Job 13
1 Lo, all — hath mine eye seen, Heard hath mine ear, and it attendeth to it.
Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
2 According to your knowledge I have known — also I. I am not fallen more than you.
Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
3 Yet I for the Mighty One do speak, And to argue for God I delight.
Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
4 And yet, ye [are] forgers of falsehood, Physicians of nought — all of you,
Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
5 O that ye would keep perfectly silent, And it would be to you for wisdom.
Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
6 Hear, I pray you, my argument, And to the pleadings of my lips attend,
Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
7 For God do ye speak perverseness? And for Him do ye speak deceit?
Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
8 His face do ye accept, if for God ye strive?
Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
9 Is [it] good that He doth search you, If, as one mocketh at a man, ye mock at Him?
Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
10 He doth surely reprove you, if in secret ye accept faces.
Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
11 Doth not His excellency terrify you? And His dread fall upon you?
Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
12 Your remembrances [are] similes of ashes, For high places of clay your heights.
Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
13 Keep silent from me, and I speak, And pass over me doth what?
Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
14 Wherefore do I take my flesh in my teeth? And my soul put in my hand?
Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
15 Lo, He doth slay me — I wait not! Only, my ways unto His face I argue.
Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
16 Also — He [is] to me for salvation, For the profane cometh not before Him.
Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
17 Hear ye diligently my word, And my declaration with your ears.
Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
18 Lo, I pray you, I have set in order the cause, I have known that I am righteous.
Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
19 Who [is] he that doth strive with me? For now I keep silent and gasp.
Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
20 Only two things, O God, do with me: Then from Thy face I am not hidden.
Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
21 Thy hand put far off from me, And Thy terror let not terrify me.
Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
22 And call Thou, and I — I answer, Or — I speak, and answer Thou me.
Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
23 How many iniquities and sins have I? My transgression and my sin let me know.
Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
24 Why dost Thou hide Thy face? And reckonest me for an enemy to Thee?
Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
25 A leaf driven away dost Thou terrify? And the dry stubble dost Thou pursue?
Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
26 For Thou writest against me bitter things, And causest me to possess iniquities of my youth:
Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
27 And puttest in the stocks my feet, And observest all my paths, On the roots of my feet Thou settest a print,
I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
28 And he, as a rotten thing, weareth away, As a garment hath a moth consumed him.
Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
