Romans 14
1 But take ye a sijk man in bileue, not in demyngis of thouytis.
யோ ஜநோ(அ)த்³ரு’ட⁴விஸ்²வாஸஸ்தம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸங்கி³நம்’ குருத கிந்து ஸந்தே³ஹவிசாரார்த²ம்’ நஹி|
2 For another man leueth, that he mai ete alle thingis; but he that is sijk, ete wortis.
யதோ நிஷித்³த⁴ம்’ கிமபி கா²த்³யத்³ரவ்யம்’ நாஸ்தி, கஸ்யசிஜ்ஜநஸ்ய ப்ரத்யய ஏதாத்³ரு’ஸோ² வித்³யதே கிந்த்வத்³ரு’ட⁴விஸ்²வாஸ: கஸ்²சித³பரோ ஜந: கேவலம்’ ஸா²கம்’ பு⁴ங்க்தம்’|
3 He that etith, dispise not hym that etith not; and he that etith not, deme not hym that etith. For God hath take him to hym.
தர்ஹி யோ ஜந: ஸாதா⁴ரணம்’ த்³ரவ்யம்’ பு⁴ங்க்தே ஸ விஸே²ஷத்³ரவ்யபோ⁴க்தாரம்’ நாவஜாநீயாத் ததா² விஸே²ஷத்³ரவ்யபோ⁴க்தாபி ஸாதா⁴ரணத்³ரவ்யபோ⁴க்தாரம்’ தோ³ஷிணம்’ ந குர்ய்யாத், யஸ்மாத்³ ஈஸ்²வரஸ்தம் அக்³ரு’ஹ்லாத்|
4 Who art thou, that demest anothris seruaunt? To his lord he stondith, or fallith fro hym. But he schal stonde; for the Lord is myyti to make hym parfit.
ஹே பரதா³ஸஸ்ய தூ³ஷயிதஸ்த்வம்’ க: ? நிஜப்ரபோ⁴: ஸமீபே தேந பத³ஸ்தே²ந பத³ச்யுதேந வா ப⁴விதவ்யம்’ ஸ ச பத³ஸ்த² ஏவ ப⁴விஷ்யதி யத ஈஸ்²வரஸ்தம்’ பத³ஸ்த²ம்’ கர்த்தும்’ ஸ²க்நோதி|
5 For whi oon demeth a day bitwixe a dai, another demeth ech dai.
அபரஞ்ச கஸ்²சிஜ்ஜநோ தி³நாத்³ தி³நம்’ விஸே²ஷம்’ மந்யதே கஸ்²சித்து ஸர்வ்வாணி தி³நாநி ஸமாநாநி மந்யதே, ஏகைகோ ஜந: ஸ்வீயமநஸி விவிச்ய நிஸ்²சிநோது|
6 Ech man encrees in his wit. He that vnderstondith the dai, vnderstondith to the Lord. And he that etith, etith to the Lord, for he doith thankyngis to God. And he that etith not, etith not to the Lord, and doith thankyngis to God.
யோ ஜந: கிஞ்சந தி³நம்’ விஸே²ஷம்’ மந்யதே ஸ ப்ரபு⁴ப⁴க்த்யா தந் மந்யதே, யஸ்²ச ஜந: கிமபி தி³நம்’ விஸே²ஷம்’ ந மந்யதே ஸோ(அ)பி ப்ரபு⁴ப⁴க்த்யா தந்ந மந்யதே; அபரஞ்ச ய: ஸர்வ்வாணி ப⁴க்ஷ்யத்³ரவ்யாணி பு⁴ங்க்தே ஸ ப்ரபு⁴ப⁴க்தயா தாநி பு⁴ங்க்தே யத: ஸ ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வக்தி, யஸ்²ச ந பு⁴ங்க்தே ஸோ(அ)பி ப்ரபு⁴ப⁴க்த்யைவ ந பு⁴ஞ்ஜாந ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ ப்³ரூதே|
7 For no man of vs lyueth to hymsilf, and no man dieth to hymself.
அபரம் அஸ்மாகம்’ கஸ்²சித் நிஜநிமித்தம்’ ப்ராணாந் தா⁴ரயதி நிஜநிமித்தம்’ ம்ரியதே வா தந்ந;
8 For whether we lyuen, we lyuen to the Lord; and whethir we dien, we dien to the Lord. Therfor whethir we lyuen or dien, we ben of the Lord.
