2 Kings 7
1 And Elisha saith, 'Hear ye a word of Jehovah: thus said Jehovah, About this time to-morrow, a measure of fine flour [is] at a shekel, and two measures of barley at a shekel, in the gate of Samaria.'
Miingon si Eliseo, “Paminawa ang pulong ni Yahweh. Mao kini ang giingon ni Yahweh: 'Ugmang adlawa sama niining taknaa mabaligya ang usa ka takos nga harina sa usa lamang ka shekel, ug ang duha ka takos nga sebada alang sa usa ka shekel, didto sa ganghaan sa Samaria.'”
2 And the captain whom the king hath, by whose hand he hath been supported, answereth the man of God and saith, 'Lo, Jehovah is making windows in the heavens — shall this thing be?' and he saith, 'Lo, thou art seeing it with thine eyes, and thereof thou dost not eat.'
Unya mitubag ang kapitan nga sinaligan sa hari ngadto sa tawo sa Dios, ug miingon, “Tan-awa, bisan pa ug maghimo si Yahweh ug mga bintana sa langit, mahitabo ba kining butanga?” Mitubag si Eliseo, “Tan-awa, makita mo kini nga mahitabo sa imong kaugalingon nga mga mata, apan dili ka makakaon niini.”
3 And four men have been leprous, at the opening of the gate, and they say one unto another, 'What — we are sitting here till we have died;
Karon adunay upat ka mga lalaki nga sanglahon gawas sa ganghaan sa siyudad. Nag-istoryahanay sila sa usag usa, “Nganong maglingkod lamang kita dinhi hangtod mamatay kita?
4 if we have said, We go in to the city, then the famine [is] in the city, and we have died there; and if we have sat here, then we have died; and now, come and we fall unto the camp of Aram; if they keep us alive, we live, and if they put us to death — we have died.'
Kung moingon kita nga mangadto kita didto sa siyudad, unya ang kagutom anaa sa siyudad, ug mangamatay kita didto. Apan kung magpadayon kita sa paglingkod dinhi, mamatay gihapon kita. Busa karon, dali, mangadto kita sa kasundalohan sa mga Arameanhon. Kung buhion kita nila, mabuhi kita, ug kung patyon kita nila, mamatay gayod kita.”
5 And they rise in the twilight, to go in unto the camp of Aram, and they come in unto the extremity of the camp of Aram, and lo, there is not a man there,
Busa mibangon sila pagkakilom-kilom ug miadto sa kampo sa Arameanhon; sa pag-abot nila sa kinatumyan nga bahin sa kampo, walay bisan usa ka tawo didto.
6 seeing Jehovah hath caused the camp of Aram to hear a noise of chariot and a noise of horse — a noise of great force, and they say one unto another, 'Lo, the king of Israel hath hired against us the kings of the Hittites, and the kings of Egypt, to come against us.'
Kay gipadungog sa Ginoo ang kasundalohan sa Aram ug kasaba sa mga karwahe, ug kasaba sa mga kabayo—ang kasaba sa laing dako nga kasundalohan, ug miingon sila sa matag usa, “Gisuholan sa hari sa Israel ang mga hari sa mga Hitihanon ug sa Ehiptohanon aron pag-anhi batok kanato.”
7 And they rise and flee in the twilight, and forsake their tents, and their horses, and their asses — the camp as it [is] — and flee for their life.
Busa namangon ang mga sundalo ug miikyas pagkakilom-kilom; gibiyaan nila ang ilang mga tolda, ilang mga kabayo, ilang mga asno, ug ang kampo nga sama gihapon, ug miikyas sila alang sa ilang mga kinabuhi.
8 And these lepers come in unto the extremity of the camp, and come in unto one tent, and eat, and drink, and lift up thence silver, and gold, and garments, and go and hide; and they turn back and go in unto another tent, and lift up thence, and go and hide.
Sa dihang miabot ang mga tawong sanglahon ngadto sa kinatumyang bahin sa kampo, misulod sila sa usa ka tolda ug mikaon ug miinom, ug nagdala sila ug plata ug bulawan ug mga bisti, ug milakaw ug gitagoan kini. Mibalik napud sila ug misulod sa laing tolda ug nagbitbit ug mga inilog gikan gihapon didto, milakaw ug gitagoan kini.
9 And they say one unto another, 'We are not doing right this day; a day of tidings it [is], and we are keeping silent; and — we have waited till the light of the morning, then hath punishment found us; and now, come and we go in and declare to the house of the king.'
Unya nagsultihanay sila sa usag usa, “Wala kita nagbuhat sa matarong. Karong adlawa ang adlaw sa maayong balita, apan naghilom lamang kita mahitungod niini. Kung maghulat pa kita hangtod sa banag-banag, masilotan gayod kita. Busa karon, dali, manlakaw kita ug sultihan ang panimalay sa hari.”
10 And they come in, and call unto the gatekeeper of the city, and declare for themselves, saying, 'We have come in unto the camp of Aram, and lo, there is not there a man, or sound of man, but the bound horse, and the bound ass, and tents as they [are].'
