Revelation 5
1 And Y say in the riythond of the sittere on the trone, a book writun with ynne and with out, and seelid with seuene seelis.
Zauważyłem, że Ten, który zasiada na tronie, trzymał w prawej ręce zwój papirusu, zapisany po obu stronach i opatrzony siedmioma pieczęciami.
2 And Y say a strong aungel, prechynge with a greet vois, Who is worthi to opene the book, and to vndon the seelis of it?
Ujrzałem też potężnego anioła, który zawołał donośnym głosem: „Kto jest godny złamać pieczęcie i rozwinąć zwój?!”.
3 And noon in heuene, nether in erthe, nether vnder erthe, myyte opene the book, nether biholde it.
Nikt jednak—ani w niebie, ani na ziemi, ani pod ziemią—nie mógł go rozwinąć i przeczytać.
4 And Y wepte myche, for noon was founde worthi to opene the book, nethir to se it.
I rozpłakałem się, widząc, że nie znalazł się nikt, kto byłby godny to uczynić.
5 And oon of the eldre men seide to me, Wepe thou not; lo! a lioun of the lynage of Juda, the roote of Dauid, hath ouercomun to opene the book, and to vndon the seuene seelis of it.
Wtedy jeden ze starszych pocieszył mnie, mówiąc: —Nie płacz! Lew z rodu Judy, potomek króla Dawida, jest zwycięzcą. On może rozwinąć zwój oraz złamać siedem pieczęci!
6 And Y say, and lo! in the myddil of the trone, and of the foure beestis, and in the myddil of the eldre men, a lombe stondynge as slayn, that hadde seuene hornes, and seuene iyen, whiche ben seuene spiritis of God, sent in to al the erthe.
Wtedy zobaczyłem Baranka, stojącego przed tronem, w otoczeniu starszych i czterech istot. Wyglądał tak, jakby został złożony w ofierze. Baranek miał siedem rogów i siedmioro oczu, będących siedmioma Bożymi Duchami, wysłanymi na ziemię.
7 And he cam, and took of the riythond of the sittere in the trone the book.
Podszedł On do Tego, który zasiada na tronie, i wziął z Jego prawej ręki zwój.
8 And whanne he hadde opened the book, the foure beestis and the foure and twenti eldre men fellen doun bifore the lomb; and hadden ech of hem harpis, and goldun violis ful of odours, whiche ben the preyeris of seyntis.
Gdy to uczynił, cztery istoty i dwudziestu czterech starszych upadło przed Nim na twarz, oddając Mu hołd. Każdy z nich miał w rękach harfę i złoty kielich napełniony kadzidłem—modlitwami świętych.
9 And thei sungun a newe song, and seiden, Lord oure God, thou art worthi to take the book, and to opene the seelis of it; for thou were slayn, and ayenbouytist vs to God in thi blood, of ech lynage, `and tunge, and puple, and nacioun;
I śpiewali nową pieśń: „Zasługujesz na to, aby wziąć zwój, złamać pieczęcie i rozwinąć go. Zostałeś bowiem zabity i swoją krwią wykupiłeś dla Boga ludzi z każdego plemienia, języka, ludu i narodu.
10 and madist vs a kyngdom, and prestis to oure God; and we schulen regne on erthe.
Uczyniłeś ich kapłanami naszego Boga i członkami królewskiej rodziny, którzy będą rządzić ziemią”.
11 And Y say, and herde the vois of many aungels al aboute the trone, and of the beestis, and of the eldre men. And the noumbre of hem was thousyndis of thousyndis, seiynge with a greet vois,
Potem zobaczyłem mnóstwo aniołów, otaczających tron, cztery istoty oraz starszych, i usłyszałem ich śpiew. Setki milionów aniołów
12 The lomb that was slayn, is worthi to take vertu, and godhed, and wisdom, and strengthe, and onour, and glorie, and blessing.
wołały: „Baranek, który został zabity, zasługuje na to, aby otrzymać władzę, bogactwo, mądrość i moc oraz odebrać cześć, chwałę i uwielbienie!”.
13 And ech creature that is in heuene, and that is on erthe, and vndur erthe, and the see, and whiche thingis ben in it, Y herde alle seiynge, To hym that sat in the trone, and to the lomb, blessyng, and onour, and glorie, and power, in to worldis of worldis. (aiōn g165)
Usłyszałem również, jak każde stworzenie—na niebie, na ziemi, pod ziemią, na morzu oraz w jego głębinach—wołało: „Temu, który zasiada na tronie, oraz Barankowi należy się wieczne uwielbienie, cześć, chwała i moc!”. (aiōn g165)
14 And the foure beestis seiden, Amen. And the foure and twenti eldre men fellen doun on her faces, and worschipiden hym that lyueth in to worldis of worldis.
Po tych słowach cztery istoty powiedziały: „Amen!”, a starsi padli na twarz, oddając Mu pokłon.
