Jeremiah 46
1 That which hath been the word of Jehovah unto Jeremiah the prophet concerning the nations,
Mao kini ang pulong ni Yahweh nga miabot kang Jeremias nga propeta bahin sa mga nasod.
2 For Egypt, concerning the force of Pharaoh-Necho king of Egypt, that hath been by the river Phrat, in Carchemish, that Nebuchadrezzar king of Babylon hath smitten, in the fourth year of Jehoiakim son of Josiah king of Judah:
Alang sa Ehipto: “Mahitungod kini sa kasundalohan sa Faraon nga si Neco, ang hari sa Ehipto nga anaa sa Carkemis didto sa suba sa Eufrates. Mao kini ang kasundalohan nga gibuntog ni Nebucadnezar, nga hari sa Babilonia sa ikaupat nga tuig sa paghari ni Jehoyakim nga anak nga lalaki ni Josia, nga hari sa Juda:
3 'Set ye in array shield and buckler, And draw nigh to battle.
Andama ang gagmay ug dagko nga mga taming, ug lakaw aron sa pagpakig-away.
4 Gird the horses, and go up, ye horsemen, And station yourselves with helmets, Polish the javelins, put on the coats of mail.
Ipangbutang ang mga hikot diha sa mga kabayo; kabay-i ninyo kini ug pagbarog kamo suot ang inyong mga kalo nga puthaw; baira ang mga bangkaw ug isul-ob ang inyong panagang.
5 Wherefore have I seen them dismayed — They are turned backward, And their mighty ones are beaten down, And [to] a refuge they have fled, and not turned the face? Fear [is] round about — an affirmation of Jehovah.
Unsa man kining akong nakita? Nalisang sila ug maayo ug nanagan sila, tungod kay nabuntog na ang ilang mga sundalo. Nanagan sila aron maluwas ug wala nay lingilingi. Anaa ang kalisang bisan asa—mao kini ang gipahayag ni Yahweh—
6 The swift do not flee, nor do the mighty escape, Northward, by the side of the river Phrat, They have stumbled and fallen.
dili makadagan ang kusog modagan, ug dili makaikyas ang mga sundalo. Nangapandol sila sa amihanan ug nangahagba daplin sa Suba sa Eufrates.
7 Who is this? as a flood he cometh up, As rivers do his waters shake themselves!
Kinsa man kining mibarog nga sama sa Nilo, kansang mga katubigan mibalodbalod nga sama sa kasubaan?
8 Egypt, as a flood cometh up, And as rivers the waters shake themselves. And he saith, I go up; I cover the land, I destroy the city and the inhabitants in it.
Mibarog ang Ehipto nga sama sa Nilo, sama sa kasubaan sa tubig nga mibalodbalod. Miingon ang Ehipto, 'Mobarog ako ug lunopan ang yuta. Gun-obon ko ang mga siyudad ug ang mga lumolupyo niini.
9 Go up, ye horses; and boast yourselves, ye chariots, And go forth, ye mighty, Cush and Phut handling the shield, And Lud handling — treading the bow.
Pangisog, panungas kamong mga kabayo uban sa mga karwahe. Pagawsa ang mga sundalo, sa Cus ug sa Put, mga hanas nga kalalakin-an uban sa taming, ug sa Ludim, mga kalalakin-an nga hanas sa pagpamana.'
10 And that day [is] to the Lord Jehovah of Hosts A day of vengeance, To be avenged of His adversaries, And the sword hath devoured, and been satisfied, And it hath been watered from their blood, For a sacrifice [is] to the Lord Jehovah of Hosts, In the land of the north, by the river Phrat.
Nianang adlawa mao ang adlaw sa pagpanimalos alang sa Ginoo nga si Yahweh nga labawng makagagahom, ug siya mismo ang manimalos sa iyang mga kaaway. Molamoy ang espada ug matagbaw kini. Moinom kini hangtod nga mapuno sa ilang mga dugo. Tungod kay adunay ihalad alang sa Ginoo nga si Yahweh nga labawng makagagahom didto sa amihanang dapit sa Suba sa Eufrates.
