Isaiah 11
1 And a rod hath come out from the stock of Jesse, And a branch from his roots is fruitful.
Ug may mogula nga usa ka, saha gikan sa punoan ni Isai, ug mobunga ang usa ka sanga gikan sa iyang mga gamot.
2 Rested on him hath the Spirit of Jehovah, The spirit of wisdom and understanding, The spirit of counsel and might, The spirit of knowledge and fear of Jehovah.
Ug ang Espiritu ni Jehova mopuyo sa ibabaw kaniya, ang espiritu sa kaalam ug sa pagsabut, ang espiritu sa pagtambag ug kagahum, ang espiritu sa kahibalo ug sa kahadlok kang Jehova.
3 To refresh him in the fear of Jehovah, And by the sight of his eyes he judgeth not, Nor by the hearing of his ears decideth.
Ug ang iyang kalipay anaa sa kahadlok kang Jehova; ug siya dili magahukom sumala sa panan-aw sa iyang mga mata, ni mosaway siya sumala sa mabati sa iyang mga igdulungog;
4 And he hath judged in righteousness the poor, And decided in uprightness for the humble of earth, And hath smitten earth with the rod of his mouth, And with the breath of his lips he putteth the wicked to death.
Kondili uban ang justicia magahukom siya sa mga kabus, ug pakanaugan niya sa hukom uban ang katul-id kadtong mga mapainubsanon sa yuta: ug pagahampakon niya ang yuta sa baras sa iyang baba; ug pinaagi sa gininhawa sa iyang mga ngabil pagapatyon niya ang tawong dautan.
5 And righteousness hath been the girdle of his loins, And faithfulness — the girdle of his reins.
Ug ang pagkamatarung mao ang bakus sa iyang hawak, ug ang pagkamatinumanon mao ang bakus sa iyang lawas.
6 And a wolf hath sojourned with a lamb, And a leopard with a kid doth lie down, And calf, and young lion, and fatling [are] together, And a little youth is leader over them.
Ug ang lobo mopuyo uban sa nating carnero, ug ang leopardo mohigda uban sa nating kanding; ug ang nating vaca ug ang nating leon ug ang linaming nga mananap manag-ipon sila; ug ang usa ka bata nga gamay maoy magamando kanila.
7 And cow and bear do feed, Together lie down their young ones, And a lion as an ox eateth straw.
Ug ang vaca ug ang oso managsibsib; ug ang ilang mga nati manag-ipon sa paglubog; ug ang leon mosibsib sa kompay sama sa torong vaca.
8 And played hath a suckling by the hole of an asp, And on the den of a cockatrice Hath the weaned one put his hand.
Ug ang mga bata nga masuso magadula sa lungag sa sawa, ug ang bata nga linutas mokuot sa langub sa halas nga bahion.
9 Evil they do not, nor destroy in all My holy mountain, For full hath been the earth with the knowledge of Jehovah, As the waters are covering the sea.
Dili nila pagadauton ni pagagub-on ang tibook ko nga bukid nga balaan; kay ang yuta mapuno sa kahibalo kang Jehova, ingon sa mga tubig nga nagatabon sa dagat.
10 And there hath been, in that day, A root of Jesse that is standing for an ensign of peoples, Unto him do nations seek, And his rest hath been — honour!
Ug mahitabo niadtong adlawa, nga ang gamot ni Isai, nga nagatindog ingon nga usa ka bandila sa mga katawohan, kaniya mangita ang mga nasud; ug ang iyang dapit nga pagapahulayan mahimong mahimayaon.
11 And it hath come to pass, in that day, The Lord addeth a second time his power, To get the remnant of His people that is left, From Asshur, and from Egypt, And from Pathros, and from Cush, And from Elam, and from Shinar, And from Hamath, and from isles of the sea,
Ug mahitabo niadtong adlawa, nga igadapion pag-usab sa Ginoo ang iyang kamot sa ikaduha aron sa pagbawi sa salin sa iyang katawohan, nga mahabilin pa, gikan sa Asiria, ug gikan sa Egipto, ug gikan sa Parthia, ug gikan sa Etiopia, ug gikan sa Persia, ug gikan sa Caldea, ug gikan sa Amath, ug gikan sa mga pulo sa dagat.
12 And He hath lifted up an ensign to nations, And gathereth the driven away of Israel, And the scattered of Judah He assembleth, From the four wings of the earth.
Ug siya magatindog ug usa ka bandila alang sa mga nasud, ug magapatigum sa hininginlan gikan sa Israel, ug pagatigumon ang nangapatlaag gikan sa Juda gikan sa upat ka kasuokan sa yuta.
13 And turned aside hath the envy of Ephraim, And the adversaries of Judah are cut off, Ephraim doth not envy Judah, And Judah doth not distress Ephraim.
Ang kasina usab sa Ephraim mawala, ug sila nga nanagsamok kang Juda pagalaglagon: ang Ephraim dili na masina sa Juda, ug ang Juda dili magasamok kang Ephraim.
14 And they have flown on the shoulder of the Philistines westward, Together they spoil the sons of the east, Edom and Moab sending forth their hand, And sons of Ammon obeying them.
Ug sila manghugpa sa abaga sa mga Filistehanon didto sa kasaladpan; managhiusa sila sa pagpangagaw sa mga butang sa mga anak sa silangan: ilang igatuy-od ang ilang kamot sa Edom ug sa Moab; ug ang mga anak sa Ammon managtahud kanila.
15 And Jehovah hath devoted to destruction The tongue of the sea of Egypt, And hath waved His hand over the river, In the terror of his wind, And hath smitten it at the seven streams, And hath caused [men] to tread [it] with shoes.
Ug sa hingpit pagalaglagon ni Jehova ang dila sa dagat sa Egipto; ug uban ang iyang hangin nga makamala igabakyaw niya ang iyang kamot ibabaw sa Suba, ug kini pagabulagon niya sa pito ka mga sapa, ug palatason niya ang mga tawo nga mala ang mga tiil.
16 And there hath been a highway, For the remnant of His people that is left, from Asshur, As there was for Israel in the day of his coming up out of the land of Egypt!
Ug adunay dalan nga halapad alang sa salin sa iyang katawohan, nga mopabilin, gikan sa Asiria; ingon nga dihay salin sa Israel sa adlaw sa iyang paggula gikan sa yuta sa Eqipto.
