Hebrews 12
1 Therefore, we also having so great a cloud of witnesses set around us, every weight having put off, and the closely besetting sin, through endurance may we run the contest that is set before us,
ଇରଃକମ୍ ସାକିମଃନ୍ ଅଃତେକ୍ ଲକ୍ ଅଃମାର୍ ଚାରି ହାକ୍ ଆଚ୍ତି ସେତାକ୍ ଆସା ଜୁୟ୍ ସଃବୁ ବିସୟ୍ ଅଃମିକ୍ ବାଦା ଦେଉଁଲି ଆର୍ ଜୁୟ୍ ସଃବୁ ବିସୟ୍ ଅଃମିମଃନ୍କ୍ ହାହେ ଜିକି ନେଉଁଲି ସେ ସଃବୁ ଚାଡି ବିସ୍ୱାସେ ଅଃଟୁଆ ରଃୟ୍ ଅଃମାର୍ ହାୟ୍ ତିଆର୍ ଅୟ୍ରିଲା ବାଟେ ଜାତି ରେଉଁଆ ।
2 looking to the author and perfecter of faith — Jesus, who, over-against the joy set before him — did endure a cross, shame having despised, on the right hand also of the throne of God did sit down;
ଜିସୁ ଅଃହ୍ଣାର୍ ମୁଏଁ ରିଲା ସଃତ୍ ସଃର୍ଦା ଗିନେ ଲିନ୍ଦାକ୍ ନଃମାନି କଃରି ସଃମ୍ବାଳି କଃରି କ୍ରୁସ୍ଉହ୍ରେ ମଃର୍ନ୍ ବୟଃଗ୍ କଃଲା, ଆରେକ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ସିଙ୍ଗାସଣାର୍ କାତା ବାଟ୍ୟା ବଃସି ଆଚେ ।
3 for consider again him who endured such gainsaying from the sinners to himself, that ye may not be wearied in your souls — being faint.
ତୁମିମଃନ୍ ଜଃନ୍କଃରି ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାର୍ ମଃନେ ନଃତାକାସ୍; ଇତାର୍ ଗିନେ ହାହିମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଅଃହ୍ଣାର୍ ବିରଦେ କଃଡେକ୍ ବିରଦ୍ ହାଣ୍ ସଃମ୍ବାଳ୍ଲା, ତାର୍ ବିସୟେ ବାବି ଦଃକା ।
4 Not yet unto blood did ye resist — with the sin striving;
ତୁମିମଃନ୍ ହାହ୍ ବିରଦେ ଜୁଜ୍ କଃରି ଅଃବେ ହଃତେକ୍ ତୁମାର୍ ବଃନି ଜାତା ହଃତେକ୍ ବାଦା ନଃଦିଆସ୍ ।
5 and ye have forgotten the exhortation that doth speak fully with you as with sons, 'My son, be not despising chastening of the Lord, nor be faint, being reproved by Him,
ଆର୍ ହିଲାମଃନାର୍ ହର୍ ତୁମିମଃନାର୍ ଗିନେ ଲେକା ଅୟ୍ଲା ଇ ସଃର୍ଦାର୍ କଃତା ହାସ୍ରି ଆଚାସ୍, “ଏ ମର୍ ହଅ, ମାପ୍ରୁର୍ ସାସନ୍କେ ଉସାସେ ନେ ନାୟ୍, କି ତାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଉଣା ସୁଣ୍ଲେକ୍ ତାକା ନାୟ୍ ।
6 for whom the Lord doth love He doth chasten, and He scourgeth every son whom He receiveth;'
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ମାପ୍ରୁ ଜାକେ ଲାଡ୍ କଃରେଦ୍, ତାକେ ସାସନ୍ କଃରେଦ୍, ଆରେକ୍ ଜୁୟ୍ ହିଲାକ୍ ନିଜାର୍ ବଃଲେଦ୍, ତାକେ ଡଃଣ୍ଡ୍ ଦଃୟ୍ଦ୍ ।”
7 if chastening ye endure, as to sons God beareth Himself to you, for who is a son whom a father doth not chasten?
ସାସନାର୍ ଗିନେ ତ ତୁମିମଃନ୍ ଦୁକ୍ ସଃମ୍ବାଳୁଲାସ୍; ଇସ୍ୱର୍ ତୁମିମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ହଅ ହର୍ ବେବାର୍ କଃରୁଲା, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଉବା ଜାକେ ସାସନ୍ ନଃକେରେ, ଇବାନ୍ୟା ହଅ କେ ଆଚେ?
8 and if ye are apart from chastening, of which all have become partakers, then bastards are ye, and not sons.
ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ ସାସନାର୍ ସଃବୁ ବାଗ୍ହାୟ୍ଲାର୍, ଜଦି ତୁମିମଃନ୍ ସେତିର୍ ବାଗି ନାୟ୍, ତଃବେ ତୁମିମଃନ୍ ହଅ ନାୟ୍, ବିନ୍ ଅଃଣ୍ଡ୍ରା ତଃୟ୍ହୁଣି ଜଃଲମ୍ ଅୟ୍ଲା ହିଲା ।
9 Then, indeed, fathers of our flesh we have had, chastising [us], and we were reverencing [them]; shall we not much rather be subject to the Father of the spirits, and live?
ଆରେକ୍ ହେଁ, ଅଃମିମଃନାର୍ ସାସନ୍କାରି ଅଃମିମଃନାର୍ ଗଃଗାଳାର୍ ଉବାମଃନ୍କେ ଅଃମିମଃନ୍ ମାନ୍ତି କଃରୁଲୁ; ତଃବେ ଆତ୍ମିକ୍ ଉବାର୍ କଃତେକ୍ ଅଃଦିକ୍ କଃରି ତାର୍ ତଃଳେ ରଃୟ୍ ଜିବନ୍ ନଃହାଉଁ?
10 for they, indeed, for a few days, according to what seemed good to them, were chastening, but He for profit, to be partakers of His separation;
ଅଃମିମଃନାର୍ ଜଃଗତାର୍ ଉବାମଃନାର୍ ଆକାୟ୍ ଜାୟ୍ରି ନିକ ସେ ହଃର୍କାରେ ସେମଃନ୍ ଅଃଳକ୍ ଦିନାର୍ ଗିନେ ଅଃମିମଃନ୍କେ ସାସନ୍ କଃଲାୟ୍; ମଃତର୍ ଅଃମିମଃନ୍ ଜଃନ୍କଃରି ତାର୍ ପବିତ୍ର ତଃୟ୍ ବାଗିଦାରି ଅଃଉଁନ୍ଦ୍, ଇତାର୍ ଗିନେ ସେ ଅଃମିମଃନାର୍ ବଃଲାର୍ ଗିନେ ସାସନ୍ କଃରେଦ୍ ।
11 and all chastening for the present, indeed, doth not seem to be of joy, but of sorrow, yet afterward the peaceable fruit of righteousness to those exercised through it — it doth yield.
ସାସନ୍ ଅଃବେ ସଃର୍ଦାର୍ ବଃଲି ଜାଣା ନଃହେଳି ଦୁକାର୍ ବଃଲି ଜାଣା ଅୟ୍ଦ୍; ଅୟ୍ଲେକ୍ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ସେତାର୍ ତଃୟ୍ ସିକ୍ୟା ହାୟ୍ ଆଚ୍ତି, ସେରି ହଃଚେ ସେମଃନ୍କେ ସୁସ୍ତାର୍ ହଃଳ୍ ହର୍ ଦଃର୍ମି ଦଃନ୍ ଦଃୟ୍ଦ୍ ।
12 Wherefore, the hanging-down hands and the loosened knees set ye up;
ବଃଲେକ୍, ତୁମିମଃନାର୍ ତାକ୍ଲା ଆତ୍ ଆର୍ ନିଗାଳ୍ ମାଣ୍ଡିକ୍ ସଃକାତ୍ କଃରା ।
13 and straight paths make for your feet, that that which is lame may not be turned aside, but rather be healed;
ଆରେକ୍ ସଃଳ୍କ୍ ବାଟେ ଇଣ୍ଡାବୁଲା କଃରା, ଜଃନ୍କଃରି ଚଟା ଗଡ୍ ଅଃଦିକ୍ ମଃଳୁ ନଃହେଳି ଉଜ୍ ଅୟ୍ଦ୍ ।
14 peace pursue with all, and the separation, apart from which no one shall see the Lord,
ସଃବୁ ଲକାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ସୁସ୍ତାୟ୍ ରେଉଁକ୍ ଚେସ୍ଟା କଃରା, ଆର୍ ପବିତ୍ର ରଃୟ୍ ଜିବନ୍ କାଟୁକେ ଚେସ୍ଟା କଃରା ବଃଲେକ୍ ସେରି ନୟ୍ଲେକ୍ ଇସ୍ୱର୍ କେ ଦଃକୁ ନାହାରାସ୍ ।
15 looking diligently over lest any one be failing of the grace of God, lest any root of bitterness springing up may give trouble, and through this many may be defiled;
କଃନ୍ସ୍ ଅୟ୍ଲେକ୍ କେକେ ଇସ୍ୱରାର୍ ଦଃୟାୟ୍ ହୁଣି ଦୁରିକ୍ ଅଃଉତି କି କୁୟ୍ ହିତାର୍ ମୁଳ୍ ଆକରି କଃରି ବାଡି ତୁମିମଃନ୍କେ ନାସ୍ କଃରେଦ୍, ଆର୍ ସେତାର୍ ଗିନେ ଗାଦେକ୍ ଲକ୍ ବିଟାଳ୍ ଅଃଉତି ।
16 lest any one be a fornicator, or a profane person, as Esau, who in exchange for one morsel of food did sell his birthright,
କି କେ ଅଃଦଃର୍ମି, କି ତରେକାର୍ କାଦିର୍ ଗିନେ ଅଃହ୍ଣାର୍ ବଃଡ୍ ହିଲା ଅଃଉତା ଅଃଦିକାର୍ ବିକୁ ଜେ ଏସାଉ, ତାର୍ ହର୍ ଅଃଦଃର୍ମି ଅୟ୍ଦ୍, ଇ ବିସୟେ ଅଃଦିକ୍ ଜଃଗ୍ରାତ୍ ଅଃଉଆ ।
17 for ye know that also afterwards, wishing to inherit the blessing, he was disapproved of, for a place of reformation he found not, though with tears having sought it.
