Ecclesiastes 7
1 Better [is] a name than good perfume, And the day of death than the day of birth.
| نیکنامی از بهترین عطرها نیز خوشبوتر است. روز مرگ از روز تولد بهتر است. |
2 Better to go unto a house of mourning, Than to go unto a house of banqueting, For that is the end of all men, And the living layeth [it] unto his heart.
| رفتن به خانه‌ای که در آن عزاداری می‌کنند بهتر از رفتن به خانه‌ای است که در آن جشن برپاست، زیرا زندگان باید همیشه این را به یاد داشته باشند که روزی خواهند مرد. |
3 Better [is] sorrow than laughter, For by the sadness of the face the heart becometh better.
| غم از خنده بهتر است، زیرا هر چند صورت را غمگین می‌کند اما باعث صفای دل می‌گردد. |
4 The heart of the wise [is] in a house of mourning, And the heart of fools in a house of mirth.
| کسی که دائم به فکر خوشگذرانی است، نادان است، شخص دانا به مرگ می‌اندیشد. |
5 Better to hear a rebuke of a wise man, Than [for] a man to hear a song of fools,
| گوش دادن به انتقاد اشخاص دانا بهتر است از گوش دادن به تعریف و تمجید نادانان، |
6 For as the noise of thorns under the pot, So [is] the laughter of a fool, even this [is] vanity.
| که مانند صدای ترق و تروق خارها در آتش، بی‌معنی است. |
7 Surely oppression maketh the wise mad, And a gift destroyeth the heart.
| گرفتن رشوه، شخص دانا را نادان می‌سازد و دل او را فاسد می‌کند. |
8 Better [is] the latter end of a thing than its beginning, Better [is] the patient of spirit, than the haughty of spirit.
| انتهای امر از ابتدایش بهتر است. صبر از غرور بهتر است. |
9 Be not hasty in thy spirit to be angry, For anger in the bosom of fools resteth.
| بر خشم خود چیره شو، زیرا کسانی که زود خشمگین می‌شوند نادانند. |
10 Say not thou, 'What was it, That the former days were better than these?' For thou hast not asked wisely of this.
| حسرت «روزهای خوب گذشته» را نخور. حکمتی در این کار نیست. |
11 Wisdom [is] good with an inheritance, And an advantage [it is] to those beholding the sun.
| حکمت بیش از هر میراثی برای زندگان مفید است. |
12 For wisdom [is] a defense, money [is] a defence, And the advantage of the knowledge of wisdom [is], She reviveth her possessors.
| حکمت و ثروت هر دو پناهگاهی برای انسان هستند، اما برتری حکمت در این است که حیات می‌بخشد. |
13 See the work of God, For who is able to make straight that which He made crooked?
| در مورد آنچه که خداوند انجام داده است فکر کن. آیا کسی می‌تواند آنچه را که خدا کج ساخته، راست نماید؟ |
14 In a day of prosperity be in gladness, And in a day of evil consider. Also this over-against that hath God made, To the intent that man doth not find anything after him.
| پس وقتی سعادت به تو روی می‌آورد شادی کن و هنگامی که سختیها به تو هجوم می‌آورند بدان که خداوند هم خوشی می‌دهد و هم سختی و انسان نمی‌داند در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد. |
15 The whole I have considered in the days of my vanity. There is a righteous one perishing in his righteousness, and there is a wrong-doer prolonging [himself] in his wrong.
| در این زندگی پوچ و بیهوده خیلی چیزها دیده‌ام، از جمله اینکه برخی نیکوکاران زود می‌میرند در حالی که برخی بدکاران عمر طولانی می‌کنند. |
16 Be not over-righteous, nor show thyself too wise, why art thou desolate?
| پس بیش از حد نیکوکار و خردمند نباش مبادا خود را از بین ببری، |
17 Do not much wrong, neither be thou a fool, why dost thou die within thy time?
| و بیش از حد بدکار و نادان هم نباش مبادا پیش از اجلت بمیری. |
18 [It is] good that thou dost lay hold on this, and also, from that withdrawest not thy hand, for whoso is fearing God goeth out with them all.
| از خدا بترس و از این دو افراط به دور باش تا کامیاب شوی. |
19 The wisdom giveth strength to a wise man, more than wealth the rulers who have been in a city.
| یک مرد حکیم تواناتر از ده حاکم است که بر یک شهر حکومت می‌کنند. |
20 Because there is not a righteous man on earth that doth good and sinneth not.
| در دنیا مرد عادلی وجود ندارد که هر چه می‌کند درست باشد و هرگز خطایی از او سر نزند. |
21 Also to all the words that they speak give not thy heart, that thou hear not thy servant reviling thee.
| حرفهایی را که از مردم می‌شنوی به دل نگیر، حتی وقتی که می‌شنوی غلامت به تو ناسزا می‌گوید؛ |
22 For many times also hath thy heart known that thou thyself also hast reviled others.
| چون تو خودت خوب می‌دانی که بارها به دیگران ناسزا گفته‌ای. |
23 All this I have tried by wisdom; I have said, 'I am wise,' and it [is] far from me.
| من تمام این چیزها را با حکمت بررسی کردم و تصمیم گرفتم به دنبال حکمت بروم، ولی حکمت از من دور بود. |
24 Far off [is] that which hath been, and deep, deep, who doth find it?
| کیست که بتواند آن را به دست آورد؟ حکمت بسیار عمیق و دور از دسترس است. |
25 I have turned round, also my heart, to know and to search, and to seek out wisdom, and reason, and to know the wrong of folly, and of foolishness the madness.
| پس به تحقیق و جستجوی حکمت پرداختم تا به دلیل هر چیزی پی ببرم و دریابم که هر که شرارت و بدی می‌کند احمق و دیوانه است. |
26 And I am finding more bitter than death, the woman whose heart [is] nets and snares, her hands [are] bands; the good before God escapeth from her, but the sinner is captured by her.
| زن حیله‌گر تلخ‌تر از مرگ است. عشق او مانند دام، مردان را گرفتار می‌سازد و بازوانش مانند کمند آنها را به بند می‌کشد. کسی که در پی خشنودی خداوند است از دام او رهایی می‌یابد، اما آدم گناهکار گرفتار آن می‌شود. |
27 See, this I have found, said the Preacher, one to one, to find out the reason
| «معلم» می‌گوید: «نتیجۀ تحقیق من این است. پس از بررسی اوضاع از هر جانب به این نتیجه رسیدم. |
28 (that still my soul had sought, and I had not found), One man, a teacher, I have found, and a woman among all these I have not found.
| هرچند بارها جستجو کردم، ولی به آنچه که می‌خواستم نرسیدم. از میان هزار نفر فقط یک مرد خوب یافتم اما از بین آنها یک زن خوب هم نیافتم! |
29 See, this alone I have found, that God made man upright, and they — they have sought out many devices.
| بالاخره به این نتیجه رسیدم که خدا انسانها را خوب و راست آفریده است، اما آنها به راههای کج رفته‌اند.» |