Busa miadto sila ug gitawag ang mga tigbantay sa ganghaan sa siyudad. Nanugilon sila kanila, nga nag-ingon, “Nangadto kami sa kampo sa mga Arameanhon, apan walay bisan usa ka tawo didto, walay tingog sa bisan kinsa, apan adunay mga kabayo, ug mga asno nga gipanghiktan, ug ang mga tolda mao sa gihapon.”
11 and he calleth the gatekeepers, and they declare to the house of the king within.
Unya misinggit ang mga tigbantay sa ganghaan mahitungod sa balita, ug unya gisugilon kini sa sulod sa panimalay sa hari.
12 And the king riseth by night, and saith unto his servants, 'Let me declare, I pray you, to you that which the Aramaeans have done to us; they have known that we are famished, and they are gone out from the camp to be hidden in the field, saying, When they come out from the city, then we catch them alive, and unto the city we enter.'
Unya mibangon ang hari panahon sa kagabhion ug miingon sa iyang mga sulugoon, “Isugilon ko kaninyo kung unsay gibuhat karon sa mga Arameanhon kanato. Nasayod sila nga gipanggutom kita, busa migawas sila sa ilang kampo aron pagtago sa ilang mga kaugalingon ngadto sa kaumahan. Miingon sila, 'Kung manggawas sila sa siyudad, dakpon nato sila nga buhi, ug manulod ngadto sa siyudad.'”
13 And one of his servants answereth and saith, 'Then let them take, I pray thee, five of the horses that are left, that have been left in it — lo, they [are] as all the multitude of Israel who have been left in it; lo, they are as all the multitude of Israel who have been consumed — and we send and see.'
Mitubag ug miingon ang usa sa mga sulugoon sa hari, “Nagpakiluoy ako kanimo, tugoti ang pipila ka mga tawo sa pagdala ug lima ka mga kabayo nga nahibilin, kadtong nabilin sa siyudad. Sama sila sa gidaghanon sa tanang panon sa Israel nga nangabilin—halos tanan nangamatay na; ipadala nato sila ug tan-awon nato.”
14 And they take two chariot-horses, and the king sendeth after the camp of Aram, saying, 'Go, and see.'
Busa gidala nila ang duha ka mga karwahe uban ang mga kabayo, ug gipadala sila sa hari ngadto sa kasundalohan sa mga Arameanhon, nga nag-ingon, “Lakaw ug tan-awa.”
15 And they go after them unto the Jordan, and lo, all the way is full of garments and vessels that the Aramaeans have cast away in their haste, and the messengers turn back and declare to the king.
Miadto sila sunod kanila paingon sa Jordan, ug ang tanang agianan napuno sa mga bisti ug mga himan nga nabiyaan sa mga Arameanhon sa ilang pagdalidali. Busa mibalik ang mga mensahero ug misugilon sa hari.
16 And the people go out and spoil the camp of Aram, and there is a measure of fine flour at a shekel, and two measures of barley at a shekel, according to the word of Jehovah.
Nanggawas ang mga tawo ug nangilog didto sa kampo sa Arameanhon. Busa ang usa ka takos nga harina gibaligya sa usa lamang ka shekel, ug ang duha ka takos nga sebada alang sa usa ka shekel, sama sa pulong nga gisulti ni Yahweh.
17 And the king hath appointed the captain, by whose hand he is supported, over the gate, and the people tread him down in the gate, and he dieth, as the man of God spake, which he spake in the coming down of the king unto him,
Gimandoan sa hari ang kapitan nga iyang sinaligan nga maoy magdumala sa ganghaan, ug gitunob-tunoban siya sa mga tawo didto sa agianan sa ganghaan. Namatay siya sumala sa gisulti sa tawo sa Dios, nga misulti sa dihang mikanaog ang hari ngadto kaniya.
18 yea, it cometh to pass, according to the speaking of the man of God unto the king, saying, 'Two measures of barley at a shekel, and a measure of fine flour at a shekel are, at this time to-morrow, in the gate of Samaria;'
Busa nahitabo kini sumala sa gisulti sa tawo sa Dios ngadto sa hari, nga nag-ingon, “Niining mga taknaa didto sa ganghaan sa Samaria, ang duha ka takos sa sebada alang sa usa ka shekel, ug usa ka takos sa harina alang sa usa ka shekel.”
19 and the captain answereth the man of God, and saith, 'And lo, Jehovah is making windows in the heavens — it is according to this word?' and he saith, 'Lo, thou art seeing with thine eyes, and thereof thou dost not eat;'
Mitubag kadto nga kapitan sa tawo sa Dios ug miingon, “Tan-awa, bisan ug maghimog mga bintana si Yahweh sa langit, mahitabo ba kining butanga?” Miingon si Eliseo, “Tan-awa, makita nimo kini nga mahitabo gamit ang imong kaugalingong mga mata, apan dili ka makakaon bisan usa niini.”
20 and it cometh to him so, and the people tread him down in the gate, and he dieth.
Ug mao gayod kadto ang nahitabo kaniya, kay gitunob-tunoban siya sa katawhan didto sa ganghaan, ug namatay siya.
