Isaiah 7
1 And it cometh to pass in the days of Ahaz, son of Jotham, son of Uzziah, king of Judah, gone up hath Rezin king of Aram, and Pekah, son of Remaliah, king of Israel, to Jerusalem, to battle against it, and he is not able to fight against it.
Panahon sa mga adlaw ni Ahaz nga anak nga lalaki ni Jotam nga anak nga lalaki ni Uzia, ang hari sa Juda, mitungas ngadto sa Jerusalem si Rezin ang hari sa Aram, ug si Peka nga anak nga lalaki ni Remalia, ang hari sa Israel aron sa pagpakiggubat batok niini, apan dili sila makadaog batok niini.
2 And it is declared to the house of David, saying, 'Aram hath been led towards Ephraim,' And his heart and the heart of his people is moved, like the moving of trees of a forest by the presence of wind.
Gisugilon kini sa panimalay ni David nga ang Aram nakig-abin sa Efraim. Nagkurog ang iyang kasingkasing, ug ang kasingkasing sa iyang katawhan, sama sa mga kahoy sa kalasangan nga giuyog sa hangin.
3 And Jehovah saith unto Isaiah, 'Go forth, I pray thee, to meet Ahaz, thou, and Shear-Jashub thy son, unto the end of the conduit of the upper pool, unto the highway of the fuller's field,
Unya miingon si Yahweh ngadto kang Isaias, “Lakaw uban sa imong anak nga lalaki nga si Shear Jashub aron tagboon si Ahaz sa tumoy sa agianan sa tubig sa ibabaw nga dapit sa linaw, sa dalan paingon sa Dapit nga Labhanan.
4 and thou hast said unto him: 'Take heed, and be quiet, fear not, And let not thy heart be timid, Because of these two tails of smoking brands, For the fierceness of the anger of Rezin and Aram, And the son of Remaliah.
Sultihi siya, 'Pag-amping, pagpabilin nga malinawon, ayaw kahadlok o kakulba niining duha ka sanga nga nagaaso apan walay kalayo, pinaagi sa hilabihan nga kasuko ni Rezin ug sa Aram, ug ni Peka nga anak nga lalaki ni Remalia.
5 Because that Aram counselled against thee evil, Ephraim and the son of Remaliah, saying:
Naglaraw ang Aram, ang Efraim, ug ang anak nga lalaki ni Remalia ug daotan batok kanimo; miingon sila,
6 We go up into Judah, and we vex it, And we rend it unto ourselves, And we cause a king to reign in its midst — The son of Tabeal.
“Sulongon nato ang Juda ug lisangon siya, ug bungkagon nato siya ug ipahimutang ang atong hari didto, ang anak nga lalaki ni Tabeel.”
7 Thus said the Lord Jehovah: It doth not stand, nor shall it be!
Miingon si Yahweh nga Ginoo, “Dili kini mahimo; dili kini mahitabo,
8 For the head of Aram [is] Damascus, And the head of Damascus [is] Rezin, And within sixty and five years Is Ephraim broken from [being] a people.
tungod kay ang pangulo sa Aram mao ang Damascus, ug ang pangulo sa Damascus mao si Rezin. Sulod sa 65 ka mga tuig, malaglag ang Efraim ug dili na kini matawag nga katawhan.
9 And the head of Ephraim [is] Samaria, And the head of Samaria [is] the son of Remaliah. If ye do not give credence, Surely ye are not stedfast.'
Ang pangulo sa Efraim mao ang Samaria, ug ang pangulo sa Samaria mao ang anak nga lalaki ni Remalia. Kung dili kamo magpabiling lig-on sa inyong pagtuo, dili gayod kamo magpabilin nga luwas.”'”
10 And Jehovah addeth to speak unto Ahaz, saying:
Nakigsulti pagbalik ang Ginoo kang Ahaz,
11 'Ask for thee a sign from Jehovah thy God, Make deep the request, or make [it] high upwards.' (Sheol h7585)
“Pangayo ug timailhan kang Yahweh nga imong Dios; pangayo niini diha sa kinahiladman o diha sa ibabaw sa kahitas-an.” (Sheol h7585)
12 And Ahaz saith, 'I do not ask nor try Jehovah.'
Apan miingon si Ahaz, “Dili ako mangayo, ni sulayan si Yahweh.”
