< 2 Samuel 22 >

1 And David speaketh to Jehovah the words of this song in the day Jehovah hath delivered him out of the hand of all his enemies, and out of the hand of Saul,
وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید:
2 and he saith: 'Jehovah [is] my rock, And my bulwark, and a deliverer to me,
خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد.
3 My God [is] my rock — I take refuge in Him; My shield, and the horn of my salvation, My high tower, and my refuge! My Saviour, from violence Thou savest me!
خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.
4 The Praised One, I call Jehovah: And from mine enemies I am saved.
او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!
5 When the breakers of death compassed me, The streams of the worthless terrify me,
مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.
6 The cords of Sheol have surrounded me, Before me have been the snares of death. (Sheol h7585)
مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)
7 In mine adversity I call Jehovah, And unto my God I call, And He heareth from His temple my voice, And my cry [is] in His ears,
اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.
8 And shake and tremble doth the earth, Foundations of the heavens are troubled, And are shaken, for He hath wrath!
آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.
9 Gone up hath smoke by His nostrils. And fire from His mouth devoureth, Brands have been kindled by it.
دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.
10 And He inclineth heaven, and cometh down, And thick darkness [is] under His feet.
او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.
11 And He rideth on a cherub, and doth fly, And is seen on the wings of the wind.
بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود.
12 And He setteth darkness Round about Him — tabernacles, Darkness of waters — thick clouds of the skies.
او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.
13 From the brightness before Him Were brands of fire kindled!
درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.
14 Thunder from the heavens doth Jehovah, And the Most High giveth forth His voice.
آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.
15 And He sendeth forth arrows, And scattereth them; Lightning, and troubleth them;
او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.
16 And seen are the streams of the sea, Revealed are foundations of the world, By the rebuke of Jehovah, From the breath of the spirit of His anger.
آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد.
17 He sendeth from above — He taketh me, He draweth me out of many waters.
خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.
18 He delivereth me from my strong enemy, From those hating me, For they were stronger than I.
مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید
19 They are before me in a day of my calamity, And Jehovah is my support,
وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.
20 And He bringeth me out to a large place, He draweth me out for He delighted in me.
او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.
21 Jehovah recompenseth me, According to my righteousness, According to the cleanness of my hands, He doth return to me.
خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،
22 For I have kept the ways of Jehovah, And have not done wickedly against my God.
زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.
23 For all His judgments [are] before me, As to His statutes, I turn not from them.
همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.
24 And I am perfect before Him, And I keep myself from mine iniquity.
در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.
25 And Jehovah returneth to me, According to my righteousness, According to my cleanness before His eyes.
خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام.
26 With the kind Thou shewest Thyself kind, With the perfect man Thou shewest Thyself perfect,
خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.
27 With the pure Thou shewest Thyself pure, And with the perverse Thou shewest Thyself a wrestler.
به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی.
28 And the poor people Thou dost save, And Thine eyes on the high causest to fall.
تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.
29 For Thou [art] my lamp, O Jehovah, And Jehovah doth lighten my darkness.
ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.
30 For by Thee I run — a troop, By my God I leap a wall.
با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.
31 God! Perfect [is] His way, The saying of Jehovah is tried, A shield He [is] to all those trusting in Him.
اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.
32 For who is God save Jehovah? And who a Rock save our God?
کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟
33 God — my bulwark, [my] strength, And He maketh perfect my way;
خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.
34 Making my feet like hinds, And on my high places causeth me to stand,
پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.
35 Teaching my hands for battle, And brought down was a bow of brass by mine arms,
او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.
36 And Thou givest to me the shield of Thy salvation, And Thy lowliness maketh me great.
خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.
37 Thou enlargest my step under me, And mine ankles have not slidden.
زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.
38 I pursue mine enemies and destroy them, And I turn not till they are consumed.
دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.
39 And I consume them, and smite them, And they rise not, and fall under my feet.
آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.
40 And Thou girdest me [with] strength for battle, Thou causest my withstanders to bow under me.
تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.
41 And mine enemies — Thou givest to me the neck, Those hating me — and I cut them off.
تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.
42 They look, and there is no saviour; Unto Jehovah, and He hath not answered them.
فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.
43 And I beat them as dust of the earth, As mire of the streets I beat them small — I spread them out!
من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.
44 And — Thou dost deliver me From the strivings of my people, Thou placest me for a head of nations; A people I have not known do serve me.
تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.
45 Sons of a stranger feign obedience to me, At the hearing of the ear they hearken to me.
بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.
46 Sons of a stranger fade away, And gird themselves by their close places.
آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.
47 Jehovah liveth, and blessed [is] my Rock, And exalted is my God — The Rock of my salvation.
خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!
48 God — who is giving vengeance to me, And bringing down peoples under me,
خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،
49 And bringing me forth from mine enemies, Yea, above my withstanders Thou raisest me up. From a man of violence Thou deliverest me.
و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.
50 Therefore I confess Thee, O Jehovah, among nations. And to Thy name I sing praise.
ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.
51 Magnifying the salvations of His king, And doing loving-kindness to His anointed, To David, and to his seed — unto the age!'
خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید.

< 2 Samuel 22 >