Isaiah 22

1 The burden of the Valley of Vision. What — to thee, now, that thou hast gone up, All of thee — to the roofs?

Ang pahayag mahitungod sa Walog sa usa ka Panan-awon: Unsa man ang hinungdan nga misaka man kamo sa atop sa kabalayan?

2 Full of stirs — a noisy city — an exulting city, Thy pierced are not pierced of the sword, Nor dead in battle.

Aron ba nga makadungog kamo sa siyudad nga napuno sa kasaba, ang lungsod nga puno sa paghudyaka? Wala gipatay ang inyong mga patay pinaagi sa espada, ug wala sila namatay sa gubat.

3 All thy rulers fled together from the bow, Bound have been all found of thee, They have been kept bound together, Afar off they have fled.

Miikyas ang tanan ninyong mga tigdumala, apan nadakpan sila nga wala gigamitan ug mga pana; nadakpan silang tanan, bisan ug miikyas sila sa layo.

4 Therefore I said, 'Look ye from me, I am bitter in my weeping, Haste not to comfort me, For the destruction of the daughter of my people.'

Busa miingon ako, “Ayaw ako tan-awa, magtuaw ako; ayaw pagsulay sa paghupay kanako mahitungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawhan.”

5 For a day of noise, and of treading down, And of perplexity, [is] to the Lord, Jehovah of Hosts, In the valley of vision, digging down a wall, And crying unto the mountain.

Kay adunay adlaw sa kasaba, kaguliyang, ug kalibog alang sa Ginoo nga si Yahweh nga labawng makagagahom, sa Walog sa Panan-awon, ang pagkabungkag sa mga paril, ug ang paghilak sa katawhan ngadto sa kabukiran.

6 And Elam hath borne a quiver, In a chariot of men — horsemen, And Kir hath exposed a shield.

Nagdala ug baslayan si Elam, uban sa mga karwahe sa kalalakin-an ug mga tigkabayo, ug gihukasan ni Kir ang taming.

7 And it cometh to pass, The choice of thy valleys have been full of chariots, And the horsemen place themselves diligently at the gate.

Mahitabo nga mapuno sa mga karwahe ang inyong pinili nga mga walog, ug magpahiluna ang mga tigkabayo diha sa ilang ganghaan.

8 And one removeth the covering of Judah, And thou lookest in that day Unto the armour of the house of the forest,

Gikuha niya ang nagpanalipod sa Juda; ug nangita kamo niana nga adlaw sa mga hinagiban diha sa Palasyo sa Kalasangan.

9 And the breaches of the city of David ye have seen, For they have become many, And ye gather the waters of the lower pool,

Nakita ninyo ang daghang gubang bahin sa siyudad ni David, ug gitigom ninyo ang tubig sa ubos nga linaw.

10 And the houses of Jerusalem ye did number, And ye break down the houses to fence the wall.

Giihap ninyo ang mga balay sa Jerusalem, ug giguba ang mga balay aron sa pagpalig-on sa mga paril.

11 And a ditch ye made between the two walls, For the waters of the old pool, And ye have not looked unto its Maker, And its Framer of old ye have not seen.

Nagbuhat kamo ug pundohanan taliwala sa duha ka paril alang sa tubig sa karaan nga linaw. Apan wala ninyo hunahunaa ang nagbuhat sa siyudad, nga naglaraw niini kaniadto.

12 And call doth the Lord, Jehovah of Hosts, In that day, to weeping and to lamentation, And to baldness and to girding on of sackcloth,

Nagtawag si Yahweh nga Ginoo nga labawng makagagahom niana nga adlaw alang sa paghilak, alang sa pagbangotan, alang sa pagpaupaw, ug sa pagsul-ob ug bisti nga sako.

13 And lo, joy and gladness, slaying of oxen, And slaughtering of sheep, Eating of flesh, and drinking of wine, Eat and drink, for to-morrow we die.

Apan tan-awa, hinuon, adunay kasaulogan ug paglipay, pagpatay ug mga nating baka ug pag-ihaw sa mga karnero, pagkaon ug karne ug pag-inom ug bino; mangaon kita ug mag-inom, kay ugma mangamatay na kita.