கிந்து யதி³ வயம்’ ப்ராணாந் தா⁴ரயாமஸ்தர்ஹி ப்ரபு⁴நிமித்தம்’ தா⁴ரயாம: , யதி³ ச ப்ராணாந் த்யஜாமஸ்தர்ஹ்யபி ப்ரபு⁴நிமித்தம்’ த்யஜாம: , அதஏவ ஜீவநே மரணே வா வயம்’ ப்ரபோ⁴ரேவாஸ்மஹே|
9 For whi for this thing Crist was deed, and roos ayen, that he be Lord bothe of quyke and of deed men.
யதோ ஜீவந்தோ ம்ரு’தாஸ்²சேத்யுப⁴யேஷாம்’ லோகாநாம்’ ப்ரபு⁴த்வப்ராப்த்யர்த²ம்’ க்²ரீஷ்டோ ம்ரு’த உத்தி²த: புநர்ஜீவிதஸ்²ச|
10 But what demest thou thi brothir? or whi dispisist thou thi brothir? for alle we schulen stonde bifore the trone of Crist.
கிந்து த்வம்’ நிஜம்’ ப்⁴ராதரம்’ குதோ தூ³ஷயஸி? ததா² த்வம்’ நிஜம்’ ப்⁴ராதரம்’ குதஸ்துச்ச²ம்’ ஜாநாஸி? க்²ரீஷ்டஸ்ய விசாரஸிம்’ஹாஸநஸ்ய ஸம்முகே² ஸர்வ்வைரஸ்மாபி⁴ருபஸ்தா²தவ்யம்’;
11 For it is writun, Y lyue, seith the Lord, for to me ech kne schal be bowid, and ech tunge schal knouleche to God.
யாத்³ரு’ஸ²ம்’ லிகி²தம் ஆஸ்தே, பரேஸ²: ஸ²பத²ம்’ குர்வ்வந் வாக்யமேதத் புராவத³த்| ஸர்வ்வோ ஜந: ஸமீபே மே ஜாநுபாதம்’ கரிஷ்யதி| ஜிஹ்வைகைகா ததே²ஸ²ஸ்ய நிக்⁴நத்வம்’ ஸ்வீகரிஷ்யதி|
12 Therfor ech of vs schal yelde resoun to God for hym silf.
அதஏவ ஈஸ்²வரஸமீபே(அ)ஸ்மாகம் ஏகைகஜநேந நிஜா கதா² கத²யிதவ்யா|
13 Therfor `no more deme we ech other; but more deme ye this thing, that ye putte not hirtyng, or sclaundre, to a brothir.
இத்த²ம்’ ஸதி வயம் அத்³யாரப்⁴ய பரஸ்பரம்’ ந தூ³ஷயந்த: ஸ்வப்⁴ராது ர்விக்⁴நோ வ்யாகா⁴தோ வா யந்ந ஜாயேத தாத்³ரு’ஸீ²மீஹாம்’ குர்ம்மஹே|
14 I woot and triste in the Lord Jhesu, that no thing is vnclene bi hym, no but to him that demeth ony thing to be vnclene, to him it is vnclene.
கிமபி வஸ்து ஸ்வபா⁴வதோ நாஸு²சி ப⁴வதீத்யஹம்’ ஜாநே ததா² ப்ரபு⁴நா யீஸு²க்²ரீஷ்டேநாபி நிஸ்²சிதம்’ ஜாநே, கிந்து யோ ஜநோ யத்³ த்³ரவ்யம் அபவித்ரம்’ ஜாநீதே தஸ்ய க்ரு’தே தத்³ அபவித்ரம் ஆஸ்தே|
15 And if thi brother be maad sori in conscience for mete, now thou walkist not aftir charite. Nyle thou thorouy thi mete lese hym, for whom Crist diede.
