< Job 15 >

1 And Eliphaz the Temanite answereth and saith: —
Pagkatapos sumagot si Elifaz ang Temanita at sinabi,
2 Doth a wise man answer [with] vain knowledge? And fill [with] an east wind his belly?
Nararapat bang sumagot ang isang matalinong tao nang walang kabuluhang kaalaman at pupunuin ba ng kaniyang sarili ng hanging silangan?
3 To reason with a word not useful? And speeches — no profit in them?
Nararapat ba siyang magdahilan nang walang pakinabang na pakikipag-usap o mga pananalita na maaaring hindi makakagawa sa kaniya ng mabuti?
4 Yea, thou dost make reverence void, And dost diminish meditation before God.
Tunay nga, inalis mo ang paggalang para sa Diyos; pinigilan mo ang debosyon para sa kaniya,
5 For thy mouth teacheth thine iniquity, And thou chooseth the tongue of the subtile.
dahil ang iyong kasalanan ang nagtuturo sa iyong bibig; pinili mong magkaroon ka ng dila ng isang taong mapanlinlang.
6 Thy mouth declareth thee wicked, and not I, And thy lips testify against thee.
Ang sarili mong bibig ang sumusumpa sa iyo, hindi sa akin; sa katunayan nga, ang sarili mong mga labi ang nagpapatunay laban sa iyo.
7 The first man art thou born? And before the heights wast thou formed?
Ikaw ba ang unang taong ipinanganak? Dinala ka ba na mabuhay bago ang mga burol?
8 Of the secret counsel of God dost thou hear? And withdrawest thou unto thee wisdom?
Narinig mo ba ang lihim na kaalaman ng Diyos? Nilimitahan mo ba ang karunungan sa iyong sarili?
9 What hast thou known, and we know not? Understandest thou — and it is not with us?
Anong nalalaman mo na hindi namin nalalaman? Anong nauunawaan mo na wala rin sa amin?
10 Both the gray-headed And the very aged [are] among us — Greater than thy father [in] days.
Kasama namin ang kapwa puti ang buhok at napakatandang tao na mas matanda pa kaysa sa iyong ama.
11 Too few for thee are the comforts of God? And a gentle word [is] with thee,
Ang mga kaaliwan ba ng Diyos ay napakaliit para sa iyo, ang mga salitang mahinahon sa iyo?
12 What — doth thine heart take thee away? And what — are thine eyes high?
Bakit ka nadaig ng iyong puso? Bakit ang iyong mga mata ay nanglilisik,
13 For thou turnest against God thy spirit? And hast brought out words from thy mouth:
sa gayon ibaling mo ang iyong espiritu laban sa Diyos at maglabas ka ng ganoong mga salita mula sa iyong bibig?
14 What [is] man that he is pure, And that he is righteous, one born of woman?
Ano ang tao na siya ay dapat maging malinis? Ano siya na ipinanganak ng isang babae na dapat maging matuwid?
15 Lo, in His holy ones He putteth no credence, And the heavens have not been pure in His eyes.
Tingnan mo, hindi nagtitiwala ang Diyos kahit sa kaniyang mga hinirang; sa katunayan nga, ang kalangitan ay hindi malinis sa kaniyang paningin;
16 Also — surely abominable and filthy Is man drinking as water perverseness.
gaano kaunti ang isang malinis na karumal-dumal at makasalanan, isang tao na umiinom ng kasalanan tulad ng tubig!
17 I shew thee — hearken to me — And this I have seen and declare:
Ipapakita ko sa iyo; pakinggan mo ako; ipapahayag ko sa iyo ang mga bagay na aking nakita,
18 Which the wise declare — And have not hid — from their fathers.
ang mga bagay na ipinasa ng mga taong matatalino mula sa kanilang mga ama, ang mga bagay na hindi itinago ng kanilang mga ninuno.
19 To them alone was the land given, And a stranger passed not over into their midst:
Ang mga ito ay kanilang mga ninuno, sa nag-iisang binigyan ng lupain, at sa kanilang kalagitnaan ay walang dayuhan ang dumaan.
