Colossians 3

1 If, then, ye were raised with the Christ, the things above seek ye, where the Christ is, on the right hand of God seated,

ει ουν συνηγερθητε τω χριστω τα ανω ζητειτε ου ο χριστος εστιν εν δεξια του θεου καθημενος

2 the things above mind ye, not the things upon the earth,

τα ανω φρονειτε μη τα επι της γης

3 for ye did die, and your life hath been hid with the Christ in God;

απεθανετε γαρ και η ζωη υμων κεκρυπται συν τω χριστω εν τω θεω

4 when the Christ — our life — may be manifested, then also we with him shall be manifested in glory.

οταν ο χριστος φανερωθη η ζωη ημων τοτε και υμεις συν αυτω φανερωθησεσθε εν δοξη

5 Put to death, then, your members that [are] upon the earth — whoredom, uncleanness, passion, evil desire, and the covetousness, which is idolatry —

νεκρωσατε ουν τα μελη υμων τα επι της γης πορνειαν ακαθαρσιαν παθος επιθυμιαν κακην και την πλεονεξιαν ητις εστιν ειδωλολατρεια

6 because of which things cometh the anger of God upon the sons of the disobedience,

δι α ερχεται η οργη του θεου επι τους υιους της απειθειας

7 in which also ye — ye did walk once, when ye lived in them;

εν οις και υμεις περιεπατησατε ποτε οτε εζητε εν αυτοις

8 but now put off, even ye, the whole — anger, wrath, malice, evil-speaking, filthy talking — out of your mouth.

νυνι δε αποθεσθε και υμεις τα παντα οργην θυμον κακιαν βλασφημιαν αισχρολογιαν εκ του στοματος υμων

9 Lie not one to another, having put off the old man with his practices,

μη ψευδεσθε εις αλληλους απεκδυσαμενοι τον παλαιον ανθρωπον συν ταις πραξεσιν αυτου

10 and having put on the new, which is renewed in regard to knowledge, after the image of Him who did create him;

και ενδυσαμενοι τον νεον τον ανακαινουμενον εις επιγνωσιν κατ εικονα του κτισαντος αυτον

11 where there is not Greek and Jew, circumcision and uncircumcision, foreigner, Scythian, servant, freeman — but the all and in all — Christ.

οπου ουκ ενι ελλην και ιουδαιος περιτομη και ακροβυστια βαρβαρος σκυθης δουλος ελευθερος αλλα τα παντα και εν πασιν χριστος

12 Put on, therefore, as choice ones of God, holy and beloved, bowels of mercies, kindness, humble-mindedness, meekness, long-suffering,

ενδυσασθε ουν ως εκλεκτοι του θεου αγιοι και ηγαπημενοι σπλαγχνα οικτιρμων χρηστοτητα ταπεινοφροσυνην πραοτητα μακροθυμιαν

13 forbearing one another, and forgiving each other, if any one with any one may have a quarrel, as also the Christ did forgive you — so also ye;

ανεχομενοι αλληλων και χαριζομενοι εαυτοις εαν τις προς τινα εχη μομφην καθως και ο χριστος εχαρισατο υμιν ουτως και υμεις

14 and above all these things, [have] love, which is a bond of the perfection,

επι πασιν δε τουτοις την αγαπην ητις εστιν συνδεσμος της τελειοτητος

15 and let the peace of God rule in your hearts, to which also ye were called in one body, and become thankful.

και η ειρηνη του θεου βραβευετω εν ταις καρδιαις υμων εις ην και εκληθητε εν ενι σωματι και ευχαριστοι γινεσθε

16 Let the word of Christ dwell in you richly, in all wisdom, teaching and admonishing each other, in psalms, and hymns, and spiritual songs, in grace singing in your hearts to the Lord;

ο λογος του χριστου ενοικειτω εν υμιν πλουσιως εν παση σοφια διδασκοντες και νουθετουντες εαυτους ψαλμοις και υμνοις και ωδαις πνευματικαις εν χαριτι αδοντες εν τη καρδια υμων τω κυριω

17 and all, whatever ye may do in word or in work, [do] all things in the name of the Lord Jesus — giving thanks to the God and Father, through him.

και παν ο τι αν ποιητε εν λογω η εν εργω παντα εν ονοματι κυριου ιησου ευχαριστουντες τω θεω και πατρι δι αυτου

18 The wives! be subject to your own husbands, as is fit in the Lord;

αι γυναικες υποτασσεσθε τοις ιδιοις ανδρασιν ως ανηκεν εν κυριω

19 the husbands! love your wives, and be not bitter with them;

οι ανδρες αγαπατε τας γυναικας και μη πικραινεσθε προς αυτας

20 the children! obey the parents in all things, for this is well-pleasing to the Lord;

τα τεκνα υπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα τουτο γαρ εστιν ευαρεστον τω κυριω

21 the fathers! vex not your children, lest they be discouraged.

οι πατερες μη ερεθιζετε τα τεκνα υμων ινα μη αθυμωσιν

22 The servants! obey in all things those who are masters according to the flesh, not in eye-service as men-pleasers, but in simplicity of heart, fearing God;

οι δουλοι υπακουετε κατα παντα τοις κατα σαρκα κυριοις μη εν οφθαλμοδουλειαις ως ανθρωπαρεσκοι αλλ εν απλοτητι καρδιας φοβουμενοι τον θεον

23 and all, whatever ye may do — out of soul work — as to the Lord, and not to men,

και παν ο τι εαν ποιητε εκ ψυχης εργαζεσθε ως τω κυριω και ουκ ανθρωποις

24 having known that from the Lord ye shall receive the recompense of the inheritance — for the Lord Christ ye serve;

ειδοτες οτι απο κυριου αποληψεσθε την ανταποδοσιν της κληρονομιας τω γαρ κυριω χριστω δουλευετε

25 and he who is doing unrighteously shall receive what he did unrighteously, and there is no acceptance of persons.

ο δε αδικων κομιειται ο ηδικησεν και ουκ εστιν προσωποληψια