< Ecclesiastes 10 >

1 Dead flies cause a perfumer's perfume To send forth a stink; The precious by reason of wisdom — By reason of honour — a little folly!
همچنانکه مگسهای مرده می‌توانند یک شیشه عطر را متعفن کنند، همچنین یک حماقت کوچک می‌تواند حکمت و عزت شخص را بی‌ارزش نماید.
2 The heart of the wise [is] at his right hand, And the heart of a fool at his left.
دل شخص خردمند او را به انجام کارهای درست وا می‌دارد، اما دل شخص نادان او را به طرف بدی و گناه می‌کشاند.
3 And also, when he that is a fool Is walking in the way, his heart is lacking, And he hath said to every one, 'He [is] a fool.'
آدم نادان را می‌توان حتی از راه رفتنش شناخت.
4 If the spirit of the ruler go up against thee, Thy place leave not, For yielding quieteth great sinners.
وقتی رئیس تو از دست تو خشمگین می‌شود از کار خود دست نکش. اگر در مقابل خشم او آرام بمانی از بروز اشتباهات بیشتر جلوگیری خواهی کرد.
5 There is an evil I have seen under the sun, As an error that goeth out from the ruler,
بدی دیگری نیز در زیر این آسمان دیده‌ام که در اثر اشتباهات برخی پادشاهان به وجود می‌آید:
6 He hath set the fool in many high places, And the rich in a low place do sit.
به اشخاص نادان مقام و منصب‌های عالی داده می‌شود؛ برای ثروتمندان اهمیتی قائل نمی‌شوند؛
7 I have seen servants on horses, And princes walking as servants on the earth.
غلامان سوار بر اسبند، ولی بزرگان مانند بردگان، پیاده راه می‌روند.
8 Whoso is digging a pit falleth into it, And whoso is breaking a hedge, a serpent biteth him.
آن که چاه می‌کَنَد ممکن است در آن بیفتد؛ کسی که دیوار را سوراخ می‌کند ممکن است مار او را بگزد.
9 Whoso is removing stones is grieved by them, Whoso is cleaving trees endangered by them.
آن که در معدن سنگ کار می‌کند ممکن است از سنگها صدمه ببیند؛ کسی که درخت می‌برد ممکن است از این کار آسیبی به او برسد.
10 If the iron hath been blunt, And he the face hath not sharpened, Then doth he increase strength, And wisdom [is] advantageous to make right.
تبر کُند، احتیاج به نیروی بیشتری دارد، پس کسی که تیغهٔ آن را از قبل تیز می‌کند، عاقل است.
11 If the serpent biteth without enchantment, Then there is no advantage to a master of the tongue.
پس از اینکه مار کسی را گزید، آوردن افسونگر بی‌فایده است.
12 Words of the mouth of the wise [are] gracious, And the lips of a fool swallow him up.
سخنان شخص دانا دلنشین است، ولی حرفهای آدم نادان باعث تباهی خودش می‌گردد؛
13 The beginning of the words of his mouth [is] folly, And the latter end of his mouth [Is] mischievous madness.
ابتدای حرفهای او حماقت است و انتهای آن دیوانگی محض؛
14 And the fool multiplieth words: 'Man knoweth not that which is, And that which is after him, who doth declare to him?'
او زیاد حرف می‌زند. ولی کیست که از آینده خبر داشته باشد و بداند که چه پیش خواهد آمد؟
15 The labour of the foolish wearieth him, In that he hath not known to go unto the city.
آدم نادان حتی از انجام دادن کوچکترین کار خسته می‌شود، زیرا شعور انجام دادن آن را ندارد.
16 Woe to thee, O land, when thy king [is] a youth, And thy princes do eat in the morning.
وای بر سرزمینی که پادشاهش غلامی بیش نیست و رهبرانش صبحگاهان می‌خورند و مست می‌کنند!
17 Happy art thou, O land, When thy king [is] a son of freemen, And thy princes do eat in due season, For might, and not for drunkenness.
خوشا به حال مملکتی که پادشاه آن نجیب‌زاده است و رهبرانش به موقع و به اندازه می‌خورند و می‌نوشند و مست نمی‌کنند.
18 By slothfulness is the wall brought low, And by idleness of the hands doth the house drop.
در اثر تنبلی سقف خانه چکه می‌کند و فرو می‌ریزد.
19 For mirth they are making a feast, And wine maketh life joyful, And the silver answereth with all.
جشن، شادی می‌آورد و شراب باعث خوشی می‌گردد، اما بدون پول نمی‌شود اینها را فراهم کرد.
20 Even in thy mind a king revile not, And in the inner parts of thy bed-chamber Revile not the rich: For a fowl of the heavens causeth the voice to go, And a possessor of wings declareth the word.
حتی در فکر خود پادشاه را نفرین نکن و حتی در اتاق خوابت شخص ثروتمند را لعنت نکن، چون ممکن است پرنده‌ای حرفهایت را به گوش آنان برساند!

< Ecclesiastes 10 >