அதஏவ தவ ப⁴க்ஷ்யத்³ரவ்யேண தவ ப்⁴ராதா ஸோ²காந்விதோ ப⁴வதி தர்ஹி த்வம்’ ப்⁴ராதரம்’ ப்ரதி ப்ரேம்நா நாசரஸி| க்²ரீஷ்டோ யஸ்ய க்ரு’தே ஸ்வப்ராணாந் வ்யயிதவாந் த்வம்’ நிஜேந ப⁴க்ஷ்யத்³ரவ்யேண தம்’ ந நாஸ²ய|
16 Therfor be not oure good thing blasfemed.
அபரம்’ யுஷ்மாகம் உத்தமம்’ கர்ம்ம நிந்தி³தம்’ ந ப⁴வது|
17 For whi the rewme of God is not mete and drynk, but riytwisnesse and pees and ioye in the Hooli Goost.
ப⁴க்ஷ்யம்’ பேயஞ்சேஸ்²வரராஜ்யஸ்ய ஸாரோ நஹி, கிந்து புண்யம்’ ஸா²ந்திஸ்²ச பவித்ரேணாத்மநா ஜாத ஆநந்த³ஸ்²ச|
18 And he that in this thing serueth Crist, plesith God, and is proued to men.
ஏதை ர்யோ ஜந: க்²ரீஷ்டம்’ ஸேவதே, ஸ ஏவேஸ்²வரஸ்ய துஷ்டிகரோ மநுஷ்யைஸ்²ச ஸுக்²யாத: |
19 Therfor sue we tho thingis that ben of pees, and kepe we togidere `tho thingis that ben of edificacioun.
அதஏவ யேநாஸ்மாகம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ பரஸ்பரம் ஐக்யம்’ நிஷ்டா² ச ஜாயதே ததே³வாஸ்மாபி⁴ ர்யதிதவ்யம்’|
20 Nyle thou for mete distrie the werk of God. For alle thingis ben clene, but it is yuel to the man that etith bi offendyng.
ப⁴க்ஷ்யார்த²ம் ஈஸ்²வரஸ்ய கர்ம்மணோ ஹாநிம்’ மா ஜநயத; ஸர்வ்வம்’ வஸ்து பவித்ரமிதி ஸத்யம்’ ததா²பி யோ ஜநோ யத்³ பு⁴க்த்வா விக்⁴நம்’ லப⁴தே தத³ர்த²ம்’ தத்³ ப⁴த்³ரம்’ நஹி|
21 It is good to not ete fleisch, and to not drynke wyn, nethir in what thing thi brother offendith, or is sclaundrid, or is maad sijk.
தவ மாம்’ஸப⁴க்ஷணஸுராபாநாதி³பி⁴: க்ரியாபி⁴ ர்யதி³ தவ ப்⁴ராது: பாத³ஸ்க²லநம்’ விக்⁴நோ வா சாஞ்சல்யம்’ வா ஜாயதே தர்ஹி தத்³போ⁴ஜநபாநயோஸ்த்யாகோ³ ப⁴த்³ர: |
22 Thou hast feith anentis thi silf, haue thou bifore God. Blessid is he that demeth not hym silf in that thing that he preueth.
யதி³ தவ ப்ரத்யயஸ்திஷ்ட²தி தர்ஹீஸ்²வரஸ்ய கோ³சரே ஸ்வாந்தரே தம்’ கோ³பய; யோ ஜந: ஸ்வமதேந ஸ்வம்’ தோ³ஷிணம்’ ந கரோதி ஸ ஏவ த⁴ந்ய: |
23 For he that demeth, is dampned, if he etith; for it is not of feith. And al thing that is not of feith, is synne.
கிந்து ய: கஸ்²சித் ஸம்’ஸ²ய்ய பு⁴ங்க்தே(அ)ர்தா²த் ந ப்ரதீத்ய பு⁴ங்க்தே, ஸ ஏவாவஸ்²யம்’ த³ண்டா³ர்ஹோ ப⁴விஷ்யதி, யதோ யத் ப்ரத்யயஜம்’ நஹி ததே³வ பாபமயம்’ ப⁴வதி|
