< Jeremiah 18 >
1 The word that hath been unto Jeremiah from Jehovah, saying,
Ang pulong nga miabot kang Jeremias gikan kang Yahweh, nag-ingon,
2 Rise, and thou hast gone down [to] the potter's house, and there I cause thee to hear My words;
“Tindog ug pag-adto sa balay sa magkukolon, kay didto nako ipadungog kanimo ang akong pulong.”
3 and I go down [to] the potter's house, and lo, he is doing a work on the stones,
Busa miadto ako sa balay sa magkukolon, ug tan-awa! Nagtrabaho ang magkukolon didto sa himoanan ug kolon.
4 and marred is the vessel that he is making, as clay in the hand of the potter, and he hath turned and he maketh it another vessel, as it was right in the eyes of the potter to make.
Apan nangabungkag ang lapok nga iyang gihulma diha sa iyang kamot, busa nausab ang iyang hunahuna ug naghimo ug laing butang nga nindot sumala sa iyang panan-aw.
5 And there is a word of Jehovah to me, saying:
Unya miabot ang pulong ni Yahweh kanako, nga nag-ingon,
6 As this potter am I not able to do to you? O house of Israel, an affirmation of Jehovah. Lo, as clay in the hand of the potter, So [are] ye in My hand, O house of Israel.
“Dili ko ba mahimo ang gibuhat sa magkukolon diha kaninyo, panimalay sa Israel? —mao kini ang gisulti ni Yahweh. Tan-awa! Sama sa lapok nga anaa sa kamot sa magkukolon—sama kamo niana sa akong kamot, panimalay sa Israel.
7 The moment I speak concerning a nation, And concerning a kingdom, To pluck up and to break down, and to destroy,
Sa usa ka higayon, mosangyaw ako mahitungod sa usa ka nasod o sa usa ka gingharian, nga papahawaon ko kini, pukanon o laglagon.
8 And that nation hath turned from its evil, Because I have spoken against it, Then I have repented of the evil that I thought to do to it.
Apan kung isalikway sa nasod nga akong gisangyawan ang ilang pagkadaotan, dili ko na ipadayon ang kadaot nga akong gilaraw nga ipahamtang kanila.
9 And the moment I speak concerning a nation, And concerning a kingdom, to build, and to plant,
Sa laing higayon, magsangyaw ako mahitungod sa nasod o gingharian, nga tukoron ko kini o itanom.
10 And it hath done the evil thing in Mine eyes, So as not to hearken to My voice, Then I have repented of the good That I have spoken of doing to it.
Apan kung magbuhat sila ug daotan sa akong panan-aw pinaagi sa dili pagpaminaw sa akong tingog, unya hunongon ko ang kaayo nga akong gisulti nga buhaton alang kanila.
11 And now, speak, I pray thee, unto men of Judah, And against inhabitants of Jerusalem, Saying: Thus said Jehovah: Lo, I am framing against you evil, And devising against you a device, Turn back, I pray you, each from his evil way And amen your ways and your doings.
Busa karon, pakigsulti sa katawhan sa Juda ug sa mga lumulupyo sa Jerusalem ug pag-ingon, 'Gisulti kini ni Yahweh: Tan-awa, magbuhat na ako ug kadaot batok kaninyo. Naglaraw na ako ug daotan batok kaninyo. Paghinulsol, matag tawo gikan sa iyang daotang mga binuhatan, aron nga magdala ug kaayohan diha kaninyo ang inyong mga pamaagi ug ang inyong mga binuhatan.'
12 And they have said, It is incurable, For after our own devices we do go, And each the stubbornness of his evil heart we do.
Apan moingon sila, 'Wala kiniy pulos. Magbuhat kami sumala sa among kaugalingong mga laraw. Ang matag usa kanamo magbuhat kung unsa ang gitinguha sa among daotan ug masinupakon nga kasingkasing.'
13 Therefore, thus said Jehovah: Ask, I pray you, among the nations, Who hath heard like these? A very horrible thing hath the virgin of Israel done.
Busa gisulti kini ni Yahweh, 'Pangutan-a ang mga nasod, kinsa man ang nakadungog sa sama niining mga butanga? Nagbuhat sa makalilisang nga binuhatan ang ulay nga Israel.