13 And he saith, 'Hear, I pray you, O house of David, Is it a little thing for you to weary men, That ye weary also my God?
Busa mitubag si Isaias, “Paminaw, panimalay ni David. Dili pa ba igo kaninyo nga katawhan ang pagsulay sa pailob sa katawhan? Sulayan ba usab ninyo ang pailob sa akong Dios?
14 Therefore the Lord Himself giveth to you a sign, Lo, the Virgin is conceiving, And is bringing forth a son, And hath called his name Immanuel,
Busa ang Ginoo mohatag kaninyo nga katawhan sa timailhan; tan-awa, magmabdos ang batan-ong babaye, manganak ug usa ka lalaki, ug pagatawgon ang iyang ngalan nga Immanuel.
15 Butter and honey he doth eat, When he knoweth to refuse evil, and to fix on good.
Magakaon siya ug keso ug dugos sa dihang makabalo na siya sa pagdumili sa daotan ug pagpili sa maayo.
16 For before the youth doth know To refuse evil, and to fix on good, Forsaken is the land thou art vexed with, because of her two kings.
Kay sa dili pa mahibalo ang bata sa pagdumili sa daotan ug sa pagpili sa maayo, mamingaw ug mabiyaan na ang yuta sa duha ka mga hari nga imong gikahadlokan.
17 Jehovah bringeth on thee, and on thy people, And on the house of thy father, Days that have not come, Even from the day of the turning aside of Ephraim from Judah, By the king of Asshur.
Pagadad-on ni Yahweh kanimo, sa imong katawhan, ug sa balay sa imong amahan ang mga adlaw nga walay sama kaniadto sanglit mibulag ang Efraim gikan sa Juda— pagadad-on niya kanimo ang hari sa Asiria.”
18 And it hath come to pass, in that day, Jehovah doth hiss for a fly that [is] in the extremity of the brooks of Egypt, And for a bee that [is] in the land of Asshur.
Nianang panahona, motaghoy si Yahweh sa langaw nga gikan sa layong mga sapa sa Ehipto, ug alang sa putyokan nga gikan sa yuta sa Asiria.
19 And they have come, and rested all of them in the desolate valleys, And in holes of the rocks, and on all the thorns, And on all the commendable things.
Manganhi silang tanan ug mamuyo sa mga lalom nga lugot, ngadto sa mga bangag sa dagkong mga bato, sa tanang sampinitan, ug sa tanang sibsibanan.
20 In that day doth the Lord shave, By a razor that is hired beyond the river, By the king of Asshur, The head, and the hair of the feet, Yea, also the beard it consumeth.
Nianang panahona kiskisan sa Ginoo pinaagi sa labaha ang mga buhok sa ulo ug sa paa nga giabangan unahan sa Suba sa Eufrates—ang hari sa Asiria; pagakiskisan usab niini ang bangas.
21 And it hath come to pass, in that day, A man keepeth alive a heifer of the herd, And two of the flock,
Nianang adlawa, magbuhi ang usa ka tawo ug nating baka ug duha ka mga karnero,
22 And it hath come to pass, From the abundance of the yielding of milk he eateth butter, For butter and honey doth every one eat Who is left in the heart of the land.
ug tungod sa kadaghan sa gatas nga ilang mahatag, mokaon siya ug keso, kay ang ang tanang nahibilin sa yuta makakaon sa keso ug dugos.
23 And it hath come to pass, in that day, Every place where there are a thousand vines, At a thousand silverlings, Is for briers and for thorns.
Nianang taknaa, ang dapit nga adunay 1, 000 ka parasan nga nagkantidad ug 1, 000 ka mga shekels, walay bisan unsang butang nga maanaa gawas sa mga sampinit ug mga tunok.
24 With arrows and with bow he cometh thither, Because all the land is brier and thorn.
Moadto ang kalalakin-an didto aron mangayam gamit ang ilang mga pana, tungod kay ang tanang yuta mahimong sampinitan ug katunokan.
25 And all the hills that with a mattock are kept in order, Thither cometh not the fear of brier and thorn, And it hath been for the sending forth of ox, And for the treading of sheep!'
Magpalayo sila gikan sa tanang kabungtoran nga kanhing tanaman gamit ang bara, gumikan sa kahadlok sa mga sampinit ug tunok; apan mahimo kining sibsibanan sa mga baka ug mga karnero.
