Isaiah 29
1 Woe [to] Ariel, Ariel, The city of the encampment of David! Add year to year, let festivals go round.
Pagkaalaot sa Ariel, ang Ariel, ang siyudad kung asa nagkampo si David! Dugangi ang mga katuigan; sauloga ang mga kasaulogan.
2 And I have sent distress to Ariel, And it hath been lamentation and mourning, And it hath been to me as Ariel.
Apan palibotan ko ang Ariel, ug magminatay siya ug magbangotan; ug mahimo siya nga sama sa Ariel alang kanako.
3 And I encamped, O babbler, against thee, And I laid siege against thee — a camp. And I raised up against thee bulwarks.
Magkampo ako libot kaninyo ug ipahimutang ko ang toreng panggubatan batok kaninyo, ug magtukod ako ug mga hinagibang panggubatan batok kaninyo.
4 And thou hast been low, From the earth thou speakest, And from the dust makest thy saying low, And thy voice hath been from the earth, As one having a familiar spirit, And from the dust thy saying whisperest,
Magun-ob ka ug magsulti gikan sa yuta; mahagawhaw ang imong pakigpulong gikan sa abog. Mahisama sa kalag nga gikan sa yuta ang imong tingog, ug mahimong luya kaayo ang imong tingog gikan sa abog.
5 And as small dust hath been The multitude of those scattering thee, And as chaff passing on the multitude of the terrible, And it hath been at an instant — suddenly.
Ang panon sa inyong mga manunulong mahisama sa pino nga abog, ug ang panon sa mga mabangis ingon sa uhot nga mapadpad palayo. Mahitabo kini sa kalit lamang.
6 By Jehovah of Hosts thou art inspected, With thunder, and with an earthquake, And great noise, hurricane, and whirlwind, And flame of devouring fire.
Moanha si Yahweh nga labawng makagagahom diha kaninyo uban ang dalugdog, linog, kasaba sa dahunog, uban ang naghaguros nga hangin ug mapintas nga bagyo, ug ang molamoy nga siga sa kalayo.
7 And as a dream, a vision of night, hath been The multitude of all the nations Who are warring against Ariel, And all its warriors, and its bulwark, Even of those distressing her.
Mahisama kini sa damgo, panan-awon sa kagabhion: Ang panon sa tanang kanasoran makig-away batok sa Ariel ug sa iyang salipdanan. Sulongon nila siya ug ang iyang mga malig-ong salipdanan aron sa pagdasok kaniya.
8 And it hath been, as when the hungry dreameth, And lo, he is eating, And he hath waked, and empty [is] his soul, And as when the thirsty dreameth, And lo, he is drinking, and he hath waked, And lo, he is weary, and his soul is longing, So is the multitude of all the nations Who are warring against mount Zion.
Mahisama kini sa tawong gigutom nga nagdamgo nga nagkaon siya, apan sa dihang nakamata na siya, haw-ang ang iyang tiyan. Mahisama kini sa tawong giuhaw nga nagdamgo nga aduna siyay giinom, apan sa dihang nakamata na siya, naghangos siya, uban sa iyang kauhaw nga wala matagbaw. Oo, maingon sa hilabihan ka daghan nga mga nasod ang makig-away batok sa Bukid sa Zion.
9 Tarry and wonder, look ye, yea, look, Be drunk, and not with wine, Stagger, and not with strong drink.
Katingala sa inyong kaugalingon ug katingala; butahi ang inyong kaugalingon ug pagpakabuta! Pagpakahubog, apan dili pinaagi sa bino; pagsusapinday, apan dili pinaagi sa ilimnon.
10 For poured out on you hath Jehovah a spirit of deep sleep, And He closeth your eyes — the prophets, And your heads — the seers — He covered.
Kay gibubo ni Yahweh diha kaninyo ang espiritu sa pagkahinanok. Gipiyong niya ang mga mata sa mga propeta, ug gitabonan ang mga ulo sa mga manalagna.
11 And the vision of the whole is to you, As words of the sealed book, That they give unto one knowing books, Saying, 'Read this, we pray thee,' And he hath said, 'I am not able, for it [is] sealed;'
Ang tanan nga gipadayag diha kaninyo nahimong ingon sa mga pulong sa basahon nga nasilyohan, nga mahimong ihatag sa tawo ngadto sa usa ka maalamon, ug moingon, “Basaha kini.” Moingon usab siya, “Dili ako makahimo, kay nasilyohan man kini.”
12 And the book is given to him who hath not known books, Saying, 'Read this, we pray thee,' And he hath said, 'I have not known books.'
