Job 16
1 And Job answereth and saith: —
Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:
2 I have heard many such things, Miserable comforters [are] ye all.
Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.
3 Is there an end to words of wind? Or what doth embolden thee that thou answerest?
I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?
4 I also, like you, might speak, If your soul were in my soul's stead. I might join against you with words, And nod at you with my head.
Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?
5 I might harden you with my mouth, And the moving of my lips might be sparing.
Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.
6 If I speak, my pain is not restrained, And I cease — what goeth from me?
Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?
7 Only, now, it hath wearied me; Thou hast desolated all my company,
A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.
8 And Thou dost loathe me, For a witness it hath been, And rise up against me doth my failure, In my face it testifieth.
Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.
9 His anger hath torn, and he hateth me, He hath gnashed at me with his teeth, My adversary sharpeneth his eyes for me.
Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.
10 They have gaped on me with their mouth, In reproach they have smitten my cheeks, Together against me they set themselves.
Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.
11 God shutteth me up unto the perverse, And to the hands of the wicked turneth me over.
Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.
12 At ease I have been, and he breaketh me, And he hath laid hold on my neck, And he breaketh me in pieces, And he raiseth me to him for a mark.
Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.
13 Go round against me do his archers. He splitteth my reins, and spareth not, He poureth out to the earth my gall.
Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.
14 He breaketh me — breach upon breach, He runneth upon me as a mighty one.
Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.
15 Sackcloth I have sewed on my skin, And have rolled in the dust my horn.
Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.
16 My face is foul with weeping, And on mine eyelids [is] death-shade.
Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.
17 Not for violence in my hands, And my prayer [is] pure.
Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak, )
18 O earth, do not thou cover my blood! And let there not be a place for my cry.
O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!
19 Also, now, lo, in the heavens [is] my witness, And my testifier in the high places.
Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.
20 My interpreter [is] my friend, Unto God hath mine eye dropped:
O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.
21 And he reasoneth for a man with God, And a son of man for his friend.
Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!
22 When a few years do come, Then a path I return not do I go.
Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.
