Deuteronomy 14

1 'Sons ye [are] to Jehovah your God; ye do not cut yourselves, nor make baldness between your eyes for the dead;

۱ شما پسران یهوه خدای خود هستید، پس برای مردگان، خویشتن را مجروح منمایید، و مابین چشمان خود را متراشید.

2 for a holy people [art] thou to Jehovah thy God, and on thee hath Jehovah fixed to be to Him for a people, a peculiar treasure, out of all the peoples who [are] on the face of the ground.

۲ زیراتو برای یهوه، خدایت، قوم مقدس هستی، وخداوند تو را برای خود برگزیده است تا از جمیع امتهایی که برروی زمین‌اند به جهت او قوم خاص باشی.

3 'Thou dost not eat any abominable thing;

۳ هیچ‌چیز مکروه مخور.

4 'this [is] the beast which ye do eat: ox, lamb of the sheep, or kid of the goats,

۴ این است حیواناتی که بخورید: گاو و گوسفند و بز،

5 hart, and roe, and fallow deer, and wild goat, and pygarg, and wild ox, and chamois;

۵ و آهو و غزال وگور و بزکوهی و ریم و گاو دشتی و مهات.

6 and every beast dividing the hoof, and cleaving the cleft into two hoofs, bringing up the cud, among the beasts — it ye do eat.

۶ و هرحیوان شکافته سم که سم را به دو حصه شکافته دارد و نشخوار کند، آن را از بهایم بخورید.

7 'Only, this ye do not eat, of those bringing up the cud, and of those dividing the cloven hoof: the camel, and the hare, and the rabbit, for they are bringing up the cud but the hoof have not divided; unclean they [are] to you;

۷ لیکن از نشخوارکنندگان و شکافتگان سم اینهارا مخورید: یعنی شتر و خرگوش و ونک، زیرا که نشخوار می‌کنند اما شکافته سم نیستند. اینهابرای شما نجس‌اند.

8 and the sow, for it is dividing the hoof, and not [bringing] up the cud, unclean it [is] to you; of their flesh ye do not eat, and against their carcase ye do not come.

۸ و خوک زیرا شکافته سم است، لیکن نشخوار نمی کند، این برای شما نجس است. از گوشت آنها مخورید و لاش آنها را لمس مکنید.

9 'This ye do eat of all that [are] in the waters; all that hath fins and scales ye do eat;

۹ از همه آنچه در آب است اینها را بخورید: هرچه پر و فلس دارد، آنها را بخورید.

10 and anything which hath not fins and scales ye do not eat; unclean it [is] to you.

۱۰ و هرچه پر و فلس ندارد مخورید، برای شما نجس است.

11 'Any clean bird ye do eat;

۱۱ از همه مرغان طاهر بخورید.

12 and these [are] they of which ye do not eat: the eagle, and the ossifrage, and the ospray,

۱۲ و این است آنهایی که نخورید: عقاب و استخوان خوار و نسربحر،

13 and the glede, and the kite, and the vulture after its kind,

۱۳ و لاشخوار و شاهین و کرکس به اجناس آن؛

14 and every raven after its kind;

۱۴ و هر غراب به اجناس آن؛

15 and the owl, and the night-hawk, and the cuckoo, and the hawk after its kind;

۱۵ و شترمرغ وجغد و مرغ دریایی و باز، به اجناس آن؛

16 the [little] owl, and the [great] owl, and the swan,

۱۶ و بوم و بوتیمار و قاز؛

17 and the pelican, and the gier-eagle, and the cormorant,

۱۷ و قائت و رخم و غواص؛

18 and the stork, and the heron after its kind, and the lapwing, and the bat;

۱۸ ولقلق و کلنک، به اجناس آن؛ و هدهد و شبپره.

19 and every teeming thing which is flying, unclean it [is] to you; they are not eaten;

۱۹ و همه حشرات بالدار برای شما نجس‌اند؛ خورده نشوند.

20 any clean fowl ye do eat.

۲۰ اما از همه مرغان طاهربخورید.

21 'Ye do not eat of any carcase; to the sojourner who [is] within thy gates thou dost give it, and he hath eaten it; or sell [it] to a stranger; for a holy people thou [art] to Jehovah thy God; thou dost not boil a kid in its mother's milk.

۲۱ هیچ میته مخورید؛ به غریبی که درون دروازه های تو باشد بده تا بخورد، یا به اجنبی بفروش، زیرا که تو برای یهوه، خدایت، قوم مقدس هستی و بزغاله را در شیر مادرش مپز.

22 'Thou dost certainly tithe all the increase of thy seed which the field is bringing forth year by year;

۲۲ عشر تمامی محصولات مزرعه خود را که سال به سال از زمین برآید، البته بده.

23 and thou hast eaten before Jehovah thy God, in the place where He doth choose to cause His name to tabernacle, the tithe of thy corn, of thy new wine, and of thine oil, and the firstlings of thy herd, and of thy flock, so that thou dost learn to fear Jehovah thy God all the days.

۲۳ و به حضور یهوه خدایت در مکانی که برگزیند تا نام خود را در آنجا ساکن سازد، عشر غله و شیره وروغن خود را و نخست زادگان رمه و گله خویش را بخور، تا بیاموزی که از یهوه خدایت همه اوقات بترسی.

24 'And when the way is too much for thee, that thou art not able to carry it — when the place is too far off from thee which Jehovah thy God doth choose to put His name there, when Jehovah thy God doth bless thee; —

۲۴ و اگر راه از برایت دور باشد که آن را نمی توانی برد، و آن مکانی که یهوه، خدایت، خواهد برگزید تا نام خود را در آن بگذارد، وقتی که یهوه، خدایت، تو را برکت دهد، از تو دور باشد.

25 then thou hast given [it] in money, and hast bound up the money in thy hand, and gone unto the place on which Jehovah thy God doth fix;

۲۵ پس آن را به نقره بفروش و نقره را بدست خود گرفته، به مکانی که یهوه خدایت برگزیند، برو.

26 and thou hast given the money for any thing which thy soul desireth, for oxen, and for sheep, and for wine, and for strong drink, and for any thing which thy soul asketh, and thou hast eaten there before Jehovah thy God, and thou hast rejoiced, thou and thy house.

۲۶ و نقره را برای هرچه دلت می‌خواهد از گاو و گوسفند و شراب و مسکرات و هرچه دلت از تو بطلبد، بده، و در آنجا بحضوریهوه، خدایت، بخور و خودت با خاندانت شادی نما.

27 As to the Levite who [is] within thy gates, thou dost not forsake him, for he hath no portion and inheritance with thee.

۲۷ و لاوی‌ای را که اندرون دروازه هایت باشد، ترک منما چونکه او را با تو حصه و نصیبی نیست.

28 'At the end of three years thou dost bring out all the tithe of thine increase in that year, and hast placed [it] within thy gates;

۲۸ و در آخر هر سه سال تمام عشر محصول خود را در همان سال بیرون آورده، در اندرون دروازه هایت ذخیره نما.

29 and come in hath the Levite (for he hath no part and inheritance with thee), and the sojourner, and the fatherless, and the widow, who [are] within thy gates, and they have eaten, and been satisfied, so that Jehovah thy God doth bless thee in all the work of thy hand which thou dost.

۲۹ و لاوی چونکه با توحصه و نصیبی ندارد و غریب و یتیم و بیوه‌زنی که درون دروازه هایت باشند، بیایند و بخورند و سیرشوند، تا یهوه، خدایت، تو را در همه اعمال دستت که می‌کنی، برکت دهد.