ତୁମିମଃନ୍ ତ ଜାଣି ଆଚାସ୍, ହଃଚେ ସେ ଆସିର୍ବାଦାର୍ ଅଃଦିକାରି ଅଃଉଁକେ ମଃନ୍ କଃଲାକ୍ ହେଁ ମାନ୍ତି ନଃହାୟ୍ଲା, ଆରେକ୍ ନିଜାର୍ ଦଃସ୍ ମାନ୍ତା ଗିନେ କାନ୍ଦିକଃରି ଜଃତୁନେ ଚେସ୍ଟା କଃଲାକ୍ ହେଁ ସେରି ଆରେକ୍ କଃରୁକେ ବାଟ୍ ନଃହାୟ୍ଲା ।
18 For ye came not near to the mount touched and scorched with fire, and to blackness, and darkness, and tempest,
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ଚୁୟ୍ଲା ସିନୟ୍ ହଃର୍ବାତ୍ ଆର୍ ଲାଗ୍ତା ଜୟ୍ ଲଃଗେ ଆରେକ୍ ବୁଆଳ୍ ମେଗ୍, ଅଃନ୍ଦାର୍, ବଃତାସ୍,
19 and a sound of a trumpet, and a voice of sayings, which those having heard did entreat that a word might not be added to them,
ତୁରିର୍ ସଃବ୍ଦ୍ ଆର୍ ବାକ୍ୟର୍ ସଃବ୍ଦ୍ ଲଃଗେ ନାୟ୍ଲାସ୍; ସୁଣ୍ତା ଇସ୍ରାଏଲ୍ ଲକ୍ ସେ ସଃବ୍ଦ୍ ସୁଣି ଜଃନ୍କଃରି ସେମଃନ୍କେ ଆରେକ୍ କୁୟ୍ କଃତା କଃଉଆ ନଃଜାୟ୍ଁ, ଇରି ଗଃଉଆରି କଃରି ରିଲେ ।
20 for they were not bearing that which is commanded, 'And if a beast may touch the mountain, it shall be stoned, or with an arrow shot through,'
“ଜୁୟ୍ତାର୍ ଗିନେ କୁୟ୍ ଜଃତୁ ହେଁ ଜଦି ସେ ହଃର୍ବାତ୍ ଚୁୟ୍ଦ୍, ତଃବେ ସେ ଟେଳାର୍ ମାଡେ ମାରା ଅୟ୍ଦ୍,” ଇ ଜୁୟ୍ ଆଦେସ୍ ଦିଆ ଜାୟ୍ରିଲି, ସେରି ସେମଃନ୍ ସଃମ୍ବାଳୁ ନଃହାୟ୍ଲାୟ୍ ।
21 and, (so terrible was the sight, ) Moses said, 'I am fearful exceedingly, and trembling.'
ଆର୍ ସେ ଦଃକ୍ତାର୍ ଇରଃକମ୍ ବୟ୍ଙ୍କାର୍ ରିଲି ଜେ, ମସା ହେଁ କୟ୍ଲା, “ମୁୟ୍ଁ ବେସି ଡିର୍ଲେ ଆର୍ ତଃର୍ତଃରୁଲେ ।”
22 But, ye came to Mount Zion, and to a city of the living God, to the heavenly Jerusalem, and to myriads of messengers,
ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍ ସିଅନ୍ ହଃର୍ବାତ୍ ଆର୍ ଜିବନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଗଃଳ୍, ବଃଲେକ୍ ସଃର୍ଗାର୍ ଜିରୁସାଲମ୍, ଅଲେକାର୍ ଦୁତ୍ ବାହିନିର୍ ହଃର୍ବ୍,
23 to the company and assembly of the first-born in heaven enrolled, and to God the judge of all, and to spirits of righteous men made perfect,
ସଃର୍ଗେ ଲେକା ଅୟ୍ଲା ହଃର୍ତୁ ଜଃଲମ୍ ଅୟ୍ଲା ଲକ୍ମଃନାର୍ ମଣ୍ଡ୍ଳି, ସଃବୁଲକାର୍ ବିଚାର୍ କଃର୍ତା ଇସ୍ୱର୍, ହୁର୍ନ୍ ଅୟ୍ଲା ଦଃର୍ମି ଲକ୍ମଃନାର୍ ଆତ୍ମାମଃନାର୍ ତୟ୍ ଆସି ଆଚାସ୍ ।
24 and to a mediator of a new covenant — Jesus, and to blood of sprinkling, speaking better things than that of Abel!