11 Go up to Gilead, and take balm, O virgin daughter of Egypt, In vain thou hast multiplied medicines, Healing there is none for thee.
Panungas kamo sa Gilead aron makapatambal, babayeng ulay nga anak sa Ehipto. Walay pulos ang imong pagtambal sa imong kaugalingon. Wala nay makaayo kanimo.
12 Nations have heard of thy shame, And thy cry hath filled the land, For the mighty on the mighty did stumble, Together they have fallen — both of them!'
Nadungog na sa mga nasod ang imong kaulawan. Napuno ang kalibotan sa imong mga pagbangotan, tungod kay nagkadinasmagay man ang mga sundalo; nagdungan sila ug kahagba.”
13 The word that Jehovah hath spoken unto Jeremiah the prophet concerning the coming in of Nebuchadrezzar king of Babylon, to smite the land of Egypt:
Mao kini ang pulong ni Yahweh nga gisulti ngadto kang Jeremias nga propeta sa dihang miabot si Nebucadnezar nga hari sa Babilonia ug gisulong ang yuta sa Ehipto.
14 'Declare ye in Egypt, and sound in Migdol, Yea, sound in Noph, and in Tahpanhes say: Station thyself, yea, prepare for thee, For a sword hath devoured around thee,
“Ipahibalo sa Ehipto, ug imantala kini sa Migdol, Memfis, ug sa Tapanhes. Barog na kamo sa angay ninyong tindogan ug andama ang inyong kaugalingon, tungod kay lamyon sa espada ang tanan nga anaa sa inyong palibot.'
15 Wherefore hath thy bull been swept away? He hath not stood, because Jehovah thrust him away.
Nganong nangasukamod man sa yuta ang inyong labing kusgan nga mga tawo? Dili na sila makatindog, tungod kay Ako, si Yahweh, ang mitukmod kanila sa yuta.
16 He hath multiplied the stumbling, Yea one hath fallen upon his neighbour, And they say: Rise, and we turn back to our people, And unto the land of our birth, Because of the oppressing sword.
Gipadaghan niya ang mga tawong nahisukamod. Nangahagba ang mga sundalo. Nag-ingnanay sila, 'Tindog. Manguli na kita. Mamalik na kita sa atong kaugalingong katawhan, didto sa atong yutang natawhan. Biyaan nato kining espada nga maoy nagpalukapa kanato.'
17 They have cried there: Pharaoh king of Egypt [is] a desolation, Passed by hath the appointed time.
Gimantala nila didto nga, 'Kutob lamang sa istorya ang Faraon nga hari sa Ehipto, ang tawo nga nagpalabay lamang sa iyang higayon.'
18 I live — an affirmation of the King, Jehovah of Hosts [is] His name, Surely as Tabor [is] among mountains, And as Carmel by the sea — he cometh in,
Ingon nga buhi ako—gipahayag sa Hari, kansang ngalan mao si Yahweh nga labawng makagagahom— adunay moabot nga sama sa Bukid sa Tabor ug Bukid sa Carmel nga duol sa dagat.
19 Goods for removal make for thee, O inhabitant, daughter of Egypt, For Noph becometh a desolation, And hath been burnt up, without inhabitant.
Andama ang inyong mga gamit nga dad-on kay pagabihagon kamo, kamong namuyo sa Ehipto. Tungod kay mahimong biniyaan ang Memfis, hingpit kining magun-ob ug wala nay mopuyo didto.
20 A heifer very fair [is] Egypt, Rending from the north doth come into her.
Sama sa himsog kaayo nga bayeng baka ang Ehipto, apan moabot gikan sa amihanan ang usa ka insekto nga mamaak. Moabot kini.
