Job 15
1 And Eliphaz the Temanite answereth and saith: —
Unya si Eliphaz nga taga Teman mitubag ug miingon,
2 Doth a wise man answer [with] vain knowledge? And fill [with] an east wind his belly?
“Kinahanglan ba nga motubag ang usa ka maalamong tawo pinasikad sa mga walay hinungdan nga kahibalo ug pun-on ang iyang kaugalingon sa hangin sa sidlakan?
3 To reason with a word not useful? And speeches — no profit in them?
Kinahanglan ba nga mangatarungan siya sa walay kapuslanang mga pagpanulti o uban sa pagpamulong nga dili makaayo kaniya?
4 Yea, thou dost make reverence void, And dost diminish meditation before God.
Tinuod gayod, nawad-an ka na ug pagtahod sa Dios; nawala na ang imong pagpamalandong kaniya,
5 For thy mouth teacheth thine iniquity, And thou chooseth the tongue of the subtile.
kay ang imong kasaypanan nagatudlo sa imong baba; gipili nimo ang pagbaton sa dila sa tawong malimbongon.
6 Thy mouth declareth thee wicked, and not I, And thy lips testify against thee.
Ang imong kaugalingong baba naghukom kanimo, dili ako; tinuod gayod, ang imong kaugalingong ngabil nagpamatuod batok kanimo.
7 The first man art thou born? And before the heights wast thou formed?
Ikaw ba ang unang tawo nga nahimugso? Nauna ka na ba diay nga gibuhat sa wala pa ang kabungtoran?
8 Of the secret counsel of God dost thou hear? And withdrawest thou unto thee wisdom?
Nadungog mo na ba ang mga tinagong kahibalo sa Dios? Gituga lang ba alang sa imong kaugalingon ang kaalam?
9 What hast thou known, and we know not? Understandest thou — and it is not with us?
Unsa ba ang imong nasayran nga wala namo masayri? Unsa man ang imong nasabtan nga wala kanamo?
10 Both the gray-headed And the very aged [are] among us — Greater than thy father [in] days.
Ania kanamo ang mga ubanon ug tigulang na kaayo nga mga tawo nga mas magulang pa kay sa imong amahan.
11 Too few for thee are the comforts of God? And a gentle word [is] with thee,
Gamay lang ba diay alang kanimo ang mga paglipay sa Dios, ang mga pulong nga malumo alang kanimo?
12 What — doth thine heart take thee away? And what — are thine eyes high?
Nganong nadala ka man sa imong kasingkasing? Nganong hait man ang imong tinan-awan,
13 For thou turnest against God thy spirit? And hast brought out words from thy mouth:
aron ba makabatok ang imong espiritu ngadto sa Dios ug maipagawas kanang mga pulonga gikan sa imong baba?
14 What [is] man that he is pure, And that he is righteous, one born of woman?
Unsa ba ang tawo nga kinahanglan man siyang hinloan? Unsa ba siya nga gihimugso sa usa ka babaye nga kinahanglan man siyang ipakamatarong?
15 Lo, in His holy ones He putteth no credence, And the heavens have not been pure in His eyes.
Tan-awa, ang Dios wala mosalig bisan sa iyang mga balaan; tinuod gayod, ang kalangitan dili hinlo sa iyang panan-aw;
16 Also — surely abominable and filthy Is man drinking as water perverseness.
labi pa nga dili hinlo ang tawo nga malaw-ay ug malimbongon, ang tawo nga naga-inom sa kasaypanan sama sa tubig!
17 I shew thee — hearken to me — And this I have seen and declare:
Ipakita ko kanimo, paminawa ako; Ipahibalo ko kanimo ang mga butang nga akong nakita,
18 Which the wise declare — And have not hid — from their fathers.
ang mga butang nga gikabilin sa mga maalamong tawo gikan pa sa ilang mga amahan, ang mga butang nga wala gililong sa ilang mga katigulangan.