14 And revealed it hath been in mine ears, [By] Jehovah of Hosts: Not pardoned is this iniquity to you, Till ye die, said the Lord, Jehovah of Hosts.

Gipaabot kini ni Yahweh nga labawng makagagahom sa akong mga dalunggan: miingon si Yahweh nga Ginoo nga labawng makagagahom “Sigurado gayod dili kamo mapasaylo niini nga sala, bisan pa ug mamatay kamo.”

15 Thus said the Lord, Jehovah of Hosts: 'Go, enter in unto this steward, Unto Shebna, who [is] over the house:

Miingon niini si Yahweh nga Ginoo nga labawng makagagahom, “Adtoa kini nga tigdumala, ngadto kang Shebna, nga tinugyanan sa balay, ug ingna,

16 What — to thee here? And who — to thee here? That thou hast hewn out to thee here — a sepulchre? Hewing on high his sepulchre, Graving in a rock a dwelling for himself.

“Unsa man ang imong gibuhat dinhi ug kinsa man ang nagtugot kanimo aron sa pagkalot ug lubnganan alang sa imong kaugalingon, paghimo ug lubnganan sa taas nga dapit ug pagkulit ug kapahulayang dapit sa bato?'”

17 Lo, Jehovah is casting thee up and down, A casting up and down, O mighty one,

Tan-awa, ilabay ka na ni Yahweh, usa ka gamhanang tawo, ilabay ka na paubos; gunitan ka niya pag-ayo.

18 And thy coverer covering, wrapping round, Wrappeth thee round, O babbler, On a land broad of sides — there thou diest, And there the chariots of thine honour [Are] the shame of the house of thy lord.

Sigurado gayod nga ituyok-tuyok ka niya, ug isalibay ka sama sa bola ngadto sa halapad nga nasod. Mamatay ka didto, ug itapad sa imong mahimayaong mga karwahe; ikaulaw ka sa balay sa imong agalon!

19 And I have thrust thee from thy station, And from thine office he throweth thee down.

“Papahawaon ko ikaw gikan sa imong katungdanan ug gikan sa imong nahimutangan. Birahon ka paubos.

20 And it hath come to pass, in that day, That I have called to my servant, To Eliakim son of Hilkiah.

Ug mahitabo nianang adlawa pagatawgon ko ang akong sulugoon nga si Eliakim nga anak nga lalaki ni Hilkia.

21 And I have clothed him with thy coat, And with thy girdle I strengthen him, And thy garment I give into his hand, And he hath been for a father to the inhabitant of Jerusalem, And to the house of Judah.

Sul-oban ko siya sa imong kupo ug bakosan ko siya sa imong bakos, ug ibalhin ko ang imong katungod diha sa iyang kamot. Mahimo siyang amahan ngadto sa tanang lumolupyo sa Jerusalem ug ngadto sa balay sa Juda.

22 And I have placed the key Of the house of David on his shoulder, And he hath opened, and none is shutting, And hath shut, and none is opening.

Ibutang ko ang yabi sa balay ni David sa iyang abaga; iyang ablihan, ug walay makasirado; iyang siradoan, ug walay makaabli.

23 And I have fixed him a nail in a stedfast place, And he hath been for a throne of honour To the house of his father.

Itaod ko kaniya, ang ugsok nga anaa sa luwas nga dapit, ug mahimo siyang lingkoranan sa himaya alang sa balay sa iyang amahan.

24 And they have hanged on him All the honour of the house of his father, The offspring and the issue, All vessels of small quality, From vessels of basins to all vessels of flagons.

Isab-it nila kaniya ang tanang himaya sa balay sa iyang amahan, ang mga anak ug ang mga kaliwat, ang matag sudlanan gikan sa mga kopa ngadto sa tanang mga tibod.

25 In that day — an affirmation of Jehovah of Hosts, Moved is the nail that is fixed In a stedfast place, Yea, it hath been cut down, and hath fallen, And cut off hath been the burden that [is] on it, For Jehovah hath spoken!'

Nianang adlawa—mao kini ang pahayag ni Yahweh nga labawng makagagahom—maibot, mabali ug mahulog ang ugsok nga giugsok sa lig-on nga dapit, ug pagaputlon ang gipatong nga anaa sa ibabaw niini—kay nagsulti si Yahweh.