my skin and to my flesh Cleaved hath my bone, And I deliver myself with the skin of my teeth.
Bir dəri, bir sümük qalmışam, Ölüm kandarına çatmışam.
21 Pity me, pity me, ye my friends, For the hand of God hath stricken against me.
Aman, ey dostlarım, aman, Allahın əli məni vurdu!
22 Why do you pursue me as God? And with my flesh are not satisfied?
Niyə məni Allah kimi qovursunuz? Niyə mənim ətimdən doymursunuz?
23 Who doth grant now, That my words may be written? Who doth grant that in a book they may be graven?
Kaş ki sözlərim yazılaydı, Kitaba köçürüləydi,
24 With a pen of iron and lead — For ever in a rock they may be hewn.
Dəmir qələmlə, qurğuşunla Əbədi qalmaq üçün bir qayaya həkk olaydı.
25 That — I have known my Redeemer, The Living and the Last, For the dust he doth rise.
Amma mən bilirəm ki, Satınalanım yaşayır, Axırda O, yer üzərində dayanacaq.
26 And after my skin hath compassed this [body], Then from my flesh I see God:
Dərim yox olandan sonra Bədən alıb Allahı görəcəyəm.
27 Whom I — I see on my side, And mine eyes have beheld, and not a stranger, Consumed have been my reins in my bosom.
Mən Ona baxacağam, Başqası yox, mən öz gözlərimlə görəcəyəm. Budur, ürəyim həsrətdən üzülür!
28 But ye say, 'Why do we pursue after him?' And the root of the matter hath been found in me.
Mənim üçün “Bəs onu necə qovaq? Bədbəxtliyin kökü ondadır” desəniz,
29 Be ye afraid because of the sword, For furious [are] the punishments of the sword, That ye may know that [there is] a judgment.
Qılıncdan qorxmalısınız, Çünki qılınc cəzası qəzəblə gəlir. Onda ədalətin var olduğunu görəcəksiniz».