19 To them alone was the land given, And a stranger passed not over into their midst:
Mao kini ang ilang mga katigulangan, nga kanila lamang gihatag ang yuta, ug sa taliwala niini wala malabyi sa mga langyaw.
20 'All days of the wicked he is paining himself, And few years have been laid up for the terrible one.
Ang tawong daotan molimbaglimbag sa kasakit sa tanan niyang mga adlaw, ang kadaghan sa mga katuigan nga giandam alang sa madaugdaogon aron paantuson.
21 A fearful voice [is] in his ears, In peace doth a destroyer come to him.
Ang tingog sa kalisang anaa sa iyang mga igdulungog; samtang anaa siya sa kauswagan, ang manglalaglag moabot kaniya.
22 He believeth not to return from darkness, And watched [is] he for the sword.
Wala siya naghunahuna nga makabalik pa siya gikan sa kangitngit; ang espada nagpaabot kaniya.
23 He is wandering for bread — 'Where [is] it?' He hath known that ready at his hand Is a day of darkness.
Naglakawlakaw siya sa nagkalainlaing mga dapit alang sa tinapay, nga nagaingon, 'Asa naman kini?' Nasayod siya nga ang adlaw sa kangitngit moabotay.
24 Terrify him do adversity and distress, They prevail over him As a king ready for a boaster.
Ang kaguol ug kasakit makapahadlok kaniya; mopatigbabaw kini kaniya, sama sa hari nga andam alang sa pakiggubat.
25 For he stretched out against God his hand, And against the Mighty he maketh himself mighty.
Tungod kay gituy-od niya ang iyang kamot batok sa Dios ug nagmagarbohon batok sa Makagagahom,
26 He runneth unto Him with a neck, With thick bosses of his shields.
kining tawong daotan miasdang sa Dios uban ang liog nga nagtikig, uban sa baga nga taming.
27 For he hath covered his face with his fat, And maketh vigour over [his] confidence.
Tinuod gayod kini, bisan gilukop niya ang iyang panagway sa iyang tambok ug gitigom ang tambok sa iyang hawak,
28 And he inhabiteth cities cut off, houses not dwelt in, That have been ready to become heaps.
ug nagpuyo sa mamingaw nga mga siyudad; sa mga balay nga wala nay tawo nga nagpuyo karon ug andam na nga mahimong tipun-og.
29 He is not rich, nor doth his wealth rise, Nor doth he stretch out on earth their continuance.
Dili na gayod siya maadunahan; ang iyang bahandi dili na molungtad; bisan pa ang iyang anino dili molungtad sa kalibotan.
30 He turneth not aside from darkness, His tender branch doth a flame dry up, And he turneth aside at the breath of His mouth!
Dili na siya mogawas gikan sa kangitngit;
31 Let him not put credence in vanity, He hath been deceived, For vanity is his recompence.
Ayaw siya tugoti nga mosalig sa mga walay kapuslanan nga mga butang, nga naglimbong sa iyang kaugalingon; kay ang pagkawalay kapuslanan mao ang iyang ganti.
32 Not in his day is it completed, And his bending branch is not green.
Mahitabo kini sa dili pa moabot ang iyang takna nga mamatay; ang iyang sanga dili molunhaw.
33 He shaketh off as a vine his unripe fruit, And casteth off as an olive his blossom.
Ipanghulog niya ang iyang linghod pa nga ubas sama sa bagon sa parasan; Ipangtaktak niya ang iyang mga bulak sama sa kahoy nga olibo.
34 For the company of the profane [is] gloomy, And fire hath consumed tents of bribery.
Kay ang pundok niadtong mga tawong walay dios dili makabunga; pagaut-uton sa kalayo ang ilang tolda sa pagpangsuhol.
35 To conceive misery, and to bear iniquity, Even their heart doth prepare deceit.
Manamkon sila sa kalapasan ug manganak sa kasaypanan; ang ilang tagoangkan manamkon sa pagpanglimbong.”