14 Doth snow of Lebanon Cease from the rock of the field? Failed are the cold strange waters that flow?
Mibiya ba sukadsukad ang niyebe sa Lebanon didto sa batoon nga bahin sa bungtod? Natumpag na ba sukadsukad ang mga tubod sa kabukiran nga gikan sa halayo, kadtong bugnaw nga mga tubod?
15 But My people have forgotten Me, to a vain thing they make perfume, And they cause them to stumble in their ways — paths of old, To walk in paths — a way not raised up,
Apan gikalimtan ako sa akong katawhan. Nagbuhat sila ug mga halad sa mga walay pulos nga mga diosdios ug maoy nahimong kapandulan sa ilang mga agianan; gibiyaan nila ang karaan nga mga dalan aron sa paglakaw sa dali nga agianan.
16 To make their land become a desolation, A hissing age-during, Every passer by it is astonished, And bemoaneth with his head.
Mahimong awaaw ang ilang yuta, butang nga talamayon hangtod sa kahangtoran. Magpangurog ug magpanglingo sa iyang ulo kadtong mga moagi.
17 As an east wind I scatter them before an enemy, The neck, and not the face, I shew them, In the day of their calamity.'
Katagon ko sila sa atubangan sa ilang mga kaaway sama sa sidlakan nga hangin. Ipakita ko kanila ang akong likod, ug dili ang akong dagway, sa adlaw sa ilang katalagman.”'
18 And they say, Come, And we devise against Jeremiah devices, For law doth not perish from the priest, Nor counsel from the wise, Nor the word from the prophet, Come, and we smite him with the tongue, And we do not attend to any of his words.
Busa miingon ang katawhan, “Dali, magbuhat kita ug daotang laraw batok kang Jeremias, sanglit nga dili man mahanaw ang balaod gikan sa mga pari, o ang mga tambag sa mga maalamong tawo, o ang mga pulong sa mga propeta. Dali, sulongon nato siya pinaagi sa atong mga pulong ug dili nato panumbalingon ang bisan unsang butang nga iyang gisangyaw.”
19 Give attention, O Jehovah, unto me, And hearken to the voice of those contending with me.
Paminaw kanako, Yahweh, ug paminawa ang tingog sa akong mga kaaway.
20 Is evil recompensed instead of good, That they have dug a pit for my soul? Remember my standing before Thee to speak good of them, To turn back Thy wrath from them.
Ang katalagman ba nga gikan kanila mao ang akong ganti alang sa akong pagkamaayo kanila? Kay nagkalot sila ug bangag alang kanako. Hinumdomi kung giunsa nako pagbarog diha kanimo aron nga mosulti alang sa ilang kaayohan, aron nga mawala na ang imong kapungot gikan kanila.
21 Therefore, give up their sons to famine, And cause them to run on the sides of the sword, And their wives are bereaved and widows, And their men are slain by death, Their young men smitten by sword in battle,
Busa itugyan ang ilang mga anak ngadto sa kagutom, ug ihatag sila ngadto sa mga kamot nga naggamit ug espada. Busa himoa nga magbangotan ang ilang mga kababayen-an ug ang mga biyuda, ug mangamatay ang ilang mga kalalakin-an, ug mangamatay sa espada ang ilang mga batan-on nga lalaki didto sa gubat.
22 A cry is heard from their houses, For Thou bringest against them suddenly a troop, For they dug a pit to capture me, And snares they have hidden for my feet.
Tugoti nga madungog ang singgit sa kasub-anan didto sa ilang mga balay, sama sa imong kalit nga pagpadala ug mga kaaway batok kanila. Kay nagkalot sila ug bangag aron sa pagdakop kanako ug nagbuhat ug mga lit-ag alang sa akong tiil.
23 And Thou, O Jehovah, Thou hast known, All their counsel against me [is] for death, Thou dost not cover over their iniquity, Nor their sin from before Thee blottest out, And they are made to stumble before Thee, In the time of Thine anger work against them!
Apan ikaw, Yahweh, nasayod ka sa tanan nilang laraw batok sa pagpatay kanako. Ayaw pasayloa ang ilang mga kalapasan ug mga sala. Ayaw papasa ang ilang mga sala diha kanimo. Hinuon, laglaga sila diha sa imong atubangan. Pamuhat batok kanila sa adlaw sa imong kaligutgot.