< Zechariah 5 >

1 And Y was conuertid, and reiside myn iyen, and siy, and lo! a book fleynge.
Unya milingi ako ug mihangad, ug nakita ko, ang naglupad nga linukot nga basahon!
2 And he seide to me, What seest thou? And Y seide, Lo! Y se a book fleynge; the lengthe therof was of twenti cubitis, and the breede therof of ten cubitis.
Miingon ang anghel kanako, “Unsa man ang imong nakita?” Mitubag ako, “nakita ko ang naglupad nga linukot nga basahon, nga adunay 20 ka maniko ang katas-on ug 10 ka maniko ang kalapdon.”
3 And he seide to me, This is the curs, that goith on the face of al erthe; for ech theef schal be demed, as it is writun there; and ech man swerynge, schal be demyd of this also.
Unya miingon siya kanako, “Mao kini ang tunglo nga mogawas ibabaw sa tibuok kayutaan, tungod kay pagawagtangon ang matag kawatan sumala sa giingon sa usa ka bahin, samtang ang matag usa nga misaad ug bakak nga panumpa wagtangon sumala sa giingon sa pikas bahin, sumala sa ilang mga pulong.
4 Y schal lede out it, seith the Lord of oostis, and it schal come to the hous of a theef, and to the hous of hym that swerith falsli in my name; and it schal dwelle in myddil of hys hous, and schal waaste hym, and hise trees, and hise stoonys.
“Ipadala ko kini—mao kini ang gipamulong ni Yahweh nga labawng makagagahom— busa mosulod kini didto sa balay sa kawatan ug didto sa balay sa usa nga nanaad ug bakak nga panumpa gamit ang akong ngalan. Magpabilin kini sa iyang balay ug ut-uton ang kahoy ug ang mga bato niini.”
5 And the aungel wente out, that spak in me, and seide to me, Reyse thin iyen, and se, what this thing is, that goith out.
Unya migawas ang anghel nga nakigsulti kanako ug miingon, “Iyahat ang imong mga mata ug tan-awa kung unsa ang taliabot!”
6 And Y seide, What is it? And he seide, This is a pot goyng out. And he seide, This is the iye of hem in al erthe.
Miingon ako, “Unsa kini?” Miingon siya, “mao kini ang bukag nga gisudlan sa sukdanan nga moabotay. Mao kini ang ilang kalapasan sa tibuok yuta.”
7 And lo! a talent of leed was borun; and lo! a womman sittynge in myddil of the pot.
Unya gikuha ang tingga nga tabon sa bukag ug adunay babaye nga naglingkod ilalom niini!
8 And he seide, This is vnpite, ether vnfeithfulnesse. And he castide doun hir in myddil of the pot, and sente a gobet of leed in to the mouth therof.
Miingon ang anghel, “Mao kini ang Pagkadaotan!” Giitsa niya pabalik ang babaye pasulod ngadto sa bukag, ug gibutang niya ang tingga nga tabon ibabaw sa abrihanan niini.
9 And Y reiside myn iyen, and siy, and lo! twei wymmen goynge out, and a spirit in wyngis of hem; and thei hadden wyngis as wyngis of a kite, and reisiden the pot bitwixe heuene and erthe.
Mihangad ako ug nakita ko ang duha ka babaye nga nagpadulong kanako, ug anaa ang hangin sa ilang mga pako—tungod kay aduna silay mga pako sama sa mga pako sa talabon. Gialsa nila ang bukag ngadto sa tungatunga sa yuta ug sa langit.
10 And Y seide to the aungel that spak in me, Whidur beren these the pot?
Busa miingon ako sa anghel nga nakigsulti kanako, “Asa man nila dad-on ang bukag?”
11 And he seide to me, That an hous be bildid therto in the lond of Sennaar, and be stablischid, and set there on his foundement.
Miingon siya kanako, “Dad-on kini aron magtukod ug templo didto sa yuta sa Shinar, aron nga kung andam na ang templo, ipahimutang ang bukag didto sa giandam nga butanganan niini.”

< Zechariah 5 >