Job 13

1 Lo, all — hath mine eye seen, Heard hath mine ear, and it attendeth to it.

Ania karon, ang akong mata nakakita niining tanan, Ang igdulungog nako nakadungog ug nakasabut niini.

2 According to your knowledge I have known — also I. I am not fallen more than you.

Ang inyong nahibaloan, mao ang akong nahibaloan usab: Ako dili ubos kaninyo.

3 Yet I for the Mighty One do speak, And to argue for God I delight.

Mosulti gayud ako sa Makagagahum, Ug gitinguha ko ang pagpakigsulti sa Dios.

4 And yet, ye [are] forgers of falsehood, Physicians of nought — all of you,

Apan kamo mga magmumugna sa bakak; Kamong tanan mga mananambal nga walay bili.

5 O that ye would keep perfectly silent, And it would be to you for wisdom.

Oh maayo pa unta kong kamo managhilum na lamang! Ug kana mahimo nga inyong kaalam.

6 Hear, I pray you, my argument, And to the pleadings of my lips attend,

Pamatia karon ang akong pangatarungan, Ug patalinghugi ang katarungan nga sa akong mga ngabil igasaysay.

7 For God do ye speak perverseness? And for Him do ye speak deceit?

Manulti ba kamog dili matarung tungod sa paglaban sa Dios, Ug igapamulong mo ba nga malimbongon tungod kaniya?

8 His face do ye accept, if for God ye strive?

Magapakita ba kamo sa inyong pagpasulabi kaniya? Molaban ba kamo alang sa Dios?

9 Is [it] good that He doth search you, If, as one mocketh at a man, ye mock at Him?

Maayo ba nga siya magasusi kaninyo? Kun ingon sa usa nga nagalimbong sa tawo, limbongan ba ninyo siya?

10 He doth surely reprove you, if in secret ye accept faces.

Sa walay duhaduha siya magabadlong kaninyo, Kong kamo sa tago may pagpasulabi.

11 Doth not His excellency terrify you? And His dread fall upon you?

Dili ba makapahadlok kaninyo ang iyang kahalangdon, Ug ang iyang kalisang kaninyo modangat?

12 Your remembrances [are] similes of ashes, For high places of clay your heights.

Ang inyong mga halandumong pulong maoy sanglitanan nga abo, Ang inyong salipdanan, mga salipdanan nga yanang.

13 Keep silent from me, and I speak, And pass over me doth what?

Managhilum kamo, pasagdi ako, aron sa akong pagsulti: Ug kanako ipadangat ang tanan nga modangat.

14 Wherefore do I take my flesh in my teeth? And my soul put in my hand?

Ngano man nga kuhaon ko ang akong unod sa mga ngipon nako, Ug ibutang ko ang akong kinabuhi sa kamot nako?

15 Lo, He doth slay me — I wait not! Only, my ways unto His face I argue.

Ania karon, iyang pagalaglagon ako: ako walay paglaum: Bisan pa niini, sa iyang atubangan ako magalaban sa akong mga alagianan.

16 Also — He [is] to me for salvation, For the profane cometh not before Him.

Kini usab mao ang akong kaluwasan, Nga ang tawong walay Dios sa iyang atubangan dili gayud makaduol.

17 Hear ye diligently my word, And my declaration with your ears.

Patalinghugi pag-ayo ang akong gipamulong, Ug sa imong igdulungog ipahaluna ang akong gipahayag.

18 Lo, I pray you, I have set in order the cause, I have known that I am righteous.

Ania karon, gipahamutang ko na pag-ayo ang akong katarungan; Ako nasayud nga ako matarung.

19 Who [is] he that doth strive with me? For now I keep silent and gasp.

Kinsa ba ang buot makigbisog kanako? Kay unya mohilum ako ug ipabugto ko ang akong kinabuhi.

20 Only two things, O God, do with me: Then from Thy face I am not hidden.

Duruha lamang ka butang ayaw pagbuhata kanako; Nan ako dili motago gikan sa atubangan sa imong nawong.

21 Thy hand put far off from me, And Thy terror let not terrify me.

Kuhaa halayo kanako ang imong kamot, Ug ayaw ako pagpahadloka sa imong kalisang.

22 And call Thou, and I — I answer, Or — I speak, and answer Thou me.

Unya tumawag ka, ug ako motubag; Kun pasultiha ako, ug tubagon mo ako.

23 How many iniquities and sins have I? My transgression and my sin let me know.

Unsa ba ang gidaghanon sa akong kadautan ug kasal-anan? Ipadayag kanako ang akong kalapasan ug ang akong sala.

24 Why dost Thou hide Thy face? And reckonest me for an enemy to Thee?

Ngano man nga gitago mo ang imong nawong kanako, Ug ginaisip mo ako nga imong kaaway?

25 A leaf driven away dost Thou terrify? And the dry stubble dost Thou pursue?

Mopaguol pa ba ikaw sa usa ka dahon nga sinalibay? Ug mogukod pa ba ikaw sa tuud nga laya?

26 For Thou writest against me bitter things, And causest me to possess iniquities of my youth:

Kay ikaw nagasulat man ug mga butang nga mapait batok kanako, Ug nagapaani kanako sa kadautan sa akong pagkabatan-on:

27 And puttest in the stocks my feet, And observest all my paths, On the roots of my feet Thou settest a print,

Imo usab nga gibutang sa sepohan ang akong mga tiil, Ug gitiman-an ang tanan ko nga alagianan; Imong gibadlisan ang utlanan sa lapalapa sa akong mga tiil:

28 And he, as a rotten thing, weareth away, As a garment hath a moth consumed him.

Bisan ingon ako sa usa ka butang nga dunot nga mapapas, Ingon sa usa ka bisti nga ginakutkot sa tangkob.