Amos 8
1 Thus hath the Lord Jehovah shewed me, and, lo, a basket of summer-fruit.
Daytoy ti impakita ni Yahweh nga Apo kaniak. Pagammoan, adda sangabasket a naluom a prutas!
2 And He saith, 'What art thou seeing, Amos?' and I say, 'A basket of summer-fruit.' And Jehovah saith unto me: 'The end hath come unto My people Israel, I do not add any more to pass over to it.
Kinunana, “Ania ti makitkitam Amos?” Kinunak, “Sangabasket a naluom a prutas.” Ket kinuna ni Yahweh kaniak, “Dimtengen ti panungpalan para kadagiti tattaok nga Israel; saanko idan nga ispalen.
3 And howled have songstresses of a palace in that day, An affirmation of the Lord Jehovah, Many [are] the carcases, into any place throw — hush!
Agbalinto a dung-aw dagiti kanta iti templo. Iti dayta nga aldaw”—daytoy ti imbaga ni Yahweh nga Apo— “Adunto dagiti bangkay, ipuruakdanto ida iti tunggal disso a siuulimek!”
4 Hear this, ye who are swallowing up the needy, To cause to cease the poor of the land,
Denggenyo daytoy, dakayo a mangibadbaddek kadagiti agkasapulan ken mangpappapanaw kadagiti napanglaw iti daga.
5 Saying, When doth the new moon pass, And we sell ground corn? And the sabbath, and we open out pure corn? To make little the ephah, And to make great the shekel, And to use perversely balances of deceit.
Kunada, “Kaano a malpas ti luttuad tapno makalakokami manen iti bukbukel? Ken kaano a malpas ti Aldaw ti Panaginana tapno makalakokami iti trigo? Kissayanmi ti timbangna ket ilakomi iti nangina, a kas iti panangsaormi babaen kadagiti nakusit a pagtimbangan,
6 To purchase with money the poor, And the needy for a pair of sandals, Yea, the refuse of the pure corn we sell.
tapno mailakomi ti awan serserbina a trigo ket magatangmi ti marigrigat babaen iti pirak, ken magatangmi ti agkasapulan babaen iti sangapares a sandalias.”
7 Sworn hath Jehovah by the excellency of Jacob: 'I forget not for ever any of their works.
Nagsapata ni Yahweh babaen iti kinamanagpannakkel ni Jacob, “Awan duadua a saankonto a malipatan ti aniaman kadagiti aramidda.”
8 For this doth not the land tremble, And mourned hath every dweller in it? And come up as a flood hath all of it. And it hath been cast out, and hath sunk, Like the flood of Egypt.
Saan kadi nga aggingginedto ti daga gapu iti daytoy, ken agladingitto ti amin nga agnanaed iti daytoy? Ngumatonto amin daytoy a kas iti Karayan ti Nilo, agkintayeg ket lumnedto manen a kas iti karayan ti Egipto.
9 And it hath come to pass in that day, An affirmation of the Lord Jehovah, I have caused the sun to go in at noon, And caused darkness on the land in a day of light,
“Mapasamakto daytoy iti dayta nga aldaw”—daytoy ti imbaga ni Yahweh nga Apo—”a palinnekekto ti init iti tengnga ti aldaw ken pagbalinekto a nasipnget ti daga iti aldaw.
10 And have turned your festivals to mourning, And all your songs to lamentation, And caused sackcloth to come up on all loins, And on every head — baldness, And made it as a mourning [of] an only one, And its latter end as a day of bitterness.
Pagbalinekto a panagdudung-aw dagiti piestayo ken sangsangit ti amin a kantayo. Pagkawesenkayonto amin iti nakersang a lupot ken makalbonto amin ti tunggal ulo. Pagbalinekto dayta nga aldaw a kas iti panangdung-aw para iti kakaisuna nga anak a lalaki ken maysa a nasaem nga aldaw agingga iti kamaudianan.
11 Lo, days are coming, An affirmation of the Lord Jehovah, And I have sent a famine into the land, Not a famine of bread, nor a thirst of water But of hearing the words of Jehovah.
Kitaem, umadanin dagiti aldaw”—daytoy ti imbaga ni Yahweh nga Apo—”inton iyegko ti panagbisin iti daga, saan a panagbisin iti tinapay, wenno pannakawaw iti danum, ngem pannakawaw iti panagdengngeg kadagiti sasao ni Yahweh.
12 And they have wandered from sea unto sea, And from north even unto east, They go to and fro to seek the word of Jehovah, And they do not find.
Agalla-alladanto manipud iti maysa a baybay a mapan iti sabali a baybay; agtaraydanto manipud iti amianan agingga iti daya a mangsapul ti sao ni Yahweh, ngem saandanto a masarakan daytoy.
13 In that day faint do the fair virgins, And the young men, with thirst.
Iti dayta nga aldaw, matalimudawto dagiti napipintas a birhen ken dagiti babbaro gapu iti pannakawaw.
14 Those swearing by the guilt of Samaria, And have said, Live doth thy god, O Dan, And, Live doth the way of Beer-Sheba, And they have fallen — and rise not again!'
Dagiti agsapsapata iti basol ti Samaria a kunada, 'Iti nagan ti dios ti Dan' ken, 'Iti nagan ti dios ti Beerseba'—matuangdanto ket pulos a saandanto a makabangonen.”
