Job 11
1 And Zophar the Naamathite answereth and saith: —
I odpowiedział Sofar Naamatczyk, i rzekł:
2 Is a multitude of words not answered? And is a man of lips justified?
Izaż się nie godzi na wiele słów odpowiedzieć? Albo izali mąż wielomowny będzie usprawiedliwiony?
3 Thy devices make men keep silent, Thou scornest, and none is causing blushing!
Bedąż na twoje plotki ludzie milczeć? A gdy ty sobie przeszydzasz, ciebie nikt nie zawstydzi?
4 And thou sayest, 'Pure [is] my discourse, And clean I have been in Thine eyes.'
Albowiemeś powiedział: Czysta jest nauka moja, a jestem czystym przed oczyma twemi.
5 And yet, O that God had spoken! And doth open His lips with thee.
Ale gdyby Bóg chciał mówić, i otworzyć usta swoje przeciwko tobie:
6 And declare to thee secrets of wisdom, For counsel hath foldings. And know thou that God forgetteth for thee, [Some] of thine iniquity.
Tedyćby objawił tajemnice mądrości, żeś dwa kroć większe karanie nadto zasłużył; przetoż uznaj, że cię Bóg przebaczył dla nieprawości twojej.
7 By searching dost thou find out God? Unto perfection find out the Mighty One?
Izali tajemnice Boże wybadasz? albo doskonałości Wszechmocnego dościgniesz?
Wyższe są niż niebiosa, cóż uczynisz? Głębsze niż piekło, jakoż poznasz? (Sheol h7585)
9 Longer than earth [is] its measure, And broader than the sea.
Dłuższa miara ich, niż ziemia, a szersza, niż morze.
10 If He pass on, and shut up, and assemble, Who then dost reverse it?
Jeźli wypełni, albo jeźli zawrze, albo jeźli w jedno ściśnie, któż go zawściągnie?
11 For he hath known men of vanity, And He seeth iniquity, And one doth not consider [it]!
Albowiem on zna marność ludzką, i widzi nieprawość; a nie miałby tego baczyć?
12 And empty man is bold, And the colt of a wild ass man is born.
Człowiek nierozumny nabywa rozumu, choć się jako źrebię leśnego osła rodzi człowiek.
13 If thou — thou hast prepared thy heart, And hast spread out unto Him thy hands,
Jeźli ty przygotujesz serce twoje, a wyciągniesz do niego ręce twoje;
14 If iniquity [is] in thy hand, put it far off, And let not perverseness dwell in thy tents.
Jeźliż nieprawość jest w ręce twej oddal ją, a mieszkać nie dopuszczaj nieprawości w przybytkach twoich;
15 For then thou liftest up thy face from blemish, And thou hast been firm, and fearest not.
Tedy podniesiesz oblicze twoje bez zmazy, a będziesz stały, i nie będziesz się bał.
16 For thou dost forget misery, As waters passed away thou rememberest.
Albowiem zapomnisz kłopotu, a jako wody, które pominęły, wspominać go będziesz.
17 And above the noon doth age rise, Thou fliest — as the morning thou art.
I nad południe jaśniejszy nastanie czas twój; zaćmiszli się, będziesz jako zaranek.
18 And thou hast trusted because their is hope, And searched — in confidence thou liest down,
I będziesz ufał, mając nadzieję, a jako w okopach bezpiecznie spać będziesz.
19 And thou hast rested, And none is causing trembling, And many have entreated thy face;
Będziesz leżał, a nikt cię nie przestraszy; i uniżać się będą przed twarzą twoją wiele ich.
20 And the eyes of the wicked are consumed, And refuge hath perished from them, And their hope [is] a breathing out of soul!
Ale oczy niepobożnych ustaną i ucieczka ich zginie, a nadzieja ich będzie jako wyjście duszy z człowieka.