Kung ihatag ang basahon ngadto sa usa nga dili makabasa, ug moingon, “Basaha kini,” moingon siya, “Dili ako makabasa.”
13 And the Lord saith: Because drawn near hath this people, with its mouth, And with its lips they have honoured Me, And its heart it hath put far off from Me, And their fear of Me is — A precept of men is taught!
Miingon ang Ginoo, “Mianhi kining mga tawhana kanako uban sa ilang mga baba ug nagpasidungog kanako pinaagi sa ilang mga ngabil, apan halayo ang ilang kasingkasing kanako. Ang ilang pagpasidungog kanako ingon lamang sa kasugoan nga gitudlo sa katawhan.
14 Therefore, lo, I am adding to do wonderfully with this people, A wonder, and a marvel, And perished hath the wisdom of its wise ones, And the understanding of its intelligent ones hideth itself.'
Busa, tan-awa, magpadayon ako sa pagbuhat ug mga kahibulongang butang taliwala niining katawhan, katingalahan human sa katingalahan. Mahanaw ang kaalam sa ilang maalamong mga tawo, ug mangawala ang panabot sa ilang mabinantayon nga mga tawo.”
15 Woe [to] those going deep from Jehovah to hide counsel, And whose works have been in darkness. And they say, 'Who is seeing us? And who is knowing us?'
Pagkaalaot niadtong gitago pag-ayo ang ilang mga laraw gikan kang Yahweh, ug kansang mga binuhatan anaa sa kangingit. Moingon sila, “Kinsa man ang makakita kanato, ug kinsa man ang makaila kanato?”
16 Your perversion! as clay is the potter esteemed? That the work saith of its maker, 'He hath not made me?' And the framed thing said of its framer, 'He did not understand?'
Giusab ninyo ang tanang mga butang! Mahimo bang sama sa lapok ang magkukolon, aron nga ang butang nga iyang gihimo magsulti mahitungod kaniya nga maoy nagbuhat niini, “Wala niya ako buhata,” o magsulti ang gihulma nga butang mahitungod kaniya nga maoy naghulma niini, “Wala siya makasabot?”
17 Is it not yet a very little, And turned hath Lebanon to a fruitful field, And the fruitful field for a forest is reckoned?
Sa diyutay nga panahon, mahimong uma ang Lebanon, ug ang uma mahimong lasang.
18 And heard in that day have the deaf the words of a book, And out of thick darkness, and out of darkness, The eyes of the blind do see.
Nianang adlawa makadungog ang bungol sa mga pulong sa basahon, ug makakita ang mga mata sa buta diha sa kadulom sa kangitngit.
19 And the humble have added joy in Jehovah, And the poor among men In the Holy One of Israel rejoice.
Magmaya pag-usab ang mga dinaugdaog diha kang Yahweh, ug magmaya ang kabos taliwala sa katawhan diha sa Balaang Dios sa Israel.
20 For ceased hath the terrible one, And consumed hath been the scorner, And cut off have been all watching for iniquity,
Kay mawagtang ang mga mabangis, ug mangahanaw ang mga mabiaybiayon. Pagawad-on ang tanan nga nahigugma sa pagbuhat ug daotan,
21 Causing men to sin in word, And for a reprover in the gate lay a snare, And turn aside into emptiness the righteous.
kansang pinaagi sa pulong naghimo sa usa ka tawo nga maoy sad-an. Nagpahimutang sila ug lit-ag diha sa ganghaan alang kaniya nga nagpangita sa hustisya ug nagpasangil sa matarong pinaagi sa walay hinungdan nga mga bakak.
22 Therefore, thus said Jehovah, Who ransomed Abraham, Concerning the house of Jacob: 'Not now ashamed is Jacob, Nor now doth his face become pale,
Busa mao kini ang gisulti ni Yahweh mahitungod sa panimalay ni Jacob—Yahweh, nga maoy naglukat kang Abraham, “Dili na gayod maulawan si Jacob, ni mangluspad pa ang iyang dagway.
23 For in his seeing his children, The work of My hand, in his midst, They sanctify My name, And have sanctified the Holy One of Jacob, And the God of Israel they declare fearful.
Apan sa dihang makita niya ang iyang mga anak, ang buhat sa akong mga kamot, balaanon nila ang akong ngalan. Balaanon nila ang ngalan sa Balaang Dios ni Jacob ug magatindog sila diha sa pagtahod sa Dios sa Israel.
24 And the erring in spirit have known understanding, And murmurers learn doctrine!'
Kadtong nasayop diha sa espiritu makabaton ug pagsabot, ug ang mga nagbagulbol makakat-on sa kahibalo.”