20 'All days of the wicked he is paining himself, And few years have been laid up for the terrible one.
Ang masasamang tao na namimilipit sa sakit sa lahat ng araw niya, ang bilang ng mga taon na inilaan para sa taong mapang-api para magdusa.
21 A fearful voice [is] in his ears, In peace doth a destroyer come to him.
Isang kalila-kilabot na tunog ay nasa kaniyang mga tainga; habang siya ay nasa kasaganaan, ang tagapagwasak ay darating sa kanila.
22 He believeth not to return from darkness, And watched [is] he for the sword.
Hindi niya naiisip na babalik siya sa kadiliman; nakaabang ang espada para sa kaniya.
23 He is wandering for bread — 'Where [is] it?' He hath known that ready at his hand Is a day of darkness.
Gumagala siya sa iba-ibang mga lugar dahil sa tinapay, na sinasabing, 'Nasaan na ito?' Nalalaman niya ang araw ng kadiliman ay malapit na.
24 Terrify him do adversity and distress, They prevail over him As a king ready for a boaster.
Ang pagdadalamhati at pagkahapis ay ginagawa siyang takot; nagwagi sila laban sa kaniya, tulad ng isang hari na handa sa labanan.
25 For he stretched out against God his hand, And against the Mighty he maketh himself mighty.
Dahil inabot niya ng kaniyang kamay laban sa Diyos at kumikilos nang may pagmamalaki laban sa Makapangyarihan,
26 He runneth unto Him with a neck, With thick bosses of his shields.
ang masamang taong ito na lumalaban sa Diyos na may matigas na leeg, na may isang makapal na kalasag.
27 For he hath covered his face with his fat, And maketh vigour over [his] confidence.
Totoo ito, kahit tinakpan niya ang kaniyang mukha ng kaniyang katabaan at mataba rin ang kaniyang mga pigi,
28 And he inhabiteth cities cut off, houses not dwelt in, That have been ready to become heaps.
at nanirahan sa mga wasak na lungsod; sa mga bahay na walang taong nakatira ngayon at handa nang maging mga tambakan.
29 He is not rich, nor doth his wealth rise, Nor doth he stretch out on earth their continuance.
Hindi siya magiging mayaman; hindi magtatagal ang kaniyang yaman; kahit ang kaniyang anino ay hindi magtatagal sa daigdig.
30 He turneth not aside from darkness, His tender branch doth a flame dry up, And he turneth aside at the breath of His mouth!
Hindi siya umalis sa kadiliman; isang apoy ang magtutuyo sa kaniyang mga sanga; at sa hininga ng bibig ng Diyos siya ay papanaw.
31 Let him not put credence in vanity, He hath been deceived, For vanity is his recompence.
Huwag siyang hayaang magtiwala sa mga walang kabuluhang bagay, nililinlang niya ang kaniyang sarili; dahil ang walang pakinabang ang kaniyang magiging gantimpala.
32 Not in his day is it completed, And his bending branch is not green.
Mangyayari ito bago ang panahon ng kaniyang kamatayan; ang kaniyang sanga ay hindi magiging luntian.
33 He shaketh off as a vine his unripe fruit, And casteth off as an olive his blossom.
Ihuhulog niya ang kaniyang mga hilaw na ubas tulad ng puno ng ubas; itatapon niya ang kaniyang mga bulaklak tulad ng puno ng olibo.
34 For the company of the profane [is] gloomy, And fire hath consumed tents of bribery.
Dahil ang mga kasamahan ng hindi maka-diyos na tao ay hindi mamumunga; tutupukin ng apoy ang kanilang mga tolda ng panunuhol.
35 To conceive misery, and to bear iniquity, Even their heart doth prepare deceit.
Nagbubuntis sila ng kasamaan at nanganganak ng kasalanan; sa kanilang sinapupunan ay nagbubuntis ng panlilinlang.”

< Job 15 >