Ecclesiastes 7
1 Better [is] a name than good perfume, And the day of death than the day of birth.
| نیک نامی از روغن معطر بهتر است و روزممات از روز ولادت. | ۱ |
2 Better to go unto a house of mourning, Than to go unto a house of banqueting, For that is the end of all men, And the living layeth [it] unto his heart.
| رفتن به خانه ماتم از رفتن به خانه ضیافت بهتر است زیرا که این آخرت همه مردمان است و زندگان این را در دل خود می‌نهند. | ۲ |
3 Better [is] sorrow than laughter, For by the sadness of the face the heart becometh better.
| حزن از خنده بهتر است زیرا که ازغمگینی صورت دل اصلاح می‌شود. | ۳ |
4 The heart of the wise [is] in a house of mourning, And the heart of fools in a house of mirth.
| دل حکیمان در خانه ماتم است و دل احمقان در خانه شادمانی. | ۴ |
5 Better to hear a rebuke of a wise man, Than [for] a man to hear a song of fools,
| شنیدن عتاب حکیمان بهتر است از شنیدن سرود احمقان، | ۵ |
6 For as the noise of thorns under the pot, So [is] the laughter of a fool, even this [is] vanity.
| زیرا خنده احمقان مثل صدای خارها در زیر دیگ است و این نیز بطالت است. | ۶ |
7 Surely oppression maketh the wise mad, And a gift destroyeth the heart.
| به درستی که ظلم، مرد حکیم را جاهل می‌گرداند و رشوه، دل را فاسد می‌سازد. | ۷ |
8 Better [is] the latter end of a thing than its beginning, Better [is] the patient of spirit, than the haughty of spirit.
| انتهای امر از ابتدایش بهتر است و دل حلیم از دل مغرور نیکوتر. | ۸ |
9 Be not hasty in thy spirit to be angry, For anger in the bosom of fools resteth.
| در دل خود به زودی خشمناک مشو زیرا خشم در سینه احمقان مستقرمی شود. | ۹ |
10 Say not thou, 'What was it, That the former days were better than these?' For thou hast not asked wisely of this.
| مگو چرا روزهای قدیم از این زمان بهتربود زیرا که در این خصوص از روی حکمت سوال نمی کنی. | ۱۰ |
11 Wisdom [is] good with an inheritance, And an advantage [it is] to those beholding the sun.
| حکمت مثل میراث نیکو است بلکه به جهت بینندگان آفتاب نیکوتر. | ۱۱ |
12 For wisdom [is] a defense, money [is] a defence, And the advantage of the knowledge of wisdom [is], She reviveth her possessors.
| زیرا که حکمت ملجایی است و نقره ملجایی؛ اما فضیلت معرفت این است که حکمت صاحبانش را زندگی می‌بخشد. | ۱۲ |
13 See the work of God, For who is able to make straight that which He made crooked?
| اعمال خدا را ملاحظه نما زیرا کیست که بتواند آنچه را که او کج ساخته است راست نماید؟ | ۱۳ |
14 In a day of prosperity be in gladness, And in a day of evil consider. Also this over-against that hath God made, To the intent that man doth not find anything after him.
| در روز سعادتمندی شادمان باش و درروز شقاوت تامل نما زیرا خدا این را به ازاء آن قرار داد که انسان هیچ‌چیز را که بعد از او خواهدشد دریافت نتواند کرد. | ۱۴ |
15 The whole I have considered in the days of my vanity. There is a righteous one perishing in his righteousness, and there is a wrong-doer prolonging [himself] in his wrong.
| این همه را در روزهای بطالت خود دیدم. مرد عادل هست که در عدالتش هلاک می‌شود و مرد شریر هست که در شرارتش عمر دراز دارد. | ۱۵ |
16 Be not over-righteous, nor show thyself too wise, why art thou desolate?
| پس گفتم به افراط عادل مباش و خود را زیاده حکیم مپندار مبادا خویشتن را هلاک کنی. | ۱۶ |
17 Do not much wrong, neither be thou a fool, why dost thou die within thy time?
| و به افراط شریر مباش و احمق مشو مبادا پیش ازاجلت بمیری. | ۱۷ |
18 [It is] good that thou dost lay hold on this, and also, from that withdrawest not thy hand, for whoso is fearing God goeth out with them all.
| نیکو است که به این متمسک شوی و از آن نیز دست خود را برنداری زیرا هرکه از خدا بترسد، از این هر دو بیرون خواهد آمد. | ۱۸ |
19 The wisdom giveth strength to a wise man, more than wealth the rulers who have been in a city.
| حکمت مرد حکیم را توانایی می‌بخشدبیشتر از ده حاکم که در یک شهر باشند. | ۱۹ |
20 Because there is not a righteous man on earth that doth good and sinneth not.
| زیرامرد عادلی در دنیا نیست که نیکویی ورزد و هیچ خطا ننماید. | ۲۰ |
21 Also to all the words that they speak give not thy heart, that thou hear not thy servant reviling thee.
| و نیز به همه سخنانی که گفته شود دل خودرا منه، مبادا بنده خود را که تو را لعنت می‌کندبشنوی. | ۲۱ |
22 For many times also hath thy heart known that thou thyself also hast reviled others.
| زیرا دلت می‌داند که تو نیز بسیار بارهادیگران را لعنت نموده‌ای. | ۲۲ |
23 All this I have tried by wisdom; I have said, 'I am wise,' and it [is] far from me.
| این همه را با حکمت آزمودم و گفتم به حکمت خواهم پرداخت اما آن از من دور بود. | ۲۳ |
24 Far off [is] that which hath been, and deep, deep, who doth find it?
| آنچه هست دور و بسیار عمیق است. پس کیست که آن را دریافت نماید؟ | ۲۴ |
25 I have turned round, also my heart, to know and to search, and to seek out wisdom, and reason, and to know the wrong of folly, and of foolishness the madness.
| پس برگشته دل خود را بر معرفت و بحث و طلب حکمت وعقل مشغول ساختم تا بدانم که شرارت حماقت است و حماقت دیوانگی است. | ۲۵ |
26 And I am finding more bitter than death, the woman whose heart [is] nets and snares, her hands [are] bands; the good before God escapeth from her, but the sinner is captured by her.
| و دریافتم که زنی که دلش دامها و تله‌ها است و دستهایش کمندها می‌باشد، چیز تلختر از موت است. هرکه مقبول خدا است، از وی رستگار خواهد شد اماخطاکار گرفتار وی خواهد گردید. | ۲۶ |
27 See, this I have found, said the Preacher, one to one, to find out the reason
| جامعه می‌گوید که اینک چون این را با آن مقابله کردم تا نتیجه را دریابم این را دریافتم، | ۲۷ |
28 (that still my soul had sought, and I had not found), One man, a teacher, I have found, and a woman among all these I have not found.
| که جان من تا به حال آن را جستجو می‌کند ونیافتم. یک مرد از هزار یافتم اما از جمیع آنها زنی نیافتم. | ۲۸ |
29 See, this alone I have found, that God made man upright, and they — they have sought out many devices.
| همانا این را فقط دریافتم که خدا آدمی را راست آفرید، اما ایشان مخترعات بسیار طلبیدند. | ۲۹ |