21 Even her hired ones in her midst [are] as calves of the stall, For even they have turned, They have fled together, they have not stood, For the day of their calamity hath come on them, The time of their inspection.
Sama sa tambok nga torong baka ang sinuholang mga sundalo nga anaa sa iyang taliwala, apan mangatras gihapon sila ug managan. Dili sila magkahiusa sa pagbarog, tungod kay moabot na ang adlaw sa hilabihan nga kadaot batok kanila, ang takna sa pagsilot kanila.
22 Its voice as a serpent goeth on, For with a force they go, And with axes they have come in to her, As hewers of trees.
Nagtingog ang Ehipto nga sama sa bitin unya mikamang palayo, kay nagpadulong man ang iyang mga kaaway batok kaniya. Mopadulong sila kaniya ingon nga mga tigpamutol ug kahoy gamit ang mga atsa.
23 They have cut down her forest, An affirmation of Jehovah — for it is not searched, For they have been more than the grasshopper, And they have no numbering.
Pamutlon nila ang mga kahoy sa kalasangan—mao kini ang gipahayag ni Yahweh—bisan pa ug labong kaayo kini. Tungod kay mas daghan pa ang mga kaaway kaysa sa mga dulon, nga dili maihap.
24 Ashamed hath been the daughter of Egypt, She hath been given into the hand of the people of the north.
Mapakaulawan ang anak nga babaye sa Ehipto. Itugyan siya ngadto sa kamot sa mga tawo nga naggikan sa amihanan.”
25 Said hath Jehovah of Hosts, God of Israel: Lo, I am seeing after Amon of No, And after Pharaoh, and after Egypt, And after her gods, and after her kings, And after Pharaoh, and after those trusting in him,
Si Yahweh nga labawng makagagahom, nga Dios sa Israel, miingon, “Tan-awa, silotan ko si Amon nga taga-Tebes, ang Faraon, ang Ehipto ug ang iyang mga dios, ang mga Faraon nga iyang mga hari, ug kadtong nagsalig kanila.
26 And I have given them into the hand of those seeking their life, And into the hand of Nebuchadrezzar king of Babylon, And into the hand of his servants, And afterwards it is inhabited, As [in] days of old — an affirmation of Jehovah.
Itugyan ko sila ngadto sa kamot sa mga tawo nga naggukod sa ilang mga kinabuhi, ug ngadto sa kamot ni Nebucadnezar nga hari sa Babilonia ug sa iyang mga sulugoon. Unya human niini pagapuy-an ang Ehipto sama sa milabay nga panahon—mao kini ang gipahayag ni Yahweh.
27 And thou, thou dost not fear, my servant Jacob, Nor [art] thou dismayed, O Israel, For lo, I am saving thee from afar, And thy seed from the land of their captivity, And Jacob hath turned back, And hath been at rest, and been at ease, And there is none disturbing.
Apan ikaw Jacob nga akong alagad, ayaw kahadlok. Ayaw kabalaka, Israel, tan-awa, ipahibalik ko ikaw gikan sa layong dapit, ug ang imong mga anak gikan sa yuta sa ilang pagkabinihag. Unya mobalik si Jacob, magmalinawon, ug makasiguro, ug wala gayoy si bisan kinsa nga makapalisang kaniya.
28 Thou, thou dost not fear, My servant Jacob, An affirmation of Jehovah — for with thee I [am], For I make an end of all the nations Whither I have driven thee, And of thee I do not make an end, And I have reproved thee in judgment, And do not entirely acquit thee!'
Ikaw, Jacob, nga akong alagad, ayaw kahadlok—mao kini ang gipahayag ni Yahweh—tungod kay nag-uban man ako kanimo, busa magdala ako ug hingpit nga kalaglagan batok sa tanang kanasoran diin ko kamo gipakatag. Apan dili ko kamo hingpit nga laglagon. Hinuon, makiangayon ko kamong pantonon ug dili ko gayod kamo biyaan nga dili masilotan.”
