Song of Solomon 1
2 Kisse he me with the cos of his mouth. For thi tetis ben betere than wyn,
Drenk mij met de kussen van uw mond; Want uw liefde is zoeter dan wijn.
3 and yyuen odour with beste oynementis. Thi name is oile sched out; therfor yonge damesels loueden thee.
Heerlijk is de geur van uw balsem, Uw naam is het kostbaarst aroom. Daarom hebben de meisjes u lief.
4 Drawe thou me after thee; we schulen renne in to the odour of thin oynementis. The kyng ledde me in to hise celeris; we myndeful of thi teetis aboue wyn, schulen make ful out ioye, and schulen be glad in thee; riytful men louen thee.
Neem mij mede, laat ons vluchten; Want de koning heeft mij in zijn vertrekken gebracht! Wij willen juichen, in u ons verblijden, Uw liefde roemen, hoger dan wijn, Terecht beminnen zij u!
5 Ye douytris of Jerusalem, Y am blak, but fair, as the tabernaclis of Cedar, as the skynnes of Salomon.
Wel ben ik donker, Maar toch nog schoon, Jerusalems dochters: Als de tenten van Kedar, De paviljoenen van Sjalma.
6 Nyle ye biholde me, that Y am blak, for the sunne hath discolourid me; the sones of my modir fouyten ayens me, thei settiden me a kepere in vyners; Y kepte not my vyner.
Let er niet op, dat ik zwart ben, En van de zon ben verbrand; Want de zonen van mijn moeder waren boos op mij, En lieten mij de wijngaarden bewaken…. Maar mijn eigen wijngaard bewaakte ik niet!
7 Thou spouse, whom my soule loueth, schewe to me, where thou lesewist, where thou restist in myddai; lest Y bigynne to wandre, aftir the flockis of thi felowis.
Bericht mij toch, mijn zielsbeminde, Waar ge uw kudde laat weiden, Waar ge ze in de middag laat rusten? Want waarom zou ik gaan zwerven Bij de kudden uwer vrienden?
8 A! thou fairest among wymmen, if thou knowist not thi silf, go thou out, and go forth aftir the steppis of thi flockis; and feede thi kidis, bisidis the tabernaclis of scheepherdis.
Als ge het niet weet, Schoonste der vrouwen, Volg dan het spoor van de kudde, En hoed uw geiten Bij de tenten der herders.
9 Mi frendesse, Y licnede thee to myn oost of knyytis in the charis of Farao.
Met het span van Farao’s wagens Vergelijk ik u, liefste;
10 Thi chekis ben feire, as of a turtle; thi necke is as brochis.
Hoe bekoorlijk uw wangen tussen de hangers, Uw hals in de snoeren.
11 We schulen make to thee goldun ournementis, departid and maad dyuerse with silver.
Gouden hangers laten we u maken, Met plaatjes van zilver.
12 Whanne the kyng was in his restyng place, my narde yaf his odour.
Zolang de koning in zijn harem verbleef, Straalde mijn nardus haar geur.
13 My derlyng is a bundel of myrre to me; he schal dwelle bitwixe my tetis.
Want mijn beminde is mij een bundeltje mirre, Dat op mijn boezem blijft rusten;
14 My derlyng is to me a cluster of cipre tre, among the vyneres of Engaddi.
Mijn beminde is mij een cyper-tros, Van Engédi’s gaarden.
15 Lo! my frendesse, thou art fair; lo! thou art fair, thin iyen ben the iyen of culueris.
Wat zijt ge verrukkelijk, mijn liefste, Uw ogen zijn duiven.
16 Lo, my derling, thou art fair, and schapli; oure bed is fair as flouris.
Wat zijt ge verrukkelijk schoon, mijn beminde Ons rustbed is in het groen!
17 The trees of oure housis ben of cedre; oure couplis ben of cipresse.
De binten van ons paleis zijn ceders, Onze wanden cypressen.
