Revelation 10
1 And Y say another stronge aungel comynge doun fro heuene, clothid with a cloude, and the reynbowe on his heed; and the face of him was as the sunne, and the feet of hym as a piler of fier.
Kalpasanna, adda nakitak a maysa pay a nabileg nga anghel a bumabbaba manipud langit. Napalawlawan isuna iti ulep, ken adda bullalayaw iti ngatoen ti ulona. Ti rupana ket kas iti init ken dagiti sakana ket kasla adigi nga apuy.
2 And he hadde in his hoond a litil book openyd; and he sette his riyt foot on the see, and the left foot on the erthe.
Nakaiggem isuna iti naukrad a bassit a pagbasaan, ken inkabilna ti makannawan a sakana iti baybay ken ti makannigidna iti rabaw ti daga.
3 And he criede with a greet vois, as a lioun whanne he roreth; and whanne he hadde cried, the seuene thundris spaken her voicis.
Kalpasanna, nagpukkaw isuna iti nakapigpigsa a kas iti leon nga agngerngernger, ket idi nagpukkaw isuna, nagkanalbuong dagiti pito a gurruod.
4 And whanne the seuene thundris hadden spoken her voicis, Y was to writynge. And Y herde a vois fro heuene, seiynge, Marke thou what thingis the seuene thundris spaken, and nyle thou write hem.
Agsuratak koman idi nagkanalbuong dagiti pito a gurruod, ngem nangngegko ti timek manipud langit nga ibagbagana, “Pagtalinaedem a palimed ti kinuna dagiti pito a gurruod. Saanmo nga isurat daytoy.”
5 And the aungel whom Y say stondinge aboue the see, and aboue the erthe, lifte vp his hond to heuene,
Kalpasanna, ti anghel a nakitak nga agtaktakder iti rabaw ti baybay ken iti daga, inngatona ti makannawan nga imana iti langit.
6 and swoor bi hym that lyueth in to worldis of worldis, that maad of nouyt heuene, and tho thingis whiche ben in it, and the erthe, and tho thingis that ben in it, and the see, and tho thingis that ben in it, that time schal no more be. (aiōn g165)
ken nagsapata babaen kenkuana a sibibiag iti agnanayon ken awan patinggana-a nangparsua iti langit ken amin a linaonna, iti daga ken amin a linaonna, ken iti baybay ken amin a linaonna: “Awanton iti pannakaitantanna pay. (aiōn g165)
7 But in the daies of the vois of the seuenethe aungel, whanne he schal bigynne to trumpe, the mysterie of God schal be endid, as he prechide bi hise seruauntis prophetis.
Ngem iti aldaw a pagunienen ti maikapito nga anghel ti trumpetana, isunto ti tiempo a matungpal ti palimed ti Dios, a kas inwaragawagna kadagiti adipenna a dagiti profeta.”
8 And Y herde a vois fro heuene eftsoone spekynge with me, and seiynge, Go thou, and take the book, that is openyd, fro the hoond of the aungel, that stondith aboue the see, and on the lond.
Ti timek a nangngegko manipud langit ket nagsao manen kaniak: “Mapanka ket alaem ti naukrad a pagbasaan nga adda iti ima ti anghel nga agtaktakder iti rabaw ti baybay ken iti rabaw ti daga.”
9 And Y wente to the aungel, and seide to hym, that he schulde yyue me the book. And he seide to me, Take the book, and deuoure it; and it schal make thi wombe to be bittir, but in thi mouth it schal be swete as hony.
Ket napanak iti ayan ti anghel ken imbagak kenkuana nga itedna kaniak ti bassit a pagbasaan. Kinunana kaniak, “Alaem ti pagbasaan ket kanem daytoy. Pagbalinennanto a napait ti tianmo, ngem iti ngiwatmo, nasam-itto daytoy a kasla diro.”
10 And Y took the book of the aungels hond, and deuouride it, and it was in my mouth as swete hony; and whanne Y hadde deuourid it, my wombe was bittere.
Innalak ti bassit a pagbasaan manipud iti ima ti anghel ken kinnanko daytoy. Nasam-it daytoy a kas iti diro iti ngiwatko, ngem kalpasan a kinnanko daytoy, ti tianko ket nagbalin a napait.
11 And he seide to me, It bihoueth thee eftsoone to prophesie to hethene men, and to puplis, and langagis, and to many kingis.
Ket adda sumagmamano a timek nagkuna kaniak, “Masapul nga agipadtoka manen maipanggep kadagiti adu a tattao, kadagiti pagilian, kadagiti pagsasao, ken kadagiti ar-ari.”
