< Job 18 >

1 And Bildad the Shuhite answereth and saith: —
Pagkatapos sumagot si Bildad ang Suhita at sinabi,
2 When do ye set an end to words? Consider ye, and afterwards do we speak.
Kailan ka titigil sa iyong pagsasalita? Pag-isipan mo, at pagkatapos saka kami magsasalita.
3 Wherefore have we been reckoned as cattle? We have been defiled in your eyes!
Bakit mo pinapalagay na gaya kami ng mga halimaw; bakit kami naging hangal sa iyong paningin?
4 (He is tearing himself in his anger.) For thy sake is earth forsaken? And removed is a rock from its place?
Ikaw na sinisira ang sarili sa iyong galit, dapat bang pabayaan ang daigdig para lang sa iyo o dapat bang alisin ang mga bato mula sa kanilang mga lugar?
5 Also, the light of the wicked is extinguished. And there doth not shine a spark of his fire.
Tunay nga, ang liwanag ng masamang tao ay papatayin; ang kislap ng kaniyang apoy ay hindi magliliwanag.
6 The light hath been dark in his tent, And his lamp over him is extinguished.
Magdidilim ang liwanag sa kaniyang tolda; ang kaniyang ilawan sa itaas niya ay papatayin.
7 Straitened are the steps of his strength, And cast him down doth his own counsel.
Ang mga hakbang ng kaniyang lakas ay magiging maikli; ang kaniyang sariling mga plano ang magpapabagsak sa kaniya.
8 For he is sent into a net by his own feet, And on a snare he doth walk habitually.
Dahil siya ay ihahagis sa isang lambat ng kaniyang sariling mga paa; lalakad siya sa isang patibong.
9 Seize on the heel doth a gin, Prevail over him do the designing.
Isang bitag ang huhuli sa kaniya sa sakong; isang patibong ang huhuli sa kaniya.
10 Hidden in the earth is his cord, And his trap on the path.
Nakatago sa lupa ang isang silo; at isang bitag para sa kaniyang daraanan.
11 Round about terrified him have terrors, And they have scattered him — at his feet.
Mga kakila-kilabot ang tatakot sa bawat tabi; siya ay kanilang hahabulin sa kaniyang mga sakong.
12 Hungry is his sorrow, And calamity is ready at his side.
Ang kaniyang kayamanan ay mapapalitan ng kagutuman, at ang kalamidad ay magiging handa sa kaniyang tabi.
13 It consumeth the parts of his skin, Consume his parts doth death's first-born.
Ang mga bahagi ng kaniyang katawan ay lalamunin; tunay nga, ang panganay ng kamatayan ang lalamon sa kaniyang mga bahagi.
14 Drawn from his tent is his confidence, And it causeth him to step to the king of terrors.
Siya ay tatanggalin sa kaniyang tolda, ang tahanan na ngayon ay kaniyang pinagkakatiwalaan; dadalhin siya sa kamatayan, ang hari ng mga takot.
15 It dwelleth in his tent — out of his provender, Scattered over his habitation is sulphur.
Ang mga tao na hindi kaniyang pag-aari ay maninirahan sa kaniyang tolda pagkatapos nilang makita na kumalat ang asupre sa loob ng kaniyang tahanan.
16 From beneath his roots are dried up, And from above cut off is his crop.
Ang kaniyang mga ugat ay matutuyo sa ilalim; sa ibabaw ay puputulin ang kaniyang mga sanga.
17 His memorial hath perished from the land, And he hath no name on the street.
Ang kaniyang alaala ay mawawala sa lupa; mawawalan siya ng pangalan sa lansangan.
18 They thrust him from light unto darkness, And from the habitable earth cast him out.
Itutulak siya mula sa liwanag patungo sa kadiliman at itatapon sa labas ng mundong ito.
19 He hath no continuator, Nor successor among his people, And none is remaining in his dwellings.
Hindi siya magkakaroon ng anak o apo sa kalagitnaan ng kaniyang bayan, ni anumang natitirang kaanak ang mananatili kung saan siya natira.
20 At this day westerns have been astonished And easterns have taken fright.
Silang naninirahan sa kanluran ay nanginig sa takot sa kung ano ang mangyayari sa kaniya isang araw; silang naninirahan sa silangan ay matatakot sa pamamagitan nito.
21 Only these [are] tabernacles of the perverse, And this the place God hath not known.
Tunay na ganoon ang mga tahanan ng mga hindi matutuwid na tao, ang mga lugar ng mga taong hindi nakakakilala sa Diyos.”

< Job 18 >