Galatians 1
1 Paul, an apostle — not from men, nor through man, but through Jesus Christ, and God the Father, who did raise him out of the dead —
İnsanlarca ya da insan aracılığıyla değil, İsa Mesih ve O'nu ölümden dirilten Baba Tanrı aracılığıyla elçi atanan ben Pavlus'tan ve benimle birlikte olan bütün kardeşlerden Galatya'daki kiliselere selam!
2 and all the brethren with me, to the assemblies of Galatia:
3 Grace to you, and peace from God the Father, and our Lord Jesus Christ,
Babamız Tanrı'dan ve Rab İsa Mesih'ten sizlere lütuf ve esenlik olsun.
4 who did give himself for our sins, that he might deliver us out of the present evil age, according to the will of God even our Father, (aiōn g165)
Mesih, Babamız Tanrı'nın isteğine uyarak bizi şimdiki kötü çağdan kurtarmak için günahlarımıza karşılık kendini feda etti. (aiōn g165)
Tanrı'ya sonsuzlara dek yücelik olsun! Amin. (aiōn g165)
6 I wonder that ye are so quickly removed from Him who did call you in the grace of Christ to another good news;
Sizi Mesih'in lütfuyla çağıranı bırakıp değişik bir müjdeye böylesine çarçabuk dönmenize şaşıyorum.
7 that is not another, except there be certain who are troubling you, and wishing to pervert the good news of the Christ;
Gerçekte başka bir müjde yoktur. Ancak aklınızı karıştırıp Mesih'in Müjdesi'ni çarpıtmak isteyenler vardır.
8 but even if we or a messenger out of heaven may proclaim good news to you different from what we did proclaim to you — anathema let him be!
İster biz, ister gökten bir melek size bildirdiğimize ters düşen bir müjde bildirirse, lanet olsun ona!
9 as we have said before, and now say again, If any one to you may proclaim good news different from what ye did receive — anathema let him be!
Daha önce söylediğimizi şimdi yine söylüyorum: Bir kimse size kabul ettiğinize ters düşen bir müjde bildirirse, ona lanet olsun!
10 for now men do I persuade, or God? or do I seek to please men? for if yet men I did please — Christ's servant I should not be.
Şimdi ben insanların onayını mı, Tanrı'nın onayını mı arıyorum? Yoksa insanları mı hoşnut etmeye çalışıyorum? Eğer hâlâ insanları hoşnut etmek isteseydim, Mesih'in kulu olmazdım.
11 And I make known to you, brethren, the good news that were proclaimed by me, that it is not according to man,
Kardeşlerim, yaydığım Müjde'nin insandan kaynaklanmadığını bilmenizi istiyorum.
12 for neither did I from man receive it, nor was I taught [it], but through a revelation of Jesus Christ,
Çünkü ben onu insandan almadım, kimseden de öğrenmedim. Bunu bana İsa Mesih vahiy yoluyla açıkladı.
13 for ye did hear of my behaviour once in Judaism, that exceedingly I was persecuting the assembly of God, and wasting it,
Yahudi dinine bağlı olduğum zaman nasıl bir yaşam sürdüğümü duydunuz. Tanrı'nın kilisesine alabildiğine zulmediyor, onu kırıp geçiriyordum.
14 and I was advancing in Judaism above many equals in age in mine own race, being more abundantly zealous of my fathers' deliverances,
Yahudi dininde yaşıtım olan soydaşlarımın birçoğundan daha ilerideydim, atalarımın geleneklerini savunmakta çok daha gayretliydim.
15 and when God was well pleased — having separated me from the womb of my mother, and having called [me] through His grace —
Ama beni daha annemin rahmindeyken seçip lütfuyla çağıran Tanrı, uluslara müjdelemem için Oğlu'nu bana göstermeye razı olunca hemen insanlara danışmadım;
16 to reveal His Son in me, that I might proclaim him good news among the nations, immediately I conferred not with flesh and blood,
17 nor did I go up to Jerusalem unto those who were apostles before me, but I went away to Arabia, and again returned to Damascus,
Yeruşalim'e, benden önce elçi olanların yanına da gitmedim; Arabistan'a gittim, sonra yine Şam'a döndüm.
18 then, after three years I went up to Jerusalem to enquire about Peter, and remained with him fifteen days,
Bundan üç yıl sonra Kefas'la tanışmak üzere Yeruşalim'e gittim, on beş gün onun yanında kaldım.
19 and other of the apostles I did not see, except James, the brother of the Lord.
Öbür elçilerden hiçbirini görmedim, yalnız Rab İsa'nın kardeşi Yakup'u gördüm.
20 And the things that I write to you, lo, before God — I lie not;
Bakın, size yazdıklarımın yalan olmadığını Tanrı'nın önünde belirtiyorum.
21 then I came to the regions of Syria and of Cilicia,
Sonra Suriye ve Kilikya bölgelerine gittim.
22 and was unknown by face to the assemblies of Judea, that [are] in Christ,
Yahudiye'nin Mesih'e ait kiliseleri beni şahsen tanımıyorlardı.
23 and only they were hearing, that 'he who is persecuting us then, doth now proclaim good news — the faith that then he was wasting;'
Yalnız, “Bir zamanlar bize zulmeden adam, önceleri yıkmaya çalıştığı imanı şimdi yayıyor” dendiğini duymuşlardı.
24 and they were glorifying God in me.
Böylece benden ötürü Tanrı'yı yüceltiyorlardı.