ନଃଉଆଁ ନିଅମାର୍ ମୁଳିକା ଜିସୁ, ଆରେକ୍ ଜୁୟ୍ ଚିଚ୍ତା ବଃନି ହେବଲାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଅଃଦିକ୍ ନିକ କଃତା କୟ୍ଦ୍, ସେତାର୍ ଲଃଗେ ଆସିଆଚାସ୍ ।
25 See, may ye not refuse him who is speaking, for if those did not escape who refused him who upon earth was divinely speaking — much less we who do turn away from him who [speaketh] from heaven,
ଜଃଗ୍ରାତ୍, ଜେ କଃତା କଃଉଁଲା, ତାକେ ମାନା; କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜେ ହୁର୍ତିଏ ଆଦେସ୍ ଦିଲାକ୍, ତାକେ ନଃମାନ୍ଲାକ୍ ସେମଃନ୍ ଜଦି ବଚୁ ନାହାର୍ଲାୟ୍, ତଃବେ ଜେ ସଃର୍ଗେ ହୁଣି ଆଦେସ୍ ଦେଉଁଲା, ତାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଦୁରିକ୍ ଅୟ୍ଲେକ୍ ଅଃମିମଃନ୍ ଜେ ବଚୁକେ ନଃହାରୁଆଁ, ଇରି ବାୟ୍ଦ୍ରେ ସଃତ୍ କଃତା ।
26 whose voice the earth shook then, and now hath he promised, saying, 'Yet once — I shake not only the earth, but also the heaven;'
ସଃଡେବଃଳ୍ ତାର୍ ଟଣ୍ଡ୍ ହୁର୍ତିବିକ୍ ଲଃଦ୍ବଃଦାୟ୍ଲି, ମଃତର୍ ଅଃବେ ସେ ସଃୟ୍ତ୍ କଃରି କୟ୍ଆଚେ, ଆରେକ୍ ଗଟ୍ତର୍ ମୁୟ୍ଁ ଜେ ଅଃବ୍କା ହୁର୍ତିବିକ୍ ଲଃଦ୍ବଃଦାୟ୍ନ୍ଦ୍, ସେରି ନାୟ୍, ମଃତର୍ ଅଃଗାସ୍କେ ହେଁ ତଃର୍ତଃରାୟ୍ନ୍ଦ୍ ।
27 and this — 'Yet once' — doth make evident the removal of the things shaken, as of things having been made, that the things not shaken may remain;
ଆରେକ୍ ଗଟ୍ତର୍ ବଃଲି କୟ୍ଲା ଗିନେ ଇରି ବୁଜା ହଃଳୁଲି ଜେ ଟଃଳ୍ମଃଳ୍ ନଃଉତା ବିସୟ୍ମଃନାର୍ ଗିନେ ଟଃଳ୍ମଃଳ୍ ଅଃଉତା ବିସୟ୍, ବଃଲେକ୍ ଉବୁଜ୍ଲା ସଃବୁ ବିସୟ୍ ବାଦ୍ଲେଦ୍ ।
28 wherefore, a kingdom that cannot be shaken receiving, may we have grace, through which we may serve God well-pleasingly, with reverence and religious fear;
ତଃବେ ଆସା ଅଃମି ମାପ୍ରୁକେ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଦେଉଁଆ ବଃଲେକ୍ ଅଃମି ଲଃଦ୍ବଃଦ୍ ନଃଉତାର୍ ରାଇଜ୍ ହାୟ୍ଆଚୁ, ସେତାର୍ଗିନେ ଅଃମି ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଦେଉଁଆ ଆର୍ ବକ୍ତି ଆର୍ ଡିର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ସଃର୍ଦାର୍ ଲକ୍ ଅୟ୍ ତାର୍ ହୁଜା କଃରୁଆଁ ।
29 for also our God [is] a consuming fire.
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଅଃମିମଃନାର୍ ଇସ୍ୱର୍ ନାସ୍କାରି ଜୟ୍ ହର୍ ।
