< Isaiah 64 >

1 Didst Thou not rend the heavens? Thou didst come down, From thy presence did mountains flow,
Ra Anumzamoka nagri'ma navesiana anami mona eri anafe hutrenka eramigeno, ama mopafima me'nea agonaramimo'a kagri kavurera tore'vare hino.
2 (As fire kindleth stubble — Fire causeth water to boil, ) To make known Thy name to Thine adversaries, From Thy presence do nations tremble.
Tevemo zafare tevenereno ti tegrakra hiaza nehanagenka, kagra eraminka ha' vaheka'arera kagika'a eme eri ama nehuge'za, maka ama mopafima mani'naza ha' vahekamo'za nege'za kagri kavurera zamahirahiku hiho.
3 In Thy doing fearful things — we expect not, Thou didst come down, From Thy presence did mountains flow.
Na'ankure tagra e'inahu'zana forera osugahie huta hu'nonaza fore higeta konana, kagra monafinti eneraminkeno, ama mopafima me'nea agonaramimo'a kagri kavurera tore'vare hu'ne.
4 Even from antiquity [men] have not heard, They have not given ear, Eye hath not seen a God save Thee, He doth work for those waiting for Him.
Hagi korapara magora Kagri kna Anumzana mani'neno, kagrite'ma zamentintima nehu'za, kavegama antaza vahetera hankave'a erinte ama huno zamaza hu'ne hu'zama haza nanekea zamagesafintira nontahi'za, ana anumzana zamavufintira onke'naze.
5 Thou hast met with the rejoicer And the doer of righteousness, In Thy ways they remember Thee, Lo, Thou hast been wroth when we sin, By them [is] continuance, and we are saved.
Hagi musema hu'zama fatgo zamavu'zamava nehu'za, kagri kavukava'ma zamagema okaniza amage'ma nentaza vahera kagra zamaza nehane. Hianagi tagrama kumi'ma huvava hunkenka, kagra karimpa aherantenane. E'ina hu'neankino ina vahe'mo tagrira taguvazino taza hugahie?
6 And we are as unclean — all of us, And as a garment passing away, all our righteous acts; And we fade as a leaf — all of us. And our iniquities as wind do take us away.
Maka vahe'mota agruma osu'nea vahekna hunone. Tagrama fatgo tavutava nehune hutama nehu'na tavutavamo'a, pehanama regriri tavravegna hu'none. Tagrama hu'na hazenkemofo kumi'mo higeno, zafa ani'namo uza re'negeno zaho'mo eri hareno viaza huno tagri kumi'mo tavareno afete vu'ne.
7 And there is none calling in Thy name, Stirring up himself to lay hold on Thee, For Thou hast hid Thy face from us, And thou meltest us away by our iniquities.
Mago vahe'mo'e huno kagri kagia aheno nunamuna osuge, kagritera erava'oa huno kamagera onte'ne. Tagri kumi'mo higenka kamefi huraminkeno, tagrama huna kumi'mo tazeri haviza higeta havizantfa huta mani'none.
8 And now, O Jehovah, thou [art] our Father, We [are] the clay, and Thou our Framer, And the work of Thy hand — all of us.
Ana hu'neanagi Ra Anumzamoka tagri nerfaga mani'nane. Tagra higo mopagna huta manunkenka, kagra mopa kavoma tro nehia nekna hunka mani'nane. Kagraka'a kazampinti makamota tro hurantanketa mani'none.
9 Be not wroth, O Jehovah, very sore, Nor for ever remember iniquity, Lo, look attentively, we beseech Thee, Thy people [are] we all.
Ra Anumzamoka zazatera krimpa ahenerantenka, tagri kumikura kagesa antahi vava osuo. Tagra kagri vahe mani'neta nunamu nehunanki kavua antenka tago.
10 Thy holy cities have been a wilderness, Zion a wilderness hath been, Jerusalem a desolation.
Kagri routage rankumatamimo'a ka'ma kokankna higeno, Saioni kumamo'enena ka'ma kokankna higeno, Jerusalemi kumamo'enena haviza higeno anampina vahera omanitfa hu'ne.
11 Our holy and our beautiful house, Where praise Thee did our fathers, Hath become burnt with fire, And all our desirable things have become a waste.
Konariri amoke'ma huno ruotage'ma hu'nea mono nontima, me'nege'zama tagehe'moza anampima vu'za Kagri kagima ahentesgama nehaza mono nona, tevemo teno eri fanane nehigeno, ana maka knare narezanti'ma anampima me'nea zane, maka nontaminena tevemo te fragu vazigeno hihi huno marerino amne'za se'ne.
12 For these dost Thou refrain Thyself, Jehovah? Thou art silent, and dost afflict us very sore!'
Ra Anumzamoka ama ana maka zama nehanazana, eri amnea osugahampi? Kagra amanea kea osu mani'nenka tazeri havizana huvava hunka vugahano?

< Isaiah 64